Review: House of Lies

Συμβουλευτείτε γιατί χανόμαστε!

Η σειρά που παρουσιάζουμε αυτή την εβδομάδα κινείται σε 2 ίδια βασικά μοτίβα με το Californication. Καταρχάς, μόλις ξεκίνησε η νέα season της (συγκεκριμένα η 2η). Δεύτερο και πιο σημαντικό, μοιάζει αρκετά σε ύφος και ατμόσφαιρα, με τη μεγαλύτερη ομοιότητα να έγκειται στους ήρωες που πρωταγωνιστούν και στον τρόπο ζωής τους. Μάλιστα, δεδομένου ότι παίζονται την ίδια μέρα, αν τις βλέπετε κάθε εβδομάδα κολλητά,

είναι σίγουρο πως θα υπάρχουν στιγμές που δεν θα ξέρετε ποια από τις δυο βλέπετε. Μπερδευτήκατε; Εδώ είμαστε για να σας ξεδιαλύνουμε το κουβάρι.

Το House of Lies είναι η ιστορία ενός συμβούλου επιχειρήσεων και της ομάδας του και η περιήγηση που μας κάνει στον βρώμικο και ανταγωνιστικό κόσμο των μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών. Είναι αν μη τι άλλο, πρωτότυπο σαν θέμα, καθώς μέχρι σήμερα είχαμε δει άπειρες σειρές με δικηγόρους αλλά καμία με οικονομολόγους! Ναι, αυτά τα ποταπά καθάρματα που ευθύνονται για την οικονομική κρίση και δεν ξέρουν τι τους γίνεται! *

Ο κύριος Μάρτιν Κάαν λοιπόν, είναι ένας αδίστακτος επαγγελματίας που θα κάνει τα πάντα χωρίς κανόνες και ηθικούς φραγμούς για να πετύχει το σκοπό του. Θα παραπλανήσει, θα χειραγωγήσει, θα απιστήσει, θα δωροδοκήσει και θα χρησιμοποιήσει ακόμα και τους συναδέλφους του. Όπως είναι φυσικό αυτό έχει αντίκτυπο και στην προσωπική του ζωή. Χωρισμένος με την κηδεμονία του μικρού “χαριτωμένου” αγοριού του, δεν είναι εύκολο να ξεχάσει τη συμπεριφορά του στη δουλειά και συχνά επιδίδεται σε, αυτό που θα λέγαμε κομψά, έναν έκκλητο βίο!

Η σειρά έχει πολλές αναφορές σε επιχειρηματικές πρακτικές και αρκετή ορολογία που κάνει την παρακολούθησή της χωρίς, έστω αγγλικούς υπότιτλους, αρκετά δύσκολη. Ωστόσο παρουσιάζει αρκετό ενδιαφέρον γιατί μας μυεί σε αρκετά μυστικά από τον κόσμο των επιχειρήσεων. Για να τονίσουν αυτή την ιδιαιτερότητα αλλά ταυτόχρονα και για να μας ξεδιαλύνουν κάποια πράγματα, οι συντελεστές της σειράς χρησιμοποιούν συχνά το εφέ του παγώματος της σκηνής, όπου ο Μάρτιν περιφέρεται ανάμεσα στο ακινητοποιημένο περιβάλλον και αλληλεπιδρά ελαφρά με αυτό, εξηγώντας μας ταυτόχρονα όρους και πρακτικές που χρησιμοποιεί κάθε φορά.

Φυσικά ξεχωρίζει ο πρωταγωνιστής, Don Cheadle, γνωστός από τις συμμετοχές του σε μεγάλα χολυγουντιανά blockbuster, με πιο φημισμένες τις σειρές ταινιών Iron Man και Ocean’s Eleven. Κάνει το χαρακτήρα του εντελώς κτήμα του και μοιάζει να αισθάνεται πολύ άνετα παίζοντας τον αδίστακτο Μάρτιν. Δίπλα του σε β’ ρόλους, οι Ben Schwartz και Josh Lawson, που δεν ενθουσιάζουν, ίσως επειδή δεν τους βοηθάνε τόσο και οι σεναριογράφοι. Κάποιες φορές θα σε κάνουν να γελάσεις με τις κόντρες τους, αλλά τις περισσότερες φορές θα σε εκνευρίσουν. Από την άλλη, η πανέμορφη Kristen Bell (γνωστή από τη σειρά Veronica Mars) θα σε κερδίσει όχι μόνο με την παρουσία της αλλά επειδή από τους β’ ρόλους είναι ο μόνος που έχει ένα ενδιαφέρον back story να μας παρουσιάσει. Αξίζει επίσης να σημειωθεί και η Dawn Olivieri στο ρόλο της ολίγον τρελούτσικης εν διαστάσει συζύγου του Μάρτιν.

Το House of Lies, κέρδισε φέτος τη Χρυσή Σφαίρα με τον Don Cheadle στην κατηγορία “καλύτερου ηθοποιού σε κωμωδία ή musical στην τηλεόραση”, ενώ ήταν και υποψήφια άλλες 6 φορές σε διάφορους θεσμούς. Φέτος θα δούμε τη δεύτερη season (είναι 12 επεισόδια η κάθε μια) από το δίκτυο Showtime (εκεί όπου προβάλλεται και το Californication) και ενώ πέρυσι είχε ακουστεί ότι δεν θα συνεχιστεί, είδαμε με χαρά ότι ο Μάρτιν Κάαν θα εξακολουθήσει να “συμβουλεύει” και αυτή τη χρονιά στις τηλεοπτικές μας οθόνες.

Χωρίς αμφιβολία αξίζει να της ρίξετε μια ματιά, βλέπεται ευχάριστα, έχει στιγμές που θα αναφωνήσεις “WTF” και στο κάτω κάτω της γραφής θα μάθεις και πέντε πράγματα για τις επιχειρήσεις. Try it!

*μη στείλετε hate mails στους υπεύθυνους του site, αστειεύομαι. Άλλωστε σας μιλάει ένας οικονομολόγος!

Review: House of Lies