Πώς ο Μάνσο έγινε... Τσιάρτας και τελικά Γήττας!

Χειμώνας 2002-03. Μάνσο ζητούσε ο Μαρκαριάν. Λόπεζ, Αγιάλα, Τσιάρτα διέρρεαν οι κυβερνητικές φυλλάδες. Γήττα τελικά έφεραν ο Τζίγγερ και ο Ζάετς!
Με το να τάζεις δεν φτωχαίνεις, λέει ο λαός και δίκιο να ‘χει μοιάζει. Τα μεγάλα παραμύθια του 1999 ονομάζονταν Κόλιμορ, Σούκερ, Ρεμπρόφ, Χάτζι, Στόιτσκοφ. Αντί αυτών αποκτήθηκαν ο «καρχαρίας» Σίργκουτσον, ο Μάρκο Βίλα και ο Ηπειρώτης.

Στα χνάρια του θείου του κινήθηκε ορισμένα χρόνια μετά, ο Γιάννης Βαρδινογιάννης. Η «κυβερνητική» εφημερίδα αποκάλυπτε «βόμβες Σαβιόλα» και ο Τζίγγερ τελικά αποκτούσε Ρομέρο «Τσιρόλα». Και πολύς μας ήταν! Μεγάλο ενδιαφέρον έχουν και οι υποσχέσεις που εκτοξεύονταν με ρυθμό πολυβόλου το χειμώνα του 2002-03. Τότε που έναν μέσο ήθελε ο Σέρχιο Μαρκαριάν για να μαγέψει (περισσότερο) την Ευρώπη και τελικά αποκτήθηκε ο... Ξενοφώντας Γήττας!

Μία μεταγραφή ζητούσε ο Σέρχιο Μαρκαριάν. Μία μεταγραφή για να κατακτήσει τα πάντα. Ο Ουρουγουανός είχε κατορθώσει και είχε κάνει μεγάλη ανατροπή στο πρωτάθλημα (ανέλαβε με την ομάδα στο -7 από την κορυφή), αλλά πάνω απ’ όλα ο κόσμος περίμενε το κάτι παραπάνω στην Ευρώπη. Περίμενε τη συνέχεια της προηγούμενης περιόδου, όταν και είχε αποκλειστεί οδυνηρά στις λεπτομέρειες από την Μπαρτσελόνα

Η μεγάλη επιθυμία του Μαρκαριάν ήταν ο Νταμιάν Μάνσο της αργεντίνικης Νιούελς Όλντ Μπόις. Όπως αποδείχτηκε τα «θέλω» του προπονητή έρχονταν σε δεύτερη μοίρα και η διοίκηση αφού πρώτα ροκάνισε τον χρόνο (θυμίζοντας μικρομεσαία ομάδα που κερδίζει και κάνει καθυστερίσεις για να συμπληρωθούν τα 90'), υπόσχοντας Αργεντινούς, Ισπανούς και... Τσιάρτες, αντί του Μάνσο, τελικά ήρθε σε συμφωνία με τον Ξενοφώντα Γήττα! Και πολύς μας ήταν!

«Στην Αθήνα έρχεται ο 27χρονος μέσος της Ρόμα Τόμιτς για συζητήσεις», έγραφε τον Δεκέμβριο του 2002 η εφημερίδα Derby, που τότε είχε ερυθρόλευκο λογότυπο.

Ποιος Τόμιτς και ποιος Μάνσο; Η διοίκηση είχε πιο μεγαλεπήβολα σχέδια.

Κατά κανόνα οι ποδοσφαιριστές για τους οποίους δαπανήθηκε μεγάλο ποσό για να αποκτηθούν ή για το συμβόλαιό τους ή όσοι ζήτησαν αυξημένες αποδοχές, πολεμήθηκαν από την αυλή της αγίας οικογένειας και από τα φιλικά προς αυτήν ΜΜΕ.

Έτσι καμία έκπληξη δεν μας προκαλεί το γεγονός πως η εφημερίδα Derby τον Δεκέμβρη του 2002 και τον Ιανουάριο του 2003 «χτυπάει κάτω τη ζώνη» στα πρωτοσέλιδά της τον Μιχάλη Κωνσταντίνου, τον οποίο στοχοποιεί κατηγορώντας τον έμμεσα, πως παριστάνει τον τραυματία! «Ταγκό με τρεις – Γκουστάβο Λόπεζ, Εδουάδο Κουντέτ και Κορέα Αγιάλα. Πάντα στη λίστα ο Μάνσο», συνεχίζει λίγες ημέρες αργότερα, πάντα τον Δεκέμβρη του 2002.

Στο πλάνο μπήκε και το όνομα του Βασίλη Τσιάρτα (Τσάρτας κατά το Derby). Ο Μάνσο είχε εξαφανιστεί περιέργως από την ειδησεογραφία, οι εφημερίδες «έπαιζαν» καθημερινά Τσιάρτα μέχρι την τελευταία ημέρα των μεταγραφών που -τι έκπληξη!- συμφώνησε με την ΑΕΚ και στον Παναθηναϊκό έλεγαν «πάλι καλά που προλάβαμε τον Γήττα».

Τον Ιανουάριο πραγματοποιήθηκε σύσκεψη ανάμεσα σε Τζίγγερ, Μαρκαριάν, Φιλιππίδη και Ζάετς για τον μεταγραφικό σχεδιασμό. Μαντέψτε ποιων τα «θέλω» επικράτησαν!

Τι κι αν εκείνα τα χρόνια ο Παναθηναϊκός είχε γεμίσει τα ταμεία του από τα bonus της UEFA από τις πορείες στο Τσάμπιονς Λιγκ. Τι κι αν ο Φιλιππίδης είχε καταφέρει να εξασφαλίσει για την ΠΑΕ ηγεμονικά τηλεοπτικά συμβόλαια. Η τσιγκουνιά ήταν ο μόνιμος σύντροφος του τότε Παναθηναϊκού. «Να βρούμε καλούς σε τιμές ευκαιρίας» ήταν το μότο της διοίκησης και οι... Γήττες διαδέχονταν ο ένας τον άλλον.

«Έχουν καβούρια στις τσέπες» κατηγορούσαν οι φίλαθλοι την οικογένεια Βαρδινογιάννη. «Το μπάτζετ είναι απεριόριστο» ήταν η μόνιμη ανταπάντηση των αυλικών και της «κυβερνητικής» εφημερίδας.

Να προσθέσουμε πως ο ύψους 1.65 μ. (σύμφωνα με τις επίσημες μετρήσεις) Ξενοφώντας Γήττας έμεινε μέχρι και τον χειμώνα του 2004 στον Παναθηναϊκό και αγωνίστηκε συνολικά σε 4 παιχνίδια.