Θανάσης Παπακωνσταντίνου [Τεχνόπολις]

Έχοντας παρακολουθήσει την πορεία του Θανάση Παπακωνσταντίνου από τα μέσα της δεκαετίας του ‘90 ως σήμερα, θεωρώ ότι είναι ένας από τους ελάχιστους Έλληνες συνθέτες-ερμηνευτές που το έργο τους χαρακτηρίζεται από μια διαρκή προσπάθεια ανίχνευσης νέων δρόμων και νέων παραμέτρων, παραμένοντας, ωστόσο, έντονα προσωπικό και χαρακτηριστικό. Αυτή η πειραματική διάθεση -αν μπορεί να χαρακτηριστεί ως τέτοια- διαπερνά τόσο τις στούντιο δουλειές του (ενίοτε, δε, πολώνοντας τους θαυμαστές του, όπως έγινε, π.χ. με τον “Σαμάνο” ή με τo “Βροχή Από Κάτω”) όσο και τη συναυλιακή παρουσίαση του έργου του. Από

τις ηλεκτρικές καταιγίδες των “Λαϊκεδέλικα”, ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου πέρασε στις πιο “κλειστές” συναυλίες με το σχήμα του 2009, όπου το τσέλο είχε τον ρόλο του lead οργάνου και, πλέον σε ένα “μικτό σχήμα” όπου επιχειρείται μια ισορροπία ανάμεσα στα δύο προηγούμενα μοντέλα.

Περισσότερα...