Η δική μου άποψη για το "50 Shades of Grey"

Όταν άκουσα ότι θα υπάρξει κινηματογραφική μεταφορά, τότε ήταν που μπήκα στον κόπο να ψάξω λίγο παραπάνω τι εστί 50 Shades of Grey. Ποιο είναι αυτό το βιβλίο που συνεχώς σπάει ρεκόρ πωλήσεων σε όλο τον κόσμο και έχει ξετρελάνει κυριότερα το γυναικείο κοινό. Η ελληνική εκδοχή του πρώτου μέρους της τριλογίας έφτασε στα χέρια μου και χάθηκα μέσα στις 700 σελίδες του. Έφτασα από το εξώφυλλο μέχρι το οπισθόφυλλο μέσα σε ένα βράδυ κυριολεκτικά, αλλά μην σε παρασύρει αυτό και πιστέψεις ότι με είχε ενθουσιάσει τόσο πολύ. Οι κριτικές είναι διθυραμβικές και είμαι εδώ για να παρατείνω την δική μου προσωπική καθαρά άποψη. Μπορεί το στόρι να είναι πιασάρικο, αλλά ο τρόπος γραφής και ξεδιπλώματος των εξελίξεων είναι ιδιαιτέρως ερασιτεχνικό. Μέσα από τις περιγραφές, τους διαλόγους, τη χρήση της γλώσσας, μέσα από κάθε “λογοτεχνικό” μέσο που χρησιμοποιεί η EL James συνειδητοποιείς ότι είναι ακόμα πολύ άπειρη στο συγγραφικό κομμάτι και το καταλαβαίνεις από τις πρώτες κιόλας σελίδες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να χάνουν την γοητεία τους οι χαρακτήρες του βιβλίου και ειδικά αυτός του Christian Grey, ενώ ξεθωριάζει η dark & twisted πλευρά της ιστορίας και τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα καταντούν κουραστικά. Είμαι πεπεισμένη ότι στα χέρια ενός άλλου συγγραφέα, το 50 Shades of Grey θα ήταν best seller για τους σωστούς λόγους. Κάνει πωλήσεις, ναι. Σπάει ρεκόρ, ναι, αλλά όχι γιατί το αξίζει απαραίτητα. Έχει φτιαχτεί ένα promotion πολύ καλό που βασίζεται στις άπειρες σκηνές σεξ που έχει μέσα το βιβλίο και όπως όλοι γνωρίζουμε, το σεξ πουλάει. Πρόσθεσε σε αυτό και τα σαδομαζοχιστικά στοιχεία που δίνουν το αλατοπίπερο. Αν όμως τύχει και το διαβάσεις, θα καταλάβεις πως ούτε καν οι sec scenes δεν αξίζουν. Είναι διατυπωμένες με έναν τρόπο τόσο γλυκανάλατο και παιδικό που περισσότερο θα θες να γελάσεις παρά θα νιώσεις οποιαδήποτε έξαψη. Ο κεντρικός χαρακτήρας της Anastasia Steele μοιάζει εκνευριστικά με αυτόν της Bella Swan του Twilight και μάλλον δεν θα ταυτιστεί καμία γυναίκα μαζί του. Είναι απορίας άξιο πόσο ρηχά την έχει αντιμετωπίσει η ίδια η δημιουργός της και πόσο ενοχλητικά την έχει χτίσει. Ακόμα και οι άπειρες στο σεξ γυναίκες, εν έτει 2012 δεν είναι τόσο ανίδεες για το τι συμβαίνει στον ερωτικό τομέα. Θα μπορούσα να συνεχίσω την ανάλυση, αλλά θα μείνω μόνο σε αυτό: αν τύχει και πέσει στα χέρια σου, οκ, διάβασέ το, αλλά προτίμησε την αγγλική έκδοση. Όχι ότι σώζεται πολύ το πράγμα, γιατί μάλλον θα μετράς κι εσύ τα “oh my” και θα θες να πηδήξεις σελίδες ανούσιας περιγραφής.
Αθανασία Αντωνοπούλου]]>