Κώστας Παπαδόπουλος: Only one choice

"Μόνο μια επιλογή, η νίκη" ήταν το μότο της πρωταθλήτριας Ελλάδας ομάδας μπάσκετ εφήβων του Παναθηναϊκού, όπως είπε σε συνέντευξή του ο προπονητής του Τριφυλλιού!

Ο Κώστας Παπαδόπουλος, προπονητής της πρωταθλήτριας ομάδας των Εφήβων μίλησε στον επίσημο διαδικτυακό τόπο της ομάδας μπάσκετ του Παναθηναϊκού (www.paobc.gr) για την επιτυχημένη πορεία της ομάδας, την αήττητη κατάκτηση του πρωταθλήματος, αλλά και τις υποχρεώσεις που υπάρχουν ακόμα στη Δ' ΕΣΚΑ.

Αναλυτικότερα:

«Να ξεκινήσουμε από το τέλος; Ολοκληρώσαμε την πορεία μας στο εφηβικό πρωτάθλημα, αλλά η ομάδα αγωνίζεται και στη Δ’ ΕΣΚΑ. Είμαστε πρώτοι και αήττητοι και ο στόχος μας είναι να ανέβουμε κατηγορία, ώστε του χρόνου να μπορούμε να δίνουμε πιο δυνατά παιχνίδια. Πιστεύω ότι η παρουσία μας και στα δύο πρωταθλήματα, αλλά και στο Κύπελλο ΕΣΚΑ μας βοήθησε πολύ, γιατί τα παιδιά πήραν πολλά παιχνίδια. Έχουμε δώσει 65 αγώνες μέχρι τώρα και αυτό φάνηκε στο παρκέ».

-Η ομάδα έδειχνε πολύ «δεμένη». Ήταν σαφώς οι αγώνες, αλλά ήταν και κάτι ακόμη;
«Η ομάδα «έδεσε» μέσα από τους αγώνες, γιατί τα παιδιά κέρδισαν πολλές εμπειρίες, είχαν παραστάσεις, ενώ σε κάποια παιχνίδια πήραν χρόνο συμμετοχής παίκτες που διαφορετικά μπορεί και να μην αγωνίζονταν. Όμως με αυτόν τον τρόπο, πήραν χρόνο, κέρδισαν σε εμπειρία και τελικά βρήκαν και αυτοί το δρόμο τους αγωνιστικά και βοήθησαν όλη τη χρονιά. Πολύ σημαντικό ήταν όμως και το «δέσιμο» που είχαν τα παιδιά μεταξύ τους. Έβγαιναν μαζί, μιλούσαν μεταξύ τους πολύ, είχαν μια δυνατή σχέση, η οποία σαφώς και βοήθησε σημαντικά τελικά την ίδια την ομάδα».

-Η ομάδα ξεκίνησε με τρία σχετικά πιο εύκολα παιχνίδια, για να τερματίσει την πορεία της με τα δύο θεωρητικά πιο δύσκολα. Σας επηρέασε;
«Όλοι έλεγαν ότι είχαμε το χειρότερο πρόγραμμα. Εγώ πιστεύω ότι δεν ήταν και τόσο κακό. Είχαμε τρία θεωρητικά πιο εύκολα παιχνίδια στην αρχή και πιστεύω ότι ήταν καλό, γιατί βρήκαμε τα πατήματά μας, γνωρίσαμε το γήπεδο και καταφέραμε να ρολάρουμε καλύτερα στη συνέχεια. Το μόνο δύσκολο ήταν ένα: Ότι μετά από τον αγώνα με τον Ίκαρο Καλλιθέας που ήταν αργά, θα έπρεπε να ξαναπαίξουμε σε 12 ώρες, με αντίπαλο τον Μαντουλίδη. Και ήταν όντως τα δύο πιο δυνατά παιχνίδια. Αυτό ήταν το μόνο δύσκολο, αλλά στην πράξη φάνηκε ότι το ξεπεράσαμε».

-Τι έπαιξε ρόλο σε αυτό και στη γενικότερη παρουσία της ομάδας στην τελική φάση; Πολλοί έκαναν λόγο για μια «ώριμη ομάδα.
«Εδώ και τρία χρόνια ο βασικός κορμός είναι ίδιος. Τα παιδιά είχαν πολύ καλές σχέσεις, γνωρίζονταν, και μια ομάδα «δεμένη», είναι δύσκολο να χάσει. Κάτι που το ξέρουμε πολύ καλά και από το αντρικό. Γενικότερα, ως ομάδα είχαμε πολύ καλή νοοτροπία. Η συμπεριφορά των παιδιών ήταν άψογη σε βαθμό που κάποιες φορές με εξέπληξε ευχάριστα ακόμη κι εμένα σε κάποιες λεπτομέρειες.

Ότι λέγαμε, ότι είχαμε συμφωνήσει για το ημερήσιο πρόγραμμα το τηρούσαν όλα τα παιδιά κατά γράμμα. Είχαμε προετοιμαστεί πολύ καλά γι’ αυτά τα παιχνίδια