Μου λες πως έτσι είναι οι σχέσεις και εγώ σου λέω χωρίς το … Facebook δε ζω…

Ας κάνουμε ένα πείραμα… Κλείσε για 10 λεπτά τα μάτια σου και φαντάσου πως θα ήταν η ζωή σου χωρίς το Facebook. Φαντάσου πως δε θα μπορούσες να κάνεις check-in όταν θα ήσουν έξω, αλλά ούτε θα ανέβαζες τραγούδια και status για να τα δει αυτός ή αυτή αντίστοιχα. Θα μπορούσες να επιβιώσεις; Ή έχει μπει ολοκληρωτικά στη ζωή σου που δεν μπορείς να αντέξεις ούτε μια μέρα χωρίς αυτό; Έχω βαρεθεί να βγαίνω για καφέ ή για ποτό και να βλέπω παρέες να είναι με σκυμμένα τα κεφάλια και να ασχολούνται όλη την ώρα με ένα κινητό. Ακόμη και όταν περνάω από δίπλα τους ακούω για το like που έκανε σε εκείνο το πουτ… και αν την αγαπάει πραγματικά μετά από αυτό. Είναι δυνατόν; Να βασίζονται οι σημερινές σχέσεις στην τεχνολογία και μόνο; Φταίμε εμείς που έγιναν έτσι τα πράγματα ή είμαστε πολύ επιρρεπής που μας επιβάλλουν ότι τους συμφέρει; Για να μη γίνομαι απόλυτη, δεν έχει μόνο αρνητικά στοιχεία το Facebook. Χάριν αυτού η επικοινωνία με τους ανθρώπους είναι πολύ πιο γρήγορη και άμεση από κάθε άλλο μέσο. Μπορείς να μιλάς καθημερινά με κάποιο φίλο που αναγκάστηκε να φύγει στη Δανία για σπουδές ή με εκείνον που πήγε στο Σύδνεϋ για δουλειά. Το θέμα είναι να μένεις όμως στις θετικές πλευρές της τεχνολογίας και να μη σε παρασύρει αυτή η μικρή οθόνη που μπορεί να εξελιχθεί σε έναν από τους μεγαλύτερους εφιάλτες σου. Θυμάσαι μήπως πότε ήταν η τελευταία φορά που άφησες το κινητό στην άκρη και πήρες την παρέα σου για μια Κυριακάτικη εκδρομή στη φύση; Μήπως έχουμε ξεχάσει να ζούμε; Ακόμη και το φλερτ, γίνεται πλέον διαδικτυακά. Σε λίγα χρόνια , όταν θα ρωτάνε τα παιδιά τους γονείς πως γνωρίστηκαν, αυτοί θα λένε μέσω του Facebook (ή των άλλων social media, που κάθε μέρα γεννιέται και από ένα καινούργιο) και θα τους φαίνεται τόσο φυσιολογικό που θα ξεχαστεί τελείως η άμεση επαφή. Δε θα υπάρχει αυτό το συναίσθημα του πρώτου κοιτάγματος και της πρώτης γνωριμίας. Σε λίγο πιστεύω ότι το πρώτο ραντεβού θα γίνεται μέσω Skype. Δεν αφήνω απ’έξω τον εαυτό μου σε όλο αυτό το διαδικτυακό κύμα που μας παρασέρνει, αλλά προσπαθώ όσο μπορώ να μένω έξω από αυτό. Φτάνουμε στο σημείο να προσπαθούμε να ελέγξουμε τον εαυτό μας για να μην είναι όλη μέρα στο ίντερνετ και με ένα κινητό στο χέρι. Θα κλείσω με το εξής ερώτημα: Θα αφήσεις και άλλο τον εαυτό σου να επηρεάζεται από τη μόδα και ότι κυκλοφορεί στην αγορά ή θα αρχίσεις να ζεις πραγματικά αναπληρώνοντας τον χαμένο χρόνο που χάνεις κάθε μέρα αντιμέτωπος με μια οθόνη; Δάφνη fb.com/dafnula.r