Το πιο σημαντικό μάθημα της ζωής μας, το διδαχτήκαμε στο νήπιο και λογικά μας χρειάζεται μέχρι και σήμερα

Όλα όσα χρειάζεται να ξέρω τα έμαθα στο νήπιο. Και ας το τραβήξουμε και λίγο παραπέρα. Τα έμαθα στο δημοτικό σχολείο. Δεν μου χρειάστηκε στη ζωή μου πουθενά να ξέρω ότι η Άλωση της Κωνσταντινούπολης έγινε το 1453. Μέχρι σήμερα κανείς δεν μου το ζήτησε σαν πληροφορία. Ή τις ταυτότητες που μάθαμε στο γυμνάσιο ή το Πυθαγόρειο Θεώρημα. Στο νήπιο έμαθα ότι είχα το συρτάρι που απ’έξω είχε ένα αυτοκόλλητο με αχλάδι και εκεί μέσα ήταν όλα τα πράγματα που μου είχε αγοράσει η μαμά μου. Το ψαλίδι μου, τις πλαστελίνες μου, τα μολύβια μου, τις μπογιές μου. Εκεί είδα πρώτη φορά όλα τα παιδάκια είχαν το δικό

τους συρτάρι με τα δικά τους πράγματα που αν χρειαζόσουν κάτι από τον άλλον έπρεπε να το ζητήσεις.

Όλα όσα χρειάζεται να ξέρω τα έμαθα στο νήπιο

Την πρώτη φορά που πήγε το παιδί μου σχολείο, εκεί γύρω στα τρία, έμαθα ότι τις πρώτες μέρες του σχολείου, οι δασκάλες μαζί με τα παιδιά φτιάχνουν τους κανόνες της τάξεις. Κανόνες και υποχρεώσεις που έχουν αμφότεροι. Πώς καταφέρνουν οι εκπαιδευτικοί και τα βγάζουν πέρα με τόσα παιδιά; Πώς καταφέρνουν και βάζουν την τάξη στην αίθουσα.

Αν μπεις σε μια τάξη μεγαλύτερου παιδιού ίσως δεις τους κανόνες της τάξης. Πάνω κάτω αυτοί οι κανόνες ακολουθούν τα παιδιά μας από τον παιδικό σταθμό μέχρι τις μεγάλες τάξεις του δημοτικού. Είναι πολύ ωραίο να βλέπεις μαζεμένους όλους τους κανόνες που δείχνουν σεβασμό στον άλλον.

PexelsΚανόνες της τάξης

Οι κανόνες που υπάρχουν στις τάξεις μπορεί να είναι διαφορετικοί ανάλογα με τα παιδιά, τη ηλικία τους, τον βαθμό της ενσυναίσθησής τους, το πόσο δουλεμένα είναι. Αν η τάξη έχει κατακτήσει κάποια πράγματα γιατί χρειάζεται να γράψουμε τα αυτονόητα;

Δεν κάνω στους άλλους ό,τι δεν θέλω να μου κάνουνΔεν λέμε ψέματαΌταν δεν καταλαβαίνουμε κάτι το ρωτάμεΌταν κάποιος δεν κατάλαβε κάτι δεν τον κοροϊδεύουμεΔεν βγαίνουμε από την τάξη χωρίς να πάρουμε άδειαΑν θέλουμε να πούμε κάτι σηκώνουμε το χέριΛύνουμε τις διαφορές μας με τον διάλογοΣέβομαι τα πράγματα της τάξης και των άλλωνΌταν θέλω κάτι το ζητάω και δεν το παίρνω μόνος μου

3 λάθη της ανατροφής των παιδιών που είναι πιθανό να δημιουργήσουν τους αυριανούς νάρκισσους

Μας ακολουθούν σε όλη μας τη ζωή

«Μην κάνεις αυτό που δεν θέλεις να σου κάνουν». Αυτός ο κανόνας ηχεί στα αυτιά μου, σε όλη μου τη ζωή. Ακόμα και τις φορές που κανείς δεν βλέπει και μπορούσα να κάνω ό,τι ήθελα δεν κάνω αυτό που δεν ήθελες να μου κάνεις. Πάντα θυμάμαι να το ρωτήσω στον εαυτό μου. Θα το ήθελα; Αν η απάντηση είναι όχι, δεν το κάνω.

Τα δύο χρόνια της πανδημίας, ήταν τραυματικά γιατί τα παιδιά μας ξέχασαν πώς είναι να είσαι σε ένα περιβάλλον μαζί με πολλούς ανθρώπους. Να ζεις σε ένα μικρόκοσμο, να είσαι ισότιμο μέρος αυτού και να κάνεις ό,τι μπορείς από μεριάς σου για να λειτουργήσει αυτό το σύστημα.

Το σπίτι έχει άλλους κανόνες, το σχολείο άλλους, το άθλημα άλλους. Τα παιδιά μας τους ξέρουν αυτούς και τους σέβονται. Οι ίδιοι οι κανόνες αν τους δεις έναν προς ένα, διδάσκουν τον σεβασμό.

Μιλάω αφού έρθει η σειρά μου, ρωτάω όταν κάτι δεν το έχω καταλάβει, δεν κοροϊδεύω τους άλλους, σέβομαι τα πράγματα και τους άλλους, δεν λέω ψέματα. Απλοί κανόνες που καταλαβαίνουν ακόμα και μικρά παιδιά και τους ακολουθούν κατά γράμμα, συνήθως, ώστε να γίνει πιο εύκολη η ζωή όλων.

Η ζωή είναι απλή, δεν χρειάζεται να την κάνουμε πολύπλοκη

Μεγαλώνοντας χάνουμε αυτή τη λάμψη και τον ενθουσιασμό. Φουσκώνουμε με υπερηφάνεια και εγωισμό, νομίζουμε ότι τα ξέρουμε όλα, δεν έχουμε υπομονή. Ξεχνάμε ότι τότε που δεν ξέραμε τόσα πολλά για τη ζωή, γενικές γνώσεις, άχρηστες πληροφορίες και ειδικεύσεις, ξέραμε ότι τα σημαντικά είναι τα πιο απλά, βιαζόμασταν να τελειώσουμε το δύσκολο και βαρετό κομμάτι για να περάσουμε στο παιχνίδι και τέλος γελάγαμε πολύ και συχνά.

Διάβασε πρώτος όλα τα θέματα του iPop.gr στο Google News

Το άρθρο Το πιο σημαντικό μάθημα της ζωής μας, το διδαχτήκαμε στο νήπιο και λογικά μας χρειάζεται μέχρι και σήμερα εμφανίζεται στο iPop.