Γυναικοκτονία, μέχρι εδώ!

Άλλη μια γυναικοκτονία συγκλονίζει το Πανελλήνιο. Μόλις δύο μήνες μετά άλλη μια μητέρα κλαίει για την κόρη της που χάνεται από τα χέρια του «αγαπημένου» της. Ποιος φταίει για τις γυναικοκτονίες;

Πάρα πολλές απόψεις γράφτηκαν μέχρι σήμερα γι’αυτό τις γυναικοκτονίες που υπάρχει στη χώρα μας και είναι ένα θέμα που ακούς σε παρέες, στα σόσιαλ, διαβάζουμε και σκεφτόμαστε τους λόγους και τους αναλύουμε και ψάχνουμε να βρούμε τους φταίχτες.

Pexels

Πολλοί τρέχουν να κατηγορήσουν και να πουν ότι: «εσείς φταίτε με τον τρόπο που μεγαλώνετε τους γιούς σας» στις μανάδες και τους

πατεράδες. Πέφτει όλο το βάρος στην ανατροφή. Το ίδιο και για τις κόρες που μαθαίνουν να μη μιλάνε, να μη φεύγουν, να μην αντιδρούν.

Μια ολόκληρη κοινωνία με ρίζες τόσο βαθιές στην πατριαρχία δείχνει με το δάχτυλο τη γυναίκα που προσπαθεί να αντιδράσει, να είναι καλά με τον εαυτό της, επιλέγει ότι θέλει η ίδια. Την κρίνουν όλοι και δεν βρίσκει υποστήριξη ούτε στις άλλες γυναίκες. Γιατί εκείνη μπόρεσε να ξεφύγει και να μην την νοιάζει τι θα πει ο κόσμος τελικά. Συχνά απουσιάζει εντελώς η ενσυναίσθηση.

Σπεύδουμε να κρίνουμε και να δείξουμε με το δάχτυλο κάθε φορά που βλέπουμε κάτι διαφορετικό. Ξεχνώντας ότι το ένα δάχτυλο δείχνει μπροστά ενώ τα τρία που μένουν δείχνουν προς τα εμάς. Και αυτό που κατακρίνουμε στους άλλους στην πραγματικότητα είναι αυτό που μας ενοχλεί σε εμάς.

Η απάντηση είναι η σχέση μας με τον εαυτό μας

Το πρόβλημα αφορά πάντα εμάς. Η σχέση με τον εαυτό μας είναι που χρειάζεται δουλειά. Δηλαδή κανένας ισορροπημένος άνθρωπος ποτέ δεν βλάπτει τους άλλους ανθρώπους. Κανένας άνθρωπος που τα έχει καλά με το πετσί του. Αν δηλαδή δεν μπορείς να διαχειριστείς το θυμό σου είναι δικό σου θέμα και όχι του άτυχου εκείνου που βρέθηκε μπροστά σου «την κακιά στιγμή».

Από την άλλη μεριά κανένας άνθρωπος που σέβεται τον εαυτό του, δεν επιτρέπει να υφίσταται τέτοιες συμπεριφορές. Ακόμα και αν γαλουχήθηκες σε ένα περιβάλλον που για να ταιριάξεις έπρεπε να είσαι το καλό παιδί, το ήσυχο, το βολικό, πρέπει να θυμάσαι ότι αν κάτι δεν σε κάνει να αισθάνεσαι καλά φεύγεις εκείνη τη στιγμή, ή ζητάς βοήθεια εκείνη τη στιγμή.

Αξίζεις και αν βρίσκεται κάποιος σήμερα στη ζωή σου που δεν μπορεί να εκτιμήσει αυτήν σου την αξία δεν είσαι υποχρεωμένη να αναλώνεσαι σε αυτό. Φύγε! Γνώρισε εσένα, κάνε τις συστάσεις εκ νέου. Τι σου αρέσει, τι δε σου αρέσει, που θες να είσαι, πώς θες να είσαι όταν είσαι σε μια σχέση; Μην χαμηλώνεις τα στάνταρ σου για να ταιριάξεις. Οι άλλοι γύρω μας εκτιμούν πάντα τους ανθρώπους που ξέρουν τι θέλουν και μπορούν να το ζητήσουν ξεκάθαρα.

Τι θες εσύ; Όχι η μαμά σου, ο μπαμπάς σου, η κοινωνία, η γειτόνισσά σου. Έχεις το δικαίωμα να φοράς ότι θες, να είσαι 40 και να είσαι ελεύθερη, χωρίς παιδιά, να έχεις όλο το πακέτο χωρίς το τρίπτυχο μαμά-εργαζόμενη-σύζυγος. Μπορείς να το κάνεις και να το λες χωρίς να ντρέπεσαι. Όχι ότι αφορά κανέναν, είναι η δική σου ζωή! Ζήσε τη όπως θες εσύ με σεβασμό σε εσένα, στις ανάγκες σου και στους άλλους.

Ενσυναίσθηση και αγάπη

Η ενσυναίσθηση είναι μια έννοια που σήμερα μαθαίνεται στα παιδιά που μεγαλώνουμε. Μαζί με τα παιδιά μας, την μαθαίνουμε και εμείς οι γονείς και αλλάζουμε σιγά-σιγά πράγματα που θεωρούσαμε δεδομένα στο μεγάλωμά μας. Η ενσυναίσθηση και η αγάπη. Αγαπώ εμένα πρώτα και αφού με αγαπήσω είμαι ικανός να σκορπίσω σε όλα τα πλάσματα γύρω μου την αγάπη που υπάρχει μέσα μου.

Διάβασε πρώτος όλα τα θέματα του iPop.gr στο Google News

Το άρθρο Γυναικοκτονία, μέχρι εδώ! εμφανίζεται στο iPop.