Κομοτηνή:44 χρόνια σαν τον μετανάστη…

Από το 1972, όταν υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία, ζει στο εξωτερικό, ο κος Τοπάλ Μεμέτ Ισμαήλ μετανάστης στη Γερμανία. «Ήμουν φτωχός, έβγαζα ένα μεροκάματο σαν τσομπάνος, δεν είχα λεφτά για να ζήσω, ο πατέρας μου ήταν επίσης φτωχός, οπότε η μετανάστευση ήταν ο μόνος δρόμος » δηλώνει σήμερα από την Ροδόπη και το χωριό του, το μικρό Δουκάτο όπου βρίσκεται για τις καλοκαιρινές του διακοπές.

«Πήγα στη Γερμανία κι εργάστηκα σε εργοστάσιο για 43 ολόκληρα χρόνια, στην περιοχή Ούλμ. Είναι πάρα πολλοί οι Έλληνες που εργάζονται στην

ίδια περιοχή. Χριστιανοί και Μωαμεθανοί είμαστε σαν αδέρφια » δηλώνει ο ακούραστος Ροδοπίτης που βλέπει, συνταξιούχος πια, και τους νέους σήμερα να παίρνουν το δρόμο της μετανάστευσης. «Έρχονται πάρα πολλοί, αλλά δυστυχώς πια δεν έχει πολλές δουλειές. Προτεραιότητα τώρα για τη Γερμανία έχουν οι πρόσφυγες από τη Συρία. Βέβαια, όποιος θέλει πολύ να δουλέψει, βρίσκει δουλειά τις τελευταίες μέρες ήρθαν πέντε οικογένειες από την περιοχή μας» δηλώνει παρατηρώντας κι εκείνος, στις λίγες μέρες που βρίσκεται στην Ελλάδα, τις διαφορές που υπάρχουν στην καθημερινότητα των δύο χωρών.

«Στη Γερμανία το Σύστημα Υγείας δεν λειτουργεί, όπως εδώ. Εκεί αν αρρωστήσεις σε κοιτάζουν σαν μικρό παιδί. Εδώ, αν πας στο νοσοκομείο θα πρέπει να έχεις και το δικό σου άτομο να σε φροντίζει, αλλιώς περίθαλψη δεν γίνεται» σημειώνει δηλώνοντας παράλληλα ευχαριστημένος από τη ζωή του στη Γερμανία. Όσον αφορά στην επιστροφή για μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα και στην Ροδόπη , δεν το σκέφτεται λόγω των παιδιών και των εγγονιών του. «Τα παιδιά μου γεννήθηκαν εκεί, βρήκαν δουλειά κι εργάζονται. Δεν θέλουν να έρθουν εδώ. Οπότε κι εμείς εκεί θα παραμείνουμε κοντά στα παιδιά και στα εγγόνια μας.» Λίγες ανάσες, συναντήσεις με αγαπημένους φίλους και συγγενείς κι όταν το ελληνικό καλοκαίρι τελειώσει θα πάρει το δρόμο της επιστροφής.
Φώτο: Τοπάλ Μεμέτ Ισμαήλ Φωτογράφος:Μαρία Νικολάου