Era poVera

Της Βίκυς Βασιλάτου

Από μικρή είχα μια τρέλα -στα όρια της ψύχωσης- για τον χορό. Και δεν εννοώ ότι έτρεχα από παράσταση σε παράσταση μα από πιρουέτα σε πιρουέτα. Έχοντας λοιπόν υπηρετήσει τον κλασικό χορό και ματώσει τα πόδια μου επί σχεδόν 15 χρόνια, είμαι αυστηρή κριτής όσον αφορά σ’ αυτό το πλοκάμι της τέχνης. Και οφείλω να ομολογήσω ότι σπάνια παρακολουθώ παραστάσεις, γιατί αντί να απολαύσω αυτό που βλέπω, καταπιάνομαι με λεπτομέρειες όπως αν τέντωσε σωστά ή όχι το πόδι του ο χορευτής, αν στέκεται σωστά ή όχι επί σκηνής, αν έχασε ή όχι κάποιο βήμα, αν κατάφερε να συγχρονιστεί με την υπόλοιπη ομάδα. Με άλλα λόγια, σπάνια χαλαρώνω.