Οι υπερβολικές προσδοκίες μετατράπηκαν σε υπερβολική φοβία

Αν κρίνουμε από τα δημοσιεύματα μέχρι στιγμής, οι αγορές τιμολογούν μεταξύ άλλων τον κίνδυνο να ξεκινήσει ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος, το αργό πετρέλαιο πάει σφαίρα για πάνω από 100 δολάρια το βαρέλι και τα επιτόκια στις ΗΠΑ από εκεί που θα μειώνονταν 160 μονάδες βάσης θα μειωθούν 45 μονάδες βάσης.

Αυτό το τελευταίο το αλιεύσαμε από το Reuters και ειλικρινά η μνήμη

αδυνατεί να ανακαλέσει αν υπήρχε καν αυτή η προσδοκία, σε ποια βάση και πότε, γιατί είναι πολύ καιρός που αυτά τα νούμερα δεν υπάρχουν στο στοίχημα της Wall Street για τις μειώσεις των επιτοκίων.

Πάλι καλά που δεν είπαν ότι οι αγορές περίμεναν μείωση επιτοκίων 3 μονάδες φέτος και αντί γι αυτό θα πάμε για αύξηση. Όμως είναι ακριβώς τα επιτόκια που είναι τώρα στο επίκεντρο των πιέσεων που δέχονται οι αγορές, γιατί εύλογα οι προσδοκίες έχουν μαλακώσει. Τι θα συμβεί όμως ακόμα δεν το γνωρίζουμε, διότι έχει σημασία αν θα προκύψουν αυξήσεις, πόσο μεγάλες θα είναι και πόσο θα διαρκέσουν.

Αλλά για να προκύψουν στοιχεία θα πρέπει να περάσει ένα διάστημα και σε αυτό το διάστημα οι αγορές δεν μένουν ακίνητες και κινούν τις τιμές με βάση τις προσδοκίες. Σε μεγάλο βαθμό όλες οι προβλέψεις είναι υπερβολικές σε βαθμό που ο πραγματικός κίνδυνος θα είναι να εξελιχθούν σε αυτοεκπληρούμενες προφητείες.

Όμως οι αγορές στις ΗΠΑ, βασίστηκαν υπερβολικά σε προσδοκίες για μειώσεις επιτοκίων, με τις τιμές μετοχών και δεικτών σε ιστορικά υψηλά. Αντίθετα στην Ευρώπη ο πληθωρισμός έχει υποχωρήσει σημαντικά και οι προσδοκίες ήταν πιο προσγειωμένες.

Οι Κεντρικές Τράπεζες σε Ευρώπη και ΗΠΑ, επικαλούνται για τις αποφάσεις τους τα στοιχεία που συλλέγουν. Η εμπειρία μέχρι στιγμής έδειξε ότι μετά από την πρώτη ένταση, η αγορά αποτιμά διαφορετικά την κατάσταση και ειδικά οι τιμές στο πετρέλαιο, υποχωρούν. Μέχρι στιγμής, οι χώρες του ΟΠΕΚ, έχουν κάνει σωρεία περικοπών στην παραγωγή, αλλά πέρυσι οι τιμές του πετρελαίου έκλεισαν τη χρονιά με 10% πτώση μετά από δύο χρόνια ανόδου.

Τον Ιανουάριο όταν η Διώρυγα του Σουέζ έκλεισε η τιμή του brent σκαρφάλωσε πάνω από τα 82,5 δολάρια αλλά στη συνέχεια έπεσε κάτω από τα 78 δολάρια για να κυμανθεί στη συνέχεια σε αυτό το εύρος, μεταξύ των δύο τιμών. Μετά τις 15 Μαρτίου ξεκίνησε το ράλι προς τα 90 δολάρια. Στα 89 δολάρια είναι η μέση τιμή που προβλέπει φέτος για το αργό η EIA και εκεί κυμαίνεται τώρα η τιμή. Η αύξηση είναι μεγάλη, αλλά συγκρίνεται με την αύξηση που είδαμε τα προηγούμενα χρόνια;

Για να θυμηθούμε λίγο, το 2021 οι τιμές από τα 52 δολάρια έφθασαν μέχρι τα 85,5 δολάρια τον Οκτώβριο εκείνης της χρονιάς, μετά από αύξηση 60%. Η πληθωριστική επίπτωση δεν μπορεί να συγκριθεί.  Το 2022 οι τιμές ξεκίνησαν την χρονιά από τα 81,2 δολάρια και κορύφωσαν στα 120 δολάρια τον Ιούνιο. Αύξηση σχεδόν 50%. Έχουμε ζήσει χειρότερες ανόδους των τιμών στο brent, όχι μόνον το 2008, αλλά και το 2011 και κυρίως το 2012, που οι τιμές έμειναν πάνω από τα 120 δολάρια ή εκεί κοντά όλο το χρόνο.

Είναι σαφές ότι οι υπερβολικές προσδοκίες για μειώσεις επιτοκίων, μετατράπηκαν σε υπερβολικές ανησυχίες και φοβίες τώρα. Έτσι είναι αγορές, αλλά το δυσάρεστο είναι ότι το ΧΑ που δεν είναι και καμιά ακριβή αγορά κι οι εταιρίες του τα καταφέρνουν πολύ καλά και μάλιστα έχοντας αντιμετωπίσει δυσκολίες που δεν έχουν δει ούτε στους χειρότερους εφιάλτες τους Αμερικανοί και Ευρωπαίοι, αντιμετωπίζονται βιαστικά με τέτοιες ακραίες συμπεριφορές.