«Gagarin Way» από τον Αλέξανδρο Αβρανά

Στην πορεία όμως αποδεικνύεται ότι ο καθένας τους έχει διαφορετικό σημείο εκκίνησης, καθώς ο ένας από αυτούς ενδιαφέρεται μόνο για ένα ξέσπασμα ωμής βίας και ο άλλος περισσότερο για μια συνολική επανάσταση.

Αυτή είναι η υπόθεση του θεατρικού έργου «Gagarin Way», το οποίο επέλεξε να ανεβάσει για πρώτη φορά στην Ελλάδα ο βραβευμένος στο πρόσφατο φεστιβάλ Βενετίας, σκηνοθέτης Αλέξανδρος Αβρανάς. Η παράσταση πραγματεύεται με χιούμορ το θέμα μίας «επικείμενης επανάστασης που όλοι περιμένουν, αλλά η οποία δεν έρχεται ποτέ».

Πρόκειται

για μια μαύρη κωμωδία που έρχεται ατόφια από τη Σκωτία και φέρει την υπογραφή του Γκρέγκορι Μπερκ. Η υπόθεση αναφέρεται στην εξαφάνιση του σοσιαλισμού από μια περιοχή, όπου ο πολιτικός ριζοσπαστισμός ήταν κάποτε χαρακτηριστικός του τοπικού πληθυσμού. Οι ηθοποιοί Μάνος Βακούσης, Μιχάλης Μουλακάκης, Κώστας Ανταλόπουλος και Στέφανος Κοσμίδης ερμηνεύουν τα πρόσωπα του έργου, το οποίο θα κάνει πρεμιέρα στο Θέατρο Βασιλάκου, στις 17 Ιανουαρίου.

«Το πολιτικό θέατρο έχει πάντα την πρόθεση της παρέμβασης. Ίσως να μην μπορεί να αλλάξει τα πράγματα. Μπορεί όμως σίγουρα να προσπαθήσει να δείξει πώς πραγματικά έχει η κατάσταση και, αν τα καταφέρει, να αφυπνίσει τη συνείδηση έστω και ενός μόνο θεατή. Για να το πετύχει αυτό, πρέπει να μιλήσει στην εποχή του με τη γλώσσα της εποχής του. Δεν αρκεί απλά να ξαναλές τις παλιές ιστορίες και να καταφεύγεις στους παλιούς τρόπους, ακόμα κι αν δούλεψαν καλά στο παρελθόν. Ούτε αρκεί να λες αυτό που το κοινό έχει ανάγκη να ακούσει. Ζούμε σε μια εποχή που όλα τα πρόσωπα της αλήθειας είναι σκληρά και εμείς απλά πρέπει να διαλέξουμε εδώ αυτό που μας ταιριάζει περισσότερο», σημειώνει ο Αλέξανδρος Αβρανάς.

Το καυστικό κείμενο επιχειρεί να εγείρει ερωτήματα για την ηθική, τον πολιτικό ακτιβισμό, τη βία και την απάθεια. Για τον 37χρονο σκηνοθέτη, το «Gagarin Way» είναι μια εικόνα από το παρόν, και κυρίως από το μέλλον μας. «Μας λέει πώς έχουν τα πράγματα στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και του καπιταλισμού των πολυεθνικών, και πώς οι απλοί άνθρωποι, που δεν είναι απλές στατιστικές στα χαρτιά των τεχνοκρατών, όχι απλώς σαρώνονται από τούτες τις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες, αλλά μεταλλάσσονται και τρώνε ο ένας τον άλλον», προσθέτει ο ίδιος.

Το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε το 2001 στο Εδιμβούργο και από τότε έχει μεταφραστεί σε 20 γλώσσες και έχει παρουσιαστεί σε όλο τον κόσμο.

Τη μετάφραση υπογράφει ο Αλέξανδρος Μπαλαμώτης, τη δραματουργία ο Κώστας Περούλης, τα σκηνικά και τα κοστούμια επιμελείται η Ευαγγελία Θεριανού και τους φωτισμούς η Ολυμπία Μυτιληναίου.