Οι μικρές παραξενιές που κάνουν αριστουργηματικό το Διονύσιο Σολωμό

Γεννήθηκε σαν σήμερα. Είναι ο εθνικός μας ποιητής. «Τι άλλο χρειάζεται να πούμε;», θα έλεγε κάποιος. Αλλά ο Ελύτης ή ακόμα και ο Καβάφης έχουν κλέψει τον τίτλο από το Διονύσιο Σολωμό, τουλάχιστον επικοινωνιακά.

Ο Σολωμός είναι δύστροπος, απαιτητικός, κολλημένος με τις λέξεις και δεν μιλά για ήλιο και θάλασσα, αλλά για πολέμους και επαναστάσεις. Αν διδαχτήκατε στο σχολείο τον Ύμνο εις την Ελευθερία (του οποίου οι 2 πρώτες στροφές έγιναν ο Εθνικός μας Ύμνος) ίσως σας φάνηκε υπερβολικά μακροσκελής, δύσκολος, με γλώσσα σύνθετη και έννοιες που δεν αφορούν το σύγχρονο πολίτη.

Αν, μάλιστα, ακολουθήσατε θεωρητική κατεύθυνση μάλλον ευχόσασταν να μην πέσει στις Πανελλήνιες ο Κρητικός, το πιο απαιτητικό κείμενο όλων σε γλώσσα και ερμηνευτικά σχόλια.

Ο πιο sui generis ποιητής. Ποιοι λόγοι τον κάνουν τόσο ιδιαίτερο;Ο Εθνικός ποιητής της Ελλάδας μεγάλωσε ως Γάλλος και Άγγλος.Έζησε όλη του τη ζωή μακριά από το ανεξάρτητο ελληνικό κράτος, ως Γάλλος και στη συνέχεια Άγγλος πολίτης των Επτανήσων (τα οποία πέρασαν διαδοχικά από την μακραίωνη κυριαρχία της Βενετίας, στη Δημοκρατική Γαλλία και την κυριαρχία της Αγγλίας, πριν ενωθούν τελικά με την Ελλάδα το 1864)Η «πρώτη γλώσσα» του (και αυτή στην οποία έγραφε ποιήματα) ήταν τα ιταλικά.

Ο Σολωμός ξεκίνησε και έκλεισε την ποιητική του σταδιοδρομία ως Ιταλός ποιητής αλλά ξεκίνησε να γράφει στην ελληνική γλώσσα μετά από συνάντησή του με το Σπυρίδωνα Τρικούπη. «Η ποιητική σας ιδιοφυΐα σάς επιφυλάσσει μια διαλεχτή θέση στον ιταλικό Παρνασσό. Αλλά οι πρώτες θέσεις εκεί είναι πιασμένες. Ο ελληνικός Παρνασσός δεν έχει ακόμη το Δάντη του», του είπε. Ο Σολωμός τού εξήγησε ότι δεν γνώριζε καλά τα ελληνικά και ο Τρικούπης τον βοήθησε στην μελέτη των ποιημάτων του Χριστόπουλου. Συνήθιζε να καταγράφει το προσχέδιο ενός ποιήματος στα ιταλικά και στη συνέχεια άρχιζε την ελληνική επεξεργασία.Κολλημένος τελειομανής, αυθεντική ιδιοφυΐα.Επεξεργαζόταν συνεχώς τα έργα του με στόχο την απόλυτη τελειότητα στη μορφή. Τα χειρόγραφά του είναι γεμάτα σημειώσεις, για πολλούς στίχους σώζονται διάφορες παραλλαγές, οι στίχοι συχνά δεν είναι στη σωστή σειρά, κάποιοι είναι ανολοκλήρωτοι, ενώ υπάρχουν και χάσματα. Τόσο καλά. Ο «ήρωας» είναι ο μαθητής του Σολωμού, Ιάκωβος Πολυλάς, που ανέλαβε μετά τον θάνατο του «δασκάλου» του να εκδώσει το έργο τουΔείτε χειρόγραφά του.

Στην ωδή «εις τόν θάνατον τού Λορδου Μπάϊρον» γράφει «σκατά» και σε πολλά άλλα τη φράση «όξω» για να υποδηλώσει τα σημεία με τα οποία δεν ήταν ευχαριστημένος, όπως διαβάσαμε εδώ.

Έλεγε ότι μόνο αν δεν τρωγόμαστε θα πάμε μπροστά… Και είχε-έχει δίκιο!

Ο Ύμνος εις την Ελευθερίαν ολοκληρώθηκε το Μάιο του 1823 και είναι ποίημα εμπνευσμένο από την ελληνική επανάσταση του 1821. Δώστε έμφαση στο τελευταίο μέρος του ποιήματος.«Μην ειπούν στο στοχασμό τους τα ξένη έθνη αληθινά: »Εάν μισούνται ανάμεσό τους δεν τους πρέπει ελευθεριά».Τέτοια αφήστενε φροντίδα· όλο το αίμα οπού χυθεί για θρησκεία και για πατρίδα όμοιαν έχει την τιμή.Στο αίμα αυτό, που δεν πονείτε για πατρίδα, για θρησκειά, σας ορκίζω, αγκαλισθείτε σαν αδέλφια γκαρδιακά.Πόσο λείπει, στοχασθείτε, πόσο ακόμη να παρθεί· πάντα η νίκη, αν ενωθείτε, πάντα εσάς θ” ακολουθεί».

The post Οι μικρές παραξενιές που κάνουν αριστουργηματικό το Διονύσιο Σολωμό appeared first on iPop - Από την Πόπη Τσαπανίδου.