Γυναίκα ψάχνει…την ψυχή της

Πολλές φορές νιώθω μπερδεμένη και χαμένη μέσα στις ίδιες μου τις σκέψεις. Δεν υπάρχει περίοδος στη ζωή μου που να μη νιώθω διαφορετική από τους άλλους, περίεργη όπως πολλοί με αποκαλούν. Ακόμα και τώρα που σου γράφω, επικρατεί ένα χάος και μια σύγκρουση στο μυαλό μου, τι πρέπει να σου γράψω και τι όχι; Τι πρέπει να μοιραστώ μαζί σου και τι όχι; Πρέπει να ξέρεις όλα όσα σκέφτομαι ή όχι; Πόση σημασία έχει τελικά;

Από πολύ μικρή ηλικία, μέχρι και σήμερα, πιάνω τον εαυτό μου να νιώθει προβληματισμένος, απογοητευμένος, θυμωμένος, ανήσυχος και μπερδεμένος. Νιώθω πως είμαι διαφορετική, αρκετές

φορές και προβληματική επειδή δεν είμαι σαν τις άλλες γυναίκες, δεν πηγαίνω με το κύμα, έρχομαι σε σύγκρουση με ό,τι θεωρείται «φυσιολογικό». Αλλά τι είναι «φυσιολογικό» τελικά;

Ήμουν ένα κοριτσάκι που δεν έπαιζε ποτέ με barbie, πάντα θεωρούσα την όλη διαδικασία βαρετή και χαζή κι όσες κούκλες είχα, κατέληγαν πάντα κουρεμένες και αποκεφαλισμένες. Μου άρεσαν τα αγορίστικα παιχνίδια και είχα πολλά αγόρια για φίλους μου. Όπως ακριβώς και τώρα! Τίποτα δεν έχει αλλάξει. Είμαι από εκείνες που αγαπούν τους άνδρες. Αγαπώ τους άνδρες και μου αρέσει να το λέω, μου αρέσει να το ξέρουν. Τους άνδρες όμως, όχι τα κακέκτυπά τους. Τους θαυμάζω και τους θέλω γύρω μου, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό.

Γυναίκα ψάχνει…τη θέση της ανάμεσα στα στερεότυπα, τον σύντροφό της μέσα στο πλήθος, τον εαυτό της μέσα από τη μητρότητα

Είμαι μια γυναίκα που τα όνειρά μου είναι διαφορετικά από εκείνα που ορίζει η κοινωνία. Οι περισσότερες θέλουν οικογένεια και παιδιά, ενώ εγώ και μόνο στην ιδέα μιας σχέσης τρομάζω και φεύγω μακριά. Δεν θέλω οικογένεια, δεν μου αρέσει η ιδέα ούτε του γάμου, ούτε της μητρότητας. Από μικρή ήθελα να γίνω δημοσιογράφος και να γυρίσω ολόκληρο τον κόσμο. Χωρίς τύψεις, χωρίς ανησυχίες, χωρίς φόβο ήθελα να αφιερωθώ στον εαυτό μου και στην δουλειά μου. Ποτέ μου δε φαντάστηκα το νυφικό μου, όπως όλα τα μικρά κοριτσάκια. Με τρόμαζε και μόνο η ιδέα πώς θα χάσω την ελευθερία μου. Αυτό συμβαίνει ακόμα και τώρα.

Κι ενώ έχω όλες αυτές τις σκέψεις στο μυαλό μου, δέχομαι πόλεμο, ως γυναίκα, από ολόκληρη την κοινωνία. Κάθε φορά που ξεστομίζω τη φράση «δε θέλω γάμο και παιδιά», πέφτουν όλοι πάνω μου να με φάνε επειδή λέω αυτό που θέλω. «Μόνη σου θα μείνεις μια ζωή; Αν δεν παντρευτείς και δεν κάνεις οικογένεια ποιο είναι το νόημα; Δε γίνεται αυτό που λες, είσαι γυναίκα!»

Νιώθωντας, λοιπόν, φοβισμένη, χαμένη και προβληματική, όπως με αποκαλούν, έπεσε στα χέρια μου το βιβλίο της Ελεονώρας Μελέτη, «Γυναίκα ψάχνει» και ένιωσα κατευθείαν μια ανακούφιση. Το διάβασα ολόκληρο μέσα σε λίγες μέρες και μέσα στις σελίδες του είδα έναν καθρέφτη του εαυτού μου. Για πρώτη φορά στη ζωή μου ταυτίστηκα και συγκινήθηκα με μία γυναίκα χωρίς να τη γνωρίζω καθόλου. Ενώ διάβαζα, αναρωτιόμουν πώς γίνεται να είναι κάποιος άλλος τόσο έντονα μέσα στο μυαλό μου.

Μου πήρε χρόνια να καταλάβω πώς ο κόσμος δεν είναι μόνο όπως μας περιγράφεται. Οι άνθρωποι δεν είναι απόλυτα αυτό που δηλώνουν. Η αλήθεια δεν είναι πάντα αντικειμενική.

Είναι ένα βιβλίο το οποίο απευθύνεται σε όλες τις γυναίκες, ανύπαντρες ή μη, με παιδί ή χωρίς, εργαζόμενες ή αραχτές, με κιλά ή αδύνατες. Δεν χρειάζεται να βάζουμε ταμπέλες, ούτε να κρίνουμε αυστηρά η μία την άλλη. Μέσα σε λίγες σελίδες το βιβλίο θίγει και μιλά για όλα τα στερεότυπα με τα οποία μία γυναίκα έρχεται αντιμέτωπη στη σύγχρονη κοινωνία. Μιλά για την ψυχολογική πίεση, τις τύψεις και και τις ενοχές που μπορεί να νιώθει ως τίμημα για τις επιλογές της όταν αυτές πάνε κόντρα στο κατεστημένο.

Η Ελεονώρα Μελέτη ξεγυμνώνει την ψυχή της και μιλά για όλα εκείνα που φοβάσαι να πεις ακόμα και στον ίδιο σου τον εαυτό. Αγγίζει θέματα τόσο λεπτά και προσωπικά, όπως οι σχέσεις, ο έρωτας, ο γάμος και η μητρότητα. Θέματα που σύμφωνα με εκείνη «δεν βιώνονται ως προσωπικά, αλλά περισσότερο ως ζητήματα οικογενειακά και κοινωνικά, αν όχι οικουμενικά», για χάρη όλων των γυναικών του κόσμου.

Θα μπορούσα να μιλάω ώρες ατελείωτες για το βιβλίο και να σου αναλύω τι μου δίδαξε και πώς άλλαξε τον μικρόκοσμό μου. Θα ήθελα να επικεντρωθώ, όμως, σε δύο βασικά πράγματα που κράτησα και θα με συντροφεύουν για πάντα.

Μη φοβάσαι να νιώσεις. Είναι οκ να νιώθεις, όπως κι αν νιώθεις. Είναι οκ να νιώθεις μπερδεμένη, διαφορετική, να θες να γίνεις μητέρα, να μη θες να γίνεις μητέρα, να θες να θηλάσεις, να μη θέλεις να θηλάσεις, να θες να επικεντρωθείς στη δουλειά σου ή να μαζέψεις εμπειρίες. Σημασία έχει να μη φοβάσαι να είσαι ο εαυτός σου και να μη διστάζεις να τολμήσεις, γιατί ο χρόνος περνάει και η ζωή είναι μικρή, οπότε ζήσε! Εξάλλου, η ευτυχία βρίσκεται μέσα μας και μόνο εμείς μπορούμε να την ελέγξουμε.

Ο κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός και έχει τη δική του λογική. Είσαι μία από αυτούς τους ξεχωριστούς, μοναδικούς ανθρώπους, μία ολοκληρωμένη προσωπικότητα που θέλει και μπορεί να ξεδιπλωθεί, να ξεχωρίσει και να σταθεί αγέρωχη και λαμπερή. Μοναδική.

Χάρη σε αυτό το βιβλίο, συνειδητοποίησα πώς δεν πρέπει να είμαι απόλυτη για τίποτα, όσο μακριά κι αν είναι από εμένα η μητρότητα αυτή τη στιγμή, έμαθα να μη την αποκλείω προσπαθώντας να αποδείξω πώς είμαι μια ανεξάρτητη και δυναμική γυναίκα. Έμαθα να αναγνωρίζω τη σημασία και την αξία της και να εκτιμώ όλα όσα έχει κάνει η μητέρα μου για εμένα.

Πόσο σπουδαίο είναι να γίνεσαι μητέρα, είναι ιερό! Μία μητέρα γεννάται κι εκείνη μαζί με το παιδί της και ξεκινούν μαζί ένα νέο κι όμορφο ταξίδι. Όσο υπέροχο, όμως, κι αν ακούγεται το ταξίδι της μητρότητας κρύβει παγίδες και δυσκολίες. Δυσκολίες που για κάποιο λόγο δε συζητά κανείς και η Ελεονώρα μέσα σε λίγες σελίδες κατάφερε να την απενοχοποιήσει.

Οι γυναίκες μπορούμε να τα κάνουμε όλα, γιατί είμαστε από τη φύση μας απολυσχιδείς, αλλά όχι, δεν έχουμε ανάγκη να αποδείξουμε σε κανέναν πως είμαστε σε θέση να πορευόμαστε μόνες, απαιτώντας από τους εαυτούς μας να είμαστε παρούσες σε όλα και να τα κάνουμε όλα σωστά και ταυτόχρονα.

Νιώθω θαυμασμό για όλες τις γυναίκες και τις μητέρες του κόσμου, όπως κι αν έχουν επιλέξει να μεγαλώσουν το παιδί τους. Οι γυναίκες δεν είναι πηγή ζήλειας και δυστυχίας, ούτε απειλή για να τις κρίνουμε και να τις κακολογούμε για τις επιλογές τους. Είναι υπόσχεση φιλίας και συντροφικότητας. Ας αγαπηθούμε, ας αγκαλιάσουμε τον εαυτό μας και η μία την άλλη.

«Και να θυμάσαι πάντα πως απώτερος στόχος μας στο ταξίδι της ζωής είναι να μη σταματήσουμε ποτέ να…ψάχνουμε.»

Το βιβλίο «Γυναίκα Ψάχνει» της Ελεονώρας Μελέτη κυκλοφορεί απ’ τις εκδόσεις Διόπτρα.

Διάβασε πρώτος όλα τα θέματα του iPop.gr στο Google News

Το άρθρο Γυναίκα ψάχνει…την ψυχή της εμφανίζεται στο iPop.