Ο Αλέξης Γεωργούλης όταν ήταν φοιτητής

Ποιος δε θα ήθελε να έχει συμφοιτητή τον Αλέξη Γεωργούλη; Για την ακρίβεια, όσοι σπουδάζετε Μηχανικοί στο ΕΜΠ τυπικά τον έχετε, μιας και ο Αλέξης χρωστάει 10 μαθήματα για πτυχίο... Πριν από λίγο καιρό τον συναντήσαμε και μας μίλησε για τα φοιτητικά του χρόνια. Τι φορούσε, τι άκουγε, που σύχναζε; Πόσο εύκολη απόφαση ήταν να παρατήσει το Πολυτεχνείο για να ακολουθήσει την υποκριτική;

Συνέντευξη: Κατερίνα Ευσταθιάδου

Ποιες είναι οι πιο έντονες μνήμες σου από εκείνη την περίοδο;
Είχα περάσει Πολιτικός Μηχανικός στο Α.Π.Θ., και μετά πήρα μεταγραφή για την Αθήνα στο Πολυτεχνείο. Το πιο έντονο που είχε γίνει την περίοδο εκείνη ήταν που είχα πάρει μηχανή και είχε γίνει ουσιαστικά προέκταση των ποδιών μου. Μου έκανε εντύπωση που εκείνη την περίοδο έμπαινες στη σχολή με τη μηχανή σου.
Δεν διάβαζα πάρα πολύ επειδή πολλά μαθήματα είχαν να κάνουν με τη λογική και εστίαζαν σε πολύ πρακτικά πράγματα. Παρόλα αυτά όμως δεν είχα δυσκολία στο να παρακολουθήσω τα μαθήματα. Το Πολυτεχνείο μου φαινόταν εύκολη σχολή. Σε κάποιο διάστημα της ζωής μου είχα μπει σε μια διαδικασία ρουτίνας γιατί ήμουν το πρωί στη σχολή, το απόγευμα στη Δραματική Σχολή και το βράδυ σε ένα bar που δούλευα.

Η Δραματική Σχολή προέκυψε ταυτόχρονα με τις σπουδές σου;
Στο τρίτο έτος νομίζω του Πολυτεχνείου.

Απλά ψαχνόσουν να κάνεις κάτι άλλο πέρα από τα πρακτικά μαθήματα ή ήταν κάτι που ήθελες να κάνεις;
Επειδή είναι μόνο πρακτικά τα μαθήματα όπου πέντε και πέντε κάνει δέκα, όλοι στο Πολυτεχνείο προσπαθούν να κάνουν και κάτι πιο καλλιτεχνικό με πιο κλασικό την ενασχόληση με τη μουσική ή την εκμάθηση ενός μουσικού οργάνου. Ήταν πολύ κλασικό να έχεις ένα συγκρότημα και να εκφράζεσαι συναισθηματικά και καλλιτεχνικά μέσω αυτού. Κάτι τέτοιο έψαχνα και εγώ αλλά κάποια στιγμή «έπεσα» στην δραματική τέχνη και με το που την γνώρισα, την ερωτεύτηκα και είπα ότι θα πάω σε σχολή για να μάθω περισσότερα γι’ αυτό το πράγμα. Δεν είχα στο μυαλό να παρατήσω τη σχολή και να το παίξω ηθοποιός, απλά προέκυψε όταν τελείωσα τη σχολή σαν κάτι έξω από αυτό.

Την περίοδο εκείνη τι ονειρευόσουν για το μέλλον σου;
Η αλήθεια είναι ότι το πολύ πρακτικό ζήτημα του πράγματος δεν μου πολυάρεσε από την αρχή και πρέπει να ομολογήσω ότι δεν περίμενα ότι το Πολυτεχνείο θα ήτανε τόσο πολύ πρακτικό. Σε εκείνη την εποχή, ειδικά με το σύστημα που επικρατούσε για τη σχολή που ήθελες να περάσεις, πήγαινες και λίγο με την τύχη. Επειδή όταν είσαι στην Τρίτη Λυκείου και πρέπει να δηλώσεις τι θέλεις να γίνεις, δεν ήξερες πως θα είναι η φοίτηση στο Πολυτεχνείο στην πράξη, απλώς βλέπεις εάν αυτό το επάγγελμα έχει κάποια επαγγελματική αποκατάσταση ή όχι, δεν ξέρεις αν θα σου αρέσει τελικά. Εάν ήταν Αρχιτεκτονική θα ήταν πολύ πιο κοντά στη δική μου ιδιοσυγκρασία. Δεν μπορώ να πω ότι τη μισούσα κιόλας αλλά δεν κατάφερα να την τελειώσω ακόμα καθώς έχουν μείνει δέκα μαθήματα και πολλές σκέφτομαι μήπως θα ήταν καλό να την τελείωνα.

Όταν ξεκίνησες να ασχολείσαι με το θέατρο, υπήρχαν κάποια πρόσωπα στην επικαιρότητα που θαύμαζες;
Ήμουν πάρα πολύ αρνητικός με το συνάφι των ηθοποιών και γενικότερα τον καλλιτεχνικό κύκλο. Αυτό που με τράβηξε στην υποκριτική και με κράτησε εκεί ήταν η εξερεύνηση που μπορείς να έχεις μέσω των ρόλων που σου δίνονται. Το να μελετάς γενικώς την υποκριτική τέχνη, όπου αναζητώντας κάθε φορά άλλους ρόλους , πρέπει να μάθεις άλλους χαρακτήρες και να προσπαθήσεις να τους αποκωδικοποιήσεις αποτελούσε μία εξερεύνηση που με ιντρίγκαρε. Είναι όπως στην περίπτωση του πολιτικού μηχανικού όπου πέντε και πέντε κάνει δέκα, στην υποκριτική πέντε και πέντε μπορεί να κάνει και μπλε και είναι κάτι που μου αρέσει πάρα πάρα πολύ, δηλαδή το να μην έχεις συγκεκριμένα όρια και το να μπορείς να σπας τους κανόνες. Γι’αυτό ασχολήθηκα με την υποκριτική και όχι επειδή θέλω να μοιάσω σε κάποιον συγκεκριμένα.

Τι μουσική άκουγες τότε; Πως διασκέδαζες;
Στη Θεσσαλονίκη συνήθως πηγαίναμε στο Splendid που μετά έγινε Aroma και ήταν από τα αγαπημένα μου μαγαζιά, στο Θερμαϊκό με το γλάρο. Σαν στυλ ήμουν ροκ γενικά με μακρύ μαλλί και ροκ ντύσιμο.

Υπάρχει κάτι που κρατάς από την περίοδο εκείνη που δεν έχει αλλοιωθεί με την πάροδο και των χρόνων αλλά και των εμπειριών με την καταξίωση που έχει έρθει μέσα από τη δουλειά;
Δεν μπορώ να σου πω συγκεκριμένα γιατί τις αξίες που είχα τότε, τις είχα ανέκαθεν αλλά προφανώς καθώς περνάνε τα χρόνια πάντα πάντα ή αναθεωρώ ή εξελίσσω τις απόψεις μου. Η μεγαλύτερη συνήθεια που είχα αποκτήσει είναι ότι στην αρχή δεν κάπνιζα, μετά το ξεκίνησα και τώρα πρόσφατα το ξαναέκοψα. Από πράγματα δεν έχω κρατήσει τίποτα σε ενθύμιο παρά μόνο την κοτσίδα. Μετά το δεύτερο ατύχημα που είχα σταμάτησα να οδηγάω και μηχανή.

Έχεις να δώσεις κάποια συμβουλή σε παιδιά που ακολουθούν μία σχολή που δεν τους αρέσει και σκέφτονται να ασχοληθούν με κάτι άλλο που μπορεί να μην τους αποφέρει τα ίδια χρήματα;
Όταν ήταν να δώσω εξετάσεις για να μπω σε μία σχολή, τις δύο μοναδικές σχολές που ήθελα να δηλώσω ήταν είτε στο Μαθηματικό είτε στο Φυσικό, ήταν από τις δύο πιο μεγάλες μου αγάπες και δεν τις δήλωσα τελικά γιατί ουσιαστικά δεν σου εξασφάλιζαν κάποια οικονομική αποκατάσταση, το ήξερα από τότε. Αν επέλεγες μία από αυτές τις δύο σχολές θα είχε αναμονή το επάγγελμα τότε γύρω στα δέκα χρόνια ενώ τώρα γύρω στα δύο χιλιάδες χρόνια. Τότε ήταν η μοναδική φορά που δείλιασα και δήλωσα με βάση τις βάσεις του προηγούμενου χρόνου, στην πορεία όμως κατάλαβα ότι έκανα μεγάλη βλακεία γιατί είναι καλύτερα να ασχοληθείς με κάτι που σε ενδιαφέρει γιατί αυτό θα σου δώσει μεγαλύτερη δύναμη για να προχωρήσεις και να βρεις και περισσότερες διεξόδους . Αν σπουδάζεις κάτι που δεν σου αρέσει, απλώς θέλεις να περάσει ο καιρός και να τελειώνεις. Ευτυχώς για μένα η σχολή της υποκριτικής ήταν μία λύση και δεν δίστασα να αφήσω τη μία σχολή που ήταν σχεδόν στο τέλος της και να ασχοληθώ με την άλλη. Υπήρχαν βράδια που δεν μπορούσα να κοιμηθώ γιατί προσπαθούσα να καταλάβω αν αυτό που επρόκειτο να κάνω ήταν σωστό.

Πως το αποφάσισες πρακτικά;
Δεν ήταν μόνο ότι μου δόθηκε κάποιος ρόλους που μου άρεσε. Είχα πάει και στο στρατό τότε και όταν έκλεισα μία δουλειά για μία ταινία που ήθελα να κάνω, πήρα αναβολή για ένα χρόνο και μέσα στο χρόνο αυτό έκανα και δεύτερη και ένα σήριαλ και ουσιαστικά είχα πάρει τόσο πολύ φόρα που, όταν τελείωσα με το στρατό, ήμουν τόσο επαγγελματικά δεμένος με αυτό, που δεν θα ήταν λογικό να το παρατήσω.
Η συμβουλή μου ουσιαστικά, για να σου απαντήσω και στην προηγούμενή σου ερώτηση, είναι να κάνεις αυτό που ζητάει η καρδιά και η λογική σου. Όταν εναντιώνονται αυτά τα δύο τότε καλύτερα είναι να κάνεις ακολουθήσεις την καρδιά.

Αυτήν την περίοδο θα τον βρείτε στο θέατρο Ροές (Ιάκχου 16 Γκάζι), όπου σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί μαζί με την Ανίτα Κούλη στην παράσταση "Από την πρώτη στιγμή".
Video παράστασης Post by Alexis Georgoulis. Fanpage: https://www.facebook.com/alexis.georgoulis2Official Site: http://www.alexisgeorgoulis.com/