Κομοτηνή: Πολύχρωμα μπαλόνια, ασπρόμαυρη ζωή

Κρατούν πολύχρωμα μπαλόνια στα χέρια τους. Άλλοτε στέκονται ακούνητοι κι άλλοτε φωνάζουν δυνατά διαλαλώντας την πραμάτεια τους. «Μπαλονάδες μια ζωή» δηλώνει ο κος Χρήστος. Στέκεται στην άκρη κάνοντας ένα τσιγάρο. Πιο εκεί, πάλι με τα μπαλόνια στα χέρια, η μικρή του εγγονή. «Τι να κάνουμε; Αυτή είναι η δουλειά μας» σχολιάζει.

Όσο διαρκεί το τσιγάρο, τόσο οι κουβέντες βγαίνουν αβίαστα από τα χείλη του. «Η κρίση δεν μας αφήνει εμάς να ζήσουμε. Ο κόσμος έχει ανάγκες πολλές, εμάς θα προσέξει;» αναρωτιέται γνωρίζοντας

καλά πόσο δύσκολη είναι η καθημερινότητα των ανθρώπων. Τον βρήκαμε σε μια όχι και τόσο καλή μέρα. Από το πρωϊ πούλησε τρία μπαλόνια. Είχε πάει ήδη μεσημέρι. «Καλά που είναι και τα παιδιά. Επιμένουν, γκρινιάζουν, στο τέλος το παίρνουν το μπαλόνι» δηλώνει ο κος Χρήστος. Από τα τρία μπαλόνια που πούλησε εισέπραξε έξι ευρώ. «Τι θα πρωτοκάνετε με τόσα λίγα χρήματα;» τον ρωτάμε. Γελά με πίκρα κι απαντά «δεν μπορούμε να ζήσουμε. Έχουμε παιδιά, οικογένεια που περιμένει. Με έξι ευρώ στην τσέπη τι μπορείς να κάνεις; » αναρωτιέται κι εκείνος.

Κόσμος πολύς γύρω του. Κάποιοι στέκονται και χαζεύουν τα πολύχρωμα μπαλόνια του. Οι περισσότεροι προσπερνούν τους μπαλονάδες αδιάφορα. Τα μικρά παιδιά τους δείχνουν με το χέρι τους. Αριά και που οι γονείς στέκονται να τους κάνουν το κέφι. Δεκαέξι χρόνια με τα μπαλόνια στο χέρι ο κος Χρήστος γνωρίζει καλά ότι και τα όνειρά του, όπως και τα μπαλόνια, αν τα αφήσει από το χέρι πετούν μακριά. «Καμιά φορά τα ζηλεύω» δηλώνει και συνεχίζει το δρόμο του. «Μπαλόνια λέμε» φωνάζει και περπατά συντροφιά με τον Μίκυ και τους άλλους ήρωες των Κινουμένων Σχεδίων, που απεικονίζονται πάνω τους.
Φώτο: Οι μπαλονάδες, ο κος Χρήστος και η εγγονή του Φωτογράφος:Μαρία Νικολάου