Ένα μήνυμα για τη νέα γενιά…

Άρχισε μια νέα σχολική χρονιά για τη νέα γενιά της πατρίδας μας, σε μια εποχή μετάβασης…

Ζούμε σ’ έναν κόσμο θορυβώδη, αυτόν που κληρονομήσαμε και πρέπει να τον προσαρμόσουμε στα ανθρώπινα μέτρα, εκεί που θα απουσιάζει η ύβρις.

Το νέο περιβάλλον, και ιδιαίτερα το διαδίκτυο ως προσομοίωση των ανθρώπινων σχέσεων και η τηλεόραση ως ψευδαίσθηση επαφής με την πραγματικότητα, επιταχύνει την αποξένωση από τη ζωντανή εμπειρία. Η επαφή μας με τη φύση έχει

Ζούμε σ’ ένα τεχνητό περιβάλλον που κυριαρχεί η μονοδιάστατη γνώση. Αλλά, η μονοδιάστατη γνώση οδηγεί στο να χάσουμε την ουσιαστική παιδεία, τη γλώσσα, την ηρεμία, την αυθεντικότητα της ομορφιάς, την κομψότητα, τη χάρη του χειροποίητου πράγματος, τις ανθρώπινες σχέσεις, την εντιμότητα, τη χαρά,…

Η υποβάθμιση της ζωής είναι συνέπεια της απουσίας συστήματος αξιών και πραγματικής παιδείας.

Το ανθρώπινο δυναμικό του σχολείου πρέπει να εστιάσει το ενδιαφέρον και την αγωνία του στο να δημιουργήσει συνθήκες μαθησιακές και μαθητικής ζωής που να ελαχιστοποιούν τα προβλήματα του σημερινού κοινωνικού περιβάλλοντος.

Η ανθρώπινη επικοινωνία, η επαφή με τη φύση, η απόκτηση δεξιοτήτων, η αξιοποίηση του διαδικτύου, η αγάπη για τη γνώση, η άσκηση της ελευθερίας, η διαχείριση της διαφωνίας, ο σεβασμός των εκφράσεων τέχνης, η άθληση θα πρέπει να είναι κάποιες από τις συνιστώσες της συνολικής φροντίδας του σχολείου προς τη νέα γενιά.

Η νέα γενιά πρέπει να αγαπήσει τη σχολική περίοδο της ζωής της. Δεν υπάρχει άλλη ωραιότερη. Είναι η περίοδος διαμόρφωσης της προσωπικότητά της και μαζί το βάθρο πάνω στο οποίο θα στηρίξει το γνωσιακό της οικοδόμημα. Είναι η περίοδος που πρέπει να μάθει να δέχεται τις δίκαιες κριτικές. Θα τις αναγνωρίσει, γιατί είναι εκείνες που επαληθεύουν τις αμφιβολίες που την διακατέχουν. Σε καμιά όμως περίπτωση δεν πρέπει να κλονίζετε από εκείνες τις κριτικές που η συνείδησή της τις αποκρούει.

Ζούμε, από τη σκοπιά της ιστορίας, στον καλύτερο δυνατό από τους κόσμους που έχουν υπάρξει, παρά την κρίση που πλανιέται πάνω από τον πλανήτη μας και μαστίζει, ιδιαίτερα, τη χώρα μας. Φυσικά ο κόσμος αυτός είναι κακός, γιατί υπάρχει κάποιος καλύτερος, και γιατί η ζωή μάς κεντρίζει να αναζητάμε κάποιον καλύτερο. Και πρέπει να συνεχίσουμε την αναζήτηση αυτή. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο κόσμος είναι κακός…

Ποιο είναι όμως το νόημα του κόσμου;

Όταν ένας νέος ή νέα γνωρίσει την ομορφιά του ανοιξιάτικου δάσους, την ομορφιά των λουλουδιών, την υπέροχη πολυπλοκότητα κάποιου ζωικού είδους, είναι αδύνατο να μην κατανοήσει το περιεχόμενο του νοήματος του κόσμου….

Το παρόν του μέλλοντος είναι η νεολαία μας. Το όραμα για έναν καλύτερο κόσμο και οι εμπειρίες από το παρόν και το παρελθόν στοιχειοθετούν για τις νέες και τους νέους το μήνυμα: «Διδαχτείτε από την ιστορία και υιοθετείστε την αμφισβήτηση. Αλλά, πρέπει να γνωρίζετε ότι είναι εξαιρετικά επικίνδυνο να καταργήσετε με τρόπο αυθαίρετο στοιχεία του πολιτισμού μας, χωρίς να γνωρίζετε τις επιπτώσεις τους στην πορεία της κοινωνίας μας. Άλλωστε, η επιλογή των διατηρητέων γνώσεων και στάσεων είναι αποτέλεσμα πολύχρονης δοκιμασίας. Ακόμα, πρέπει να σέβεστε την ιστορική διαδρομή της κοινωνίας μας, τους θεσμούς της, τις αρχές της δημοκρατίας και την παράδοσή της, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις σας και να δίνετε νόημα στην υπευθυνότητα και την αμφισβήτηση…Διατηρείστε ζωντανή την ελπίδα, μάθετε να συνδιαλέγεστε με την αβεβαιότητα, αξιοποιείστε τον άνεμο των αλλαγών, επικοινωνείτε με τον Άλλο. Μην ξεχνάτε: η επικοινωνία δεν είναι τίποτε άλλο εκτός από ανταλλαγή ασήμαντων συνήθως δεδομένων και προπαντός παιχνίδι γοητείας και άσκηση ελευθερίας…».

Αν η νέα γενιά ιχνηλατήσει την πορεία των μεγάλων μας ποιητών, του Γιώργου Σεφέρη και του Οδυσσέα Ελύτη, θα διαπιστώσει ότι: Ο πρώτος αναζήτησε χαμηλόφωνα την πορεία μιας ελληνικής συνείδησης που περιπλανήθηκε στο χρόνο. Ο δεύτερος βυθίστηκε στην αισθητική αντίληψη μιας Ελλάδας που επουλώνει τις πληγές της όπως οι στοιχειώδεις οργανισμοί της θάλασσας…Θα ανακαλύψει δύο όψεις της ίδιας πατρίδας: του πνευματικού κόπου και της χαράς των αισθήσεων. Θα ανακαλύψει την ελπίδα… να αναγεννήσει τη δοκιμαζόμενη πατρίδα μας.

Αφού της ευχηθώ μια δημιουργική και ευχάριστη σχολική χρονιά, κλείνοντας θέλω να της τονίσω: η ζωή είναι γεμάτη γοητεία και απρόβλεπτη περιπέτεια. Μόνο η έλλειψη φαντασίας και θάρρους συσκοτίζει την απεραντοσύνη της.

Η πατρίδα μας με τη διαφάνεια και φωτεινότητα που διαθέτει και η καθαρότητα η δική της συγκροτούν το περιβάλλον να δει τον κόσμο με μια ματιά, ματιά πλατιά όπου ο κόσμος γίνεται όμορφος από την αρχή στα μέτρα της καρδιάς… (Ο. Ελύτης)

Ο. Καθηγητής Χρήστος Β. Μασσαλάς-π. Πρύτανης του Π.Ι.

E-mail: [email protected]