Γιάννης Διονάτος: Η αναγκαιότητα χρονικής μετάθεσης της ολοκλήρωσης των έργων του «Ελλάδα 2.0»!

Στις αρχές του 2020 η πανδημία του Covid-19 «πέρασε» και τα Ευρωπαϊκά σύνορα, οδηγώντας σε μια υγειονομική κρίση με πρωτόγνωρες κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός πρωτοστάτησε στην άσκηση πίεσης προς τις Κοινοτικές Αρχές προκειμένου να σχεδιάσει και εφαρμόσει έκτακτα μέσα ανάκαμψης, που οδήγησε στο NextGenerationEU, συγκεντρώνοντας 806,9 δισ. ευρώ, επιπλέον του τακτικού προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις χρηματοπιστωτικές αγορές.

Με τη σειρά του, το Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας «Ελλάδα 2.0» εγκρίθηκε στις 13 Ιουλίου 2021 από το Συμβούλιο

Οικονομικών Δημοσιονομικών Θεμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ecofin), ενώ στις 8 Δεκεμβρίου 2023 εγκρίθηκε η αναθεώρησή του. Το «Ελλάδα 2.0» περιλαμβάνει 103 επενδύσεις και 76 μεταρρυθμίσεις και συγκεντρώνει 35,95 δισ. ευρώ (18,22 δισ. ευρώ επιχορηγήσεις και 17,73 δισ. ευρώ δάνεια).

Διαβάστε περισσότερα στο Business Voice Week

Το Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας «Ελλάδα 2.0», φιλοδοξεί να οδηγήσει τη χώρα – οικονομία, κοινωνία και θεσμούς – σε μια νέα εποχή, πυροδοτώντας μια εκ βάθρων αλλαγή οικονομικού υποδείγματος προς ένα πιο εξωστρεφές, ανταγωνιστικό και «πράσινο» παραγωγικό μοντέλο, με πιο αποτελεσματικό και ψηφιοποιημένο κράτος, λιγότερο γραφειοκρατικό, με δραστικά μειωμένη παραοικονομία, με φορολογικό σύστημα φιλικό προς την ανάπτυξη και με ένα ποιοτικό και αποτελεσματικό δίκτυο κοινωνικής προστασίας, προσβάσιμο σε όλους.

Στόχος είναι να γίνουν θεμελιώδεις οικονομικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις, που θα επηρεάσουν όχι μόνο την οικονομική δραστηριότητα, αλλά και τις τεχνολογίες, τις νοοτροπίες και τους θεσμούς. Μία μετάβαση που συνδυάζει την οικονομική αποτελεσματικότητα με την καινοτομία και τον ψηφιακό εκσυγχρονισμό με την προστασία του περιβάλλοντος, την κοινωνική συνοχή και τη δικαιοσύνη.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις μελέτης που συνέταξε η Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ), μέσω του Εθνικού Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας «Ελλάδα 2.0» θα δημιουργηθούν 180.000 νέες θέσεις εργασίας, θα αυξηθεί το ύψος του πραγματικού ΑΕΠ κατά 7% μέχρι το 2026, ενώ θα προκύψουν μόνιμα κέρδη στο ΑΕΠ και στην απασχόληση εξαιτίας των μεταρρυθμίσεων και της αύξησης της παραγωγικότητας.

Διαβάστε περισσότερα στο Business Voice Week

Βέβαια, το Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας «Ελλάδα 2.0», όπως και όλα τα αντίστοιχα σχέδια των κρατών-μελών της Κοινότητας, τελούν υπό μια αίρεση, που δύναται να αποδειχτεί κάτι παραπάνω από καθοριστική: Τα έργα και οι δράσεις που απορρέουν εξ’ αυτού πρέπει να έχουν υλοποιηθεί μέχρι το τέλος του 2026.

Ήδη, σε κάθε Κοινοτική συνάντηση αυξάνονται σταδιακά οι (ήπιες προς το παρόν) διαπιστώσεις, επισημάνσεις, πιέσεις, αλλά και προτροπές για την χρονική μετάθεση του συγκεκριμένου deadline. Βλέπετε, ούτε το μέγεθος και η πολυπλοκότητα ενός τέτοιας σημασίας προγράμματος είναι συνήθεις και δη σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, ούτε οι διαθέσιμες ανθρώπινες πηγές επαρκούν.

Το (λογικό) ερώτημα που τίθεται στους γραφειοκρατικούς μηχανισμούς της Ε.Ε. είναι εάν διατίθενται να θυσιάσουν την λειτουργικότητα και αποδοτικότητα των ποικίλων μετασχηματισμών και μεταρρυθμίσεων που απορρέουν από τα επιμέρους προγράμματα και Εθνικά Σχέδια Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας στις χώρες – μέλη της Ένωσης για χάρη ενός check mark σε ένα ακόμη κουτάκι excel που γράφει «ημερομηνία ολοκλήρωσης μέχρι 31/12/2026»…

Εξάλλου, μια από τις αρετές του σύγχρονου management αφορά στην ευελιξία, την προσαρμοστικότητα και την ρεαλιστική «μέτρηση» των δεδομένων που ισχύουν σε συνάρτηση με την τόλμη της πραγματοποίηση των κατάλληλων ή έστω αναγκαίων αλλαγών. Πόσο, μάλλον, από τη στιγμή κατά την οποία η επιτυχία των σχετικών Κοινοτικών προγραμμάτων αποδεικνύεται στην πράξη και όχι επί χάρτου…

Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα σε όλους!