Review: New Girl

Μια ευχάριστη και ανάλαφρη κωμωδία!

Η στήλη τις τελευταίες εβδομάδες έχει πάθει μια εμμονή με τις κωμωδίες. Δεν ήταν ακριβώς προγραμματισμένο να γίνει έτσι αλλά από τη μια το feedback και τα σχόλιά σας που δείχνουν ότι ψάχνετε κωμικές σειρές για να παραγγείλετε από τον “Θείο” και να ξεκινήσετε να παρακολουθείτε, από την άλλη η πραγματικότητα που ζούμε καθημερινά και η οποία “τραβάει” κάτι αστείο για να δούμε στις τηλεοράσεις μας και να γελάσει το χειλάκι μας, μας επιβάλλει να συνεχίσουμε στο ίδιο μοτίβο με μια ακόμα κωμική σειρά.

Ξέρω, ο τίτλος δεν σας γεμίζει το μάτι. Είστε άντρες

(οι περισσότεροι τουλάχιστον που διαβάζετε αυτές τις γραμμές), πριν λίγο σκοτώνατε τρομοκράτες στο Call of Duty, ή θερίζατε μεταλλαγμένους στο Resident Evil κι εγώ σας παρουσιάζω και σας προτείνω να δείτε μια σειρά που ονομάζεται New Girl! Κλέβοντας λίγο και προχωρώντας τη ματιά σας παρακάτω στο review, βλέπετε ότι πρωταγωνίστρια είναι η Ζωίτσα η “είμαι τόσο  χαριτωμένη και γλυκιά που μπορείς να ξεράσεις” Deschanel, ηθοποιός, τραγουδίστρια, συνθέτης, στιχουργός και περφόρμερ, οπότε ετοιμάζεστε να με βρίσετε και να πατήσετε το X πάνω δεξιά στην καρτέλα του brwser σας.

ΟΧΙ! ΜΗ! Περιμένετε μισό λεπτό. Αφήστε με να σας εξηγήσω. Λοιπόν, καταρχάς σας θυμίζω τον χρυσό κανόνα που ισχύει σχεδόν στο 95% των σειρών και ιδιαίτερα των κωμωδιών. Δεν κρίνεις ποτέ τη σειρά αν δεν δεις τουλάχιστον τα πρώτα 4-5 επεισόδια και προς Θεού όχι μόνο από τον πιλότο. Οι πιλότοι γυρίζονται πολλές φορές μήνες πριν τα υπόλοιπα επεισόδια και δίνουν απλά ένα γενικό πλαίσιο της υπόθεσης και των βασικών χαρακτήρων. Στη συνέχεια και αφού πάρει την έγκριση για προβολή από το εκάστοτε δίκτυο, οι συντελεστές απελευθερώνονται και βγάζουν τον πραγματικό χαρακτήρα της δουλειάς τους που φυσικά άλλες φορές είναι καλύτερος και πετυχαίνει, άλλες είναι ίδιος ή χειρότερος και μετά από κάποια επεισόδια, μας αφήνουν χρόνους τηλεοπτικά.

Το New Girl είναι ένα ακόμα τρανταχτό παράδειγμα αυτού του φαινομένου. Η ιστορία έχει να κάνει με τη Jess μια 25χρονη κοπέλα η οποία χωρίζει μετά από 6 χρόνια σχέσης και συγκατοίκησης και βρίσκει νέο σπίτι σαν συγκάτοικος με 3 άνδρες! Χμ, ναι ξέρω, δεν λέει πολλά. Ο πιλότος ενισχύει αυτή την άποψη μιας και σου δίνει την εντύπωση ότι το όλο concept θα έχει σαν κέντρο την ανασφαλή, γκαφατζού, χαριτωμένη και λίιιιγο εκνευριστική Jess. Ευτυχώς όμως όσο η σειρά προχωράει, οι υπόλοιποι χαρακτήρες συμμετέχουν ενεργά και χαρίζουν πολλές στιγμές χαζοχαρούμενου μεν, αλλά αυθεντικού γέλιου.

Συγκάτοικοί της είναι ο Νικ, ο οποίος επίσης έχει χωρίσει πρόσφατα και δεν μπορεί να ξεπεράσει τον χωρισμό του με αντίκτυπο να έχει κάνει τη ζωή του μπάχαλο και να είναι στα πρόθυρα της απάθειας και της αφασίας για οτιδήποτε χρήσιμο και παραγωγικό, ο Schmidt, που είναι ο κλασικός περίεργος/αστείος/γυναικάς χαρακτήρας που σχεδόν πάντα έχει μια κωμική σειρά αν θέλει να σέβεται τον εαυτό της (στυλ Joey ή Barney) και ο Winston, πρώην μπασκετμπολίστας στη Λετονία και νυν άνεργ