Οι συναυλίες της «Πόλης που Μαθαίνει»

Πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου συναυλία έντεχνης λαϊκής μουσικής στο Πολιτιστικό Κέντρο Κοιλάδας.
Η συναυλία ήταν πρώτη από 50 συναυλίες που θα πραγματοποιηθούν στο Δήμο Λαρισαίων.

Οι επόμενες 3 συναυλίες θα πραγματοποιηθούν τη Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου στις 8.30 μμ στη Λέσχη Πολιτισμού του Αγίου Θωμά στις εργατικές κατοικίες.
Την Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου στις 8.30 μμ στην Πλατεία της Νεάπολης.
Την Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου στις 8.30 μμ στην Κεντρική πλατεία της πόλης.
Πρόκειται για το πρόγραμμα Η ΠΟΛΗ ΠΟΥ ΜΑΘΑΙΝΕΙ Ποίηση και Μουσική.
Το μουσικό σχήμα

των Σπύρου Καβαλλιεράτου, Βαγγέλη Τσιαπλέ, Μαριάννας Ζάχου Και Αλέξανδρου Τσιωνά θα παρουσιάσουν ένα πρόγραμμα έντεχνης λαϊκής μουσικής.

Θα παρουσιαστούν τραγούδια των Μίκη Θεοδωράκη, Μάνου Χατζηδάκη ,Γιάννη Μαρκόπουλου, Σταύρου Ξαρχάκου, Μάνου Λοΐζου, Θάνου Μικρούτσικου και άλλων σπουδαίων Ελλήνων συνθετών, της έντεχνης λαϊκής μουσικής.

Θα παρουσιαστούν μελοποιημένα ποιήματα σπουδαίων Ελλήνων ποιητών όπως Γιώργου Σεφέρη, Οδυσσέα Ελύτη, Γιάννη Ρίτσου, Τάσου Λειβαδίτη, Μιχάλη Κατσαρού, Μανώλη Αναγνωστάκη και άλλων ακόμη σπουδαίων Ελλήνων στιχουργών-ποιητών όπως Νίκος Γκάτσος, Γιώργος Σκούρτης, Κώστας Τριπολίτης, Μάνος Ελευθερίου, Λευτέρης Παπαδόπουλος, Κώστας Βίρβος, Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου και άλλοι.

Στόχος των 50 συναυλιών που θα πραγματοποιηθούν είναι να ψυχαγωγηθούν οι Λαρισαίοι με σπουδαία Ποίηση και μουσική. Η μουσική και η ποίηση μέσα από αυτά τα τραγούδια είναι κάτι δικό μας, ζωντανό στοιχείο του Νεοελληνικού Πολιτισμού.

Ο Μίκης Θεοδωράκης, ο δημιουργός αυτού του είδους μουσικής, έγραψε χαρακτηριστικά:

«Η σωστή μελέτη της ζωής όλων των μεγάλων καλλιτεχνών και γενικότερα των πνευματικών ανθρώπων μας δείχνει ότι τόσο το έργο τους είναι πιο μεγάλο, όσο πιο μεγάλος υπήρξε ο δεσμός τους με το ιστορικό τους περιβάλλον και τα προβλήματα(…)
Έπλασα σιγά σιγά μέσα μου το μεγάλο ιδανικό της ζωής μου: να δημιουργήσω μεγάλες ηχητικές τοιχογραφίες, όμως με υλικά απόλυτα ζωντανά. Με αναγκαιότητα την αλήθεια. Πλουτίζοντας την μουσική μου γλώσσα με κάθε καινούρια τεχνική προσφορά. Ακόμα, προσπαθώντας αν το μπορώ, να προωθήσω αυτήν την τεχνική. Όμως, το πιο σπουδαίο, ήθελα την μεγάλη αυτή μουσική τοιχογραφία να την νιώθει όλος ο λαός, να την λογαριάζει για κάτι το εντελώς δικό του, που βγαίνει απ’ αυτόν. Που απευθύνεται σ’ αυτόν.»

Πρόκειται δηλαδή για τραγούδια, δικά μας, που μας αφορούν, αναφέρονται στην ζωή μας, στα προβλήματα μας, στις ελπίδες και στα όνειρα μας.