Διαπαιδαγώγηση: Τι γονείς είστε;

Η συναισθηματική αγωγή είναι μία τέχνη: απαιτεί από τους γονείς να έχουν γνώση των συναισθημάτων και να επιδεικνύουν συγκεκριμένες συμπεριφορές προσεκτικής ακρόασης και επίλυσης προβλημάτων.

Της Βάσιας Σαραντοπούλου,  ψυχολόγου, http://vassiasarantopoulou.blogspot.com

Είναι όμως πολύ σημαντικό να μπορέσουμε να ξεπεράσουν τον τρόπο με τον οποίο χειρίζονταν οι ίδιοι τα συναισθήματά τους στις οικογένειες στις οποίες μεγάλωσαν. 

Οι αποστασιοποιημένοι

-Αντιμετωπίζουν τα συναισθήματα των παιδιών τους ως ασήμαντα

-Επιθυμούν τη γρήγορη εξαφάνιση των αρνητικών συναισθημάτων του παιδιού

-Πιστεύουν ότι τα συναισθήματα του παιδιού είναι παράλογα

-Αισθάνονται άβολα, πιέζονται ή πνίγονται από τα συναισθήματα του παιδιού

-Δεν επιδιώκουν να λύσουν τα προβλήματα του παιδιού, μιας και πιστεύουν ότι η λύση θα έρθει με το χρόνο

-Αντιλαμβάνονται τα συναισθήματα ως απαίτηση για διευθέτηση θεμάτων

-Δίνουν μεγαλύτερο νόημα στο ξεπέρασμα των συναισθημάτων παρά στο νόημα που μπορεί να έχουν

Αποτελέσματα στα παιδιά: Μαθαίνουν ότι τα συναισθήματα είναι λανθασμένα, ακατάλληλα, δίχως αξία. Πιστεύουν ότι κάτι "δεν πάει καλά" στη φύση τους. Αντιμετωπίζουν δυσκολίες στο χειρισμό των συναισθημάτων τους.

Οι επικριτικοί-αποδοκιμαστικοί γονείς:

-Κρίνουν και επικρίνουν τα συναισθήματα των παιδιών τους

-Θεωρούν ότι τα αρνητικά συναισθήματα είναι αντιπαραγωγικά, χάσιμο χρόνου και γι' αυτό τα τιμωρούν

-Ενδιαφέρονται για την υπακοή του παιδιού στην εξουσία

-Πιστεύουν ότι είναι δείγμα αρνητικού χαρακτήρα

-Πιστεύουν ότι για να επιβιώσουν τα παιδιά πρέπει να είναι σκληρά

-Έχουν την πεποίθηση ότι το παιδί εκφράζει αρνητικά συναισθήματα για να πετύχει κάποιο σκοπό. Αυτή τους η ιδέα έχει συχνά ως αποτέλεσμα συγκρούσεις επίδειξης ισχύος.

Αποτελέσματα στα παιδιά: Ίδια με των αποστασιοποιημένων γονέων.

Οι επιτρεπτικοί-παραχωρητικοί γονείς:

-Επιτρέπουν χωρίς να προσφέρουν καθοδήγηση

-Αποδέχονται ελεύθερα την οποιαδήποτε συναισθηματική έκφραση του παιδιού τους

-Δεν μαθαίνουν στο παιδί τίποτε σχετικά με τα συναισθήματα

-Δεν του διδάσκουν μεθόδους επίλυσης προβλημάτων

-Είναι παραχωρητικοί και δεν θέτουν όρια

-Πιστεύουν ότι δεν μπορεί κανείς να κάνει κάτι για τα αρνητικά συναισθήματα παρά μόνο να τα ξεπεράσει

-Βλέπουν τη διαχείριση των αρνητικών συναισθημάτων σαν ένα φαινόμενο απελευθέρωσης υδρατμών: ανοίγουμε το σκέπασμα για να φύγει η πίεση και τα πάντα διορθώνονται.

Αποτέλεσμα στα παιδιά: Τα παιδιά δε μαθαίνουν να χειρίζονται τα συναισθήματά τους, δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν, να κάνουν φίλους, να τα πάνε καλά με τους συνομηλίκους.

Οι συναισθηματικοί μέντορες:

-Βλέπουν τα αρνητικά συναισθήματα ως μία ευκαιρία για στενή επικοινωνία και οικειότητα

-Μπορούν να αφιερώσουν χρόνο σε ένα λυπημένο, θυμωμένο, ή φοβισμένο παιδί. Δεν ανυπομονούν όταν αυτό εκφράζει τα δικά τους συναισθήματα