Στη Βουλή το νομοσχέδιο για το λουκέτο σε 23 φορείς του Δημοσίου

Κατατέθηκε στη Βουλή το σχέδιο νόμου του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης, το οποίο προβλέπει το κλείσιμο 23 φορέων του Δημοσίου, αλλαγές στο σύστημα αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων, με την καθιέρωση ποσόστωσης στη βαθμολόγησή τους, και απλοποίηση των διοικητικών διαδικασιών.Κατά τη διάρκεια της δημόσιας διαβούλευσης του σχεδίου νόμου υπήρξαν έντονες αντιδράσεις κυρίως για τις καταργήσεις-συγχωνεύσεις φορέων αλλά και για το νέο τρόπο αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων. Σύμφωνα με το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, καταργούνται 23 φορείς που «δεν κρίνονται πια απαραίτητοι και παράλληλα απομακρύνεται μέρος του προσωπικού τους».

Οι καταργήσεις φορέων

Στους φορείς που καταργούνται περιλαμβάνονται:

Το Ταμείο Εθνικής Οδοποιίας (ΤΕΟ)
Το Εθνικό Ινστιτούτο Εργασίας και Ανθρώπινου Δυναμικού (ΕΙΕΑΔ)
Η Ενοποίηση Αρχαιολογικών Χώρων Αθήνας ΑΕ,
Το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ)
Δύο ινστιτούτα του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (Ινστιτούτο Συνταγματικών Ερευνών και Ερευνητικό Ινστιτούτο Δικονομικών Μελετών)
Οι οργανισμοί Ρυθμιστικού Σχεδίου και Προστασίας Περιβάλλοντος της ευρύτερης περιοχής της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης
Ο Οργανισμός Κωπαΐδας
Οι ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου (ΙΔΑΧ) υπάλληλοι των ΝΠΙΔ που καταργούνται οδηγούνται σε υποχρεωτική αποχώρηση (απόλυση), ενώ οι υπάλληλοι των ΝΠΔΔ εντάσσονται στο πρόγραμμα της κινητικότητας (τίθενται σε καθεστώς διαθεσιμότητας για μετάταξη - τοποθέτηση σε νέα θέση).

Πάντως, με ενδιαφέρον αναμένονται οι εξελίξεις στη Βουλή κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου, καθώς πέρα από τις αντιδράσεις συνδικαλιστών και εργαζομένων, υπάρχει προβληματισμός στο ΠΑΣΟΚ για την κατάργηση του Εθνικού Ινστιτούτου Εργασίας και Ανθρώπινου Δυναμικού (ΕΙΕΑΔ).

Σύμφωνα με το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, η αναδιοργάνωση των κρατικών δομών συνολικά συνιστά στρατηγική προτεραιότητα για την κυβέρνηση. Στόχος του υπουργείου είναι «η αποτελεσματικότερη και αποδοτικότερη λειτουργία δημόσιων οργανισμών και φορέων, με όσο το δυνατόν μικρότερο δημοσιονομικό κόστος. Το κράτος οφείλει πλέον να ιεραρχήσει τις επιχειρησιακές του προτεραιότητες και να συγκεντρώσει και να αναδιατάξει τις δυνάμεις του, ώστε να καταστεί πιο λειτουργικό και αποτελεσματικό».