Πάρ’ το αλλιώς!

Θα περιγράψω ένα σημερινό γεγονός που μέχρι και αυτή τη στιγμή δεν έχω σταματήσει να γελάω, όσο το σκέφτομαι και ελπίζω να σας μεταφέρω τη καλή διάθεση. Υποθετικά, όπου εσείς είμαι εγώ και όπου ο φίλος σας, η δική μου καλή φίλη!
Φανταστείτε λοιπόν. Είστε με τον φίλο σας και γυρνάτε από βραδινή βόλτα προς το σπίτι. Σταματάτε λοιπόν στο mega mini market! Κατεβαίνει ο φίλος να ψωνίσει γάλα (λέμε τώρα!) και εσείς τον περιμένετε στο αυτοκίνητο. Υποθετικά, οδηγείτε ένα μαύρο Auris.

Μετά από μερικά δευτερόλεπτα ένα μαύρο Mazda3 σταματά μπροστά σας, κάπου 20-30 μέτρα. Εσείς μιλάτε στο τηλέφωνο ανέμελα. Όταν κλείνετε το τηλέφωνο, βλέπετε το φίλο σας να βγαίνει από το mega mini market… και;;;
Κατεθύνεται προς το μπροστινό αυτοκίνητο, το μαύρο Mazda3! Τι κάνετε; Κορνάρετε ασταμάτητα, γελώντας άλλο τόσο, ώσπου..;
Γυρίζει ο φίλος σας, κοιτάζει προς τα πίσω με βλέμμα “Ώχου, μωρέ μας ζάλισες, τώρα φεύγουμε…” και εκεί που περιμένετε να σας δει και να καταλάβει… εκείνος ανοίγει τη πόρτα του μπροστινού αυτοκινήτου και με περίσσια άνεση μπαίνει στο ξένο αυτοκίνητο και κοπανάει και τη πόρτα!
Μετά από μερικά δευτερόλεπτα, βγαίνει από το μπροστινό αυτοκίνητο σα βρεγμένη γάτα και γελώντας περισσότερο από εσάς! Είναι από τις μικρές στιγμές της ζωής, που δε γνωρίζεις πότε θα σου συμβούν και σε κάνουν να γελάς τόσο πολύ, κάτι που σπανίζει στις μέρες μας.
Αυτά, τα ξαναλέμε!

Ααα και μη ξεχάσω. Να σας ευχαριστήσω! Πολύ! Και αυτό γιατί μέχρι στιγμής, μετράμε σε μεγάλο πενταψήφιο τις προβολές της σελίδας, ένω δεν έχουμε κλείσει ούτε μια εβδομάδα και είμαστε υπερήφανοι και χαρούμενοι για αυτό!
Να έχετε μια υπέροχη ημέρα!

Αριάδνη