Ελλάδα: Η χώρα των «μαγικών»

Και άλλο «μαγικό»… Νέο ρεκόρ έσπασε η ανεργία, σύμφωνα με την Ελληνική Στατιστική Αρχή, την ώρα που η ύφεση άρχισε να καταγράφει «χαλαρότερους» ρυθμούς σε σχέση με τις προβλέψεις της ίδιας Υπηρεσίας.

Τον Ιούνιο έσπασε το «φράγμα» του 1 εκατ. 400.000 ανέργων, αλλά …τουλάχιστον οι αρνητικοί ρυθμοί ανάπτυξης για το β’ τρίμηνο της χρονιάς «προσγειώθηκαν» στο 3,8% από 4,6% που είχε αρχικά προβλεφθεί!!

Και καταγράφεται το εξής παράδοξο: Ενώ θεωρητικά η υποχώρηση της ύφεσης –που οφείλεται φυσικά στην αύξηση

που παρουσίασε η τουριστική κίνηση- θα έπρεπε να αφήσει χώρους για κάποιες δουλειές και άρα προσλήψεις, εντέλει η ανεργία κατέρριψε άλλο ένα ρεκόρ. Κάτι βεβαίως προσπαθήσεις να το εξηγήσεις το μόνο ενδεχομένως που μπορείς να πεις είναι ότι ναι μεν άνοιξαν δουλείες, αλλά το «κουπί» το τράβηξαν λιγότεροι!!

Αλλά το παιχνίδι των αριθμών δεν σταματά εδώ: Να το χοντρύνουμε και άλλο; Βάσει της στατιστικής η ανεργία έσπασε νέο ρεκόρ, όμως κύκλοι του υπουργείου Εργασίας διατείνονταν πως το ισοζύγιο προσλήψεων – απο­λύσεων είναι θετικό (!!!), με αποτέλεσμα την περίοδο Ιανουαρίου – Αυγούστου οι προσ­λήψεις να είναι κατά 102.580 περισσότερες από τις αποχωρήσεις!

Αν μη τι άλλο, η Στατιστική Υπηρεσία που καταγράφει τα στοιχεία μήνα με μήνα, σε ετήσια βάση «είδε» στις περιοχές του Αιγαίου και της Κρήτης μείωση της ανεργίας… φυσικά ελέω τουρισμού.

Ανεξάρτητα από το τι λένε οι αριθμοί, την ανεργία την βιώνει ο Έλληνας στο πετσί του: Έλεγε μια ψυχή κάποτε «θα αγωνιστώ να υπάρχει ένας εργαζόμενος σε κάθε οικογένεια». Ε, αυτό το έκανε πραγματικότητα και σε οικογένειες που δούλευε κάποτε ο πατέρας, η μητέρα και το παιδί, πλέον εργάζεται ο ένας εξ’ αυτών … και αν! Μέσα έπεσε.

Πέρα λοιπόν από τους αριθμούς η Ελλάδα χρειάζεται μια στροφή: Χρειάζεται χρήμα που θα πέσει σε στέρεες δομές, σε παραγωγικές διαδικασίες που θα επιτρέψουν να «ανοίξουν δουλειές» που σταδιακά θα περιορίσουν τον εφιάλτη της ανεργίας…