Ζωή στο εξωτερικό | Πώς το βλέπεις εσύ και πώς η Ελληνίδα μαμά σου

Δε ξέρω αν αυτά εκφράζουν όλους τους φοιτητές, αλλά αν είσαι παιδί της μέσης Ελληνίδας μάνας, σίγουρα θα ταυτιστείς με κάτι από τα παρακάτω…Αρχικά, ας δούμε το θέμα «Ζωή στο εξωτερικό» με τα μάτια ενός νέου ανθρώπου, που θέλει να ζήσει την εμπειρία μιας άλλης χώρας. Τι είναι λοιπόν τότε η ζωή «έξω» ; Μια ευκαιρία να βιώσεις την κουλτούρα και την καθημερινότητα ενός διαφορετικού λαού. Καλές οι σειρές με ξένες πόλεις, τα ντοκιμαντέρ και οι γενικές πληροφορίες από φίλους που πήγαν εκεί… αλλά μόνο όταν μείνεις σε μια άλλη χώρα καταλαβαίνεις πράγματα για τον κόσμο της. Ένας τρόπος να μιλήσεις μια ξένη γλώσσα (που ίσως ήδη ξέρεις) για πραγματική επικοινωνία. Αυτό σημαίνει ότι η ανάγκη για επικοινωνία θα σε κάνει να αρχίσεις να μιλάς περισσότερο και για διάφορα θέματα και να γίνεις καλύτερος, κάτι που σίγουρα δεν έκανες στην Ελλάδα. Σε πολλές περιπτώσεις η ζωή στο εξωτερικό σημαίνει «Ψάχνω Δουλειά» και σχετίζεται με ευκαιρίες να βρεις μία πάνω σε αυτό που σπούδασες. Και κάποιες άλλες φορές το να ζεις σε άλλη χώρα είναι μια προσπάθεια να επεκτείνεις τους ορίζοντές σου, να δεις πώς ζουν οι άλλοι άνθρωποι, τι προβλήματα βιώνουν και πώς τα αντιμετωπίζουν. Ή… ίσως είναι αγανάκτηση. Για όσα γίνονται, ή δε γίνονται εδώ. Ίσως είναι μια εξιδανικευμένη όαση από όλες τις δυσκολίες και μια προσπάθεια για κάτι καλύτερο, μια άλλη ζωή.Πώς το βλέπει όμως η μέση Ελληνίδα μάνα; (Αυτή με τα τάπερ και τις εκφράσεις τύπου «Πάρε ζακέτα!» εννοώ.) Νομίζω πως δε της αρέσει και πολύ η ιδέα το παιδί της να είναι «έξω» από τη σφαίρα ελέγχου της και εκτός ελληνικών δικτύων τηλεφωνίας. Το εξωτερικό για την κατηγορία αυτή είναι: Ένα κρύο, βροχερό μέρος, χωρίς τον ελληνικό ήλιο! «Θα σε φάει η μούχλα εκεί και άμα αρρωστήσεις να δω ποιος θα σε προσέχει»… Μια ζούγκλα γεμάτη κακοποιούς και κινδύνους, με άγνωστους ανθρώπους και άραγε «Τι θα κάνεις εκεί που δε θα έχεις ούτε ένα γνωστό;» «Εκεί δε μαγειρεύουν καλά»… και δε θα έχεις ούτε ντολμαδάκια, ούτε σουτζουκάκια ούτε σουβλάκια.. «Τι θα τρως που είσαι τόσο καλομαθημένος;» Επίσης, δε μιλάνε ελληνικά!! «Πώς θα συνεννοηθείς που δε ξέρεις αγγλικά;» Ααα και μη ξεχνάμε, αυτή πώς θα σου μιλάει; Πρέπει να της μάθεις να μπαίνει στο «κομπιούτερ» για να σε βλέπει… δηλαδή «Μαύρα μάτια θα κάνουμε»… …Ειδικά εφόσον «Θα έρχεσαι μια στο τόσο, κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα»! Και πού θα μένεις σκέφτηκες ή «Θα ξεμείνεις πουθενά;». «Πώς θα πας εκεί; Και αν χαθείς;» Πάντα θα έχει μια ερώτηση που εσύ δε σκέφτηκες…Επομένως, πρόκειται για δυο τελείως διαφορετικούς κόσμους. Η ελληνίδα μανούλα θα προσπαθήσει να σε πείσει πως «σαν την Ελλάδα» δεν έχει, ενώ μέσα σου μια φωνή θα σε παροτρύνει να κυνηγήσεις το όνειρό σου και ότι βγει. Ακολούθησέ την. Ή άκου την μαμά σου. Αλλά όταν πάρεις την απόφασή σου, φρόντισε να είναι αυτή που πραγματικά θες.Καλή τύχη!!
Ειρήνη