Κομοτηνή: Για φαγητό στη Λέσχη του Πανεπιστημίου

«Σαν την κουζίνα της μαμάς δεν έχει» δηλώνουν, ωστόσο, καθημερινά τιμούν την κουζίνα του Πανεπιστημίου τους. Φοιτητές που γεμίζουν κι αδειάζουν τα πιάτα της Λέσχης στο Δ.Π.Θ. γνωρίζοντας καλά πως δεν είναι καιρός για φαγητό έξω κι επιπλέον έξοδα.

«Ούτε το φαγητό είναι πολύ καλό, ούτε ο χώρος της εστίασης κατάλληλος» δηλώνει φοιτήτρια που μόλις άφησε το δίσκο έχοντας δοκιμάσει ένα πιάτο με φακές. «Πολλές φορές και η ουρά είναι πολύ μεγάλη, έχει χρειαστεί να περιμένουμε ακόμη και μισή ώρα και 45 λεπτά

για να φάμε ένα πιάτο φαγητό». Από τη μία το μεσημέρι έως τις τέσσερις το απόγευμα η κοσμοσυρροή που σημειώνεται είναι εντυπωσιακή. «Δεν νομίζω να βρείτε κάποιον φοιτητή που να είναι 100% ευχαριστημένος» υποστηρίζει εκείνη με τον διπλανό της, όμως, να δηλώνει όντως ικανοποιημένος από την ομελέτα που μόλις έφαγε, αν και τη βρήκε αρκετά μικρή. «Όταν δεν έχεις χρήματα για κάτι καλύτερο έρχεσαι εδώ» λέει χαμογελώντας. Με τις επιδόσεις τους εντός κουζίνας να μην κρίνονται ικανοποιητικές και οι δύο συμβιβάζονται με την κουζίνα του Δημοκρίτειου.

Ικανοποιημένες από το σπανακόρυζο, τη σαλάτα λάχανο και την ομελέτα δηλώνουν στην έξοδο από τη Λέσχη δύο φοιτήτριες, η μια του Δ.Π.Θ. η άλλη επισκέπτρια από το Α.Π.Θ. «Είχε και ζελέ κι αυτό το βρήκα πολύ ωραίο» δηλώνει η «Κομοτηναία» φοιτήτρια. Συνήθως τρώτε στη Λέσχη;τη ρωτάμε «Ναι», απαντά και δεν κρύβει την αδυναμία της στο ψητό κοτόπουλο που σερβίρεται σίγουρα μια φορά την εβδομάδα. Όσον αφορά στην ποσότητα δηλώνει πολύ ικανοποιημένη. «Εδώ έχει περισσότερες επιλογές» παρατηρεί η Θεσσαλονικιά επισκέπτρια μην κρύβοντας ότι στο φοιτητικό της διαμέρισμα δεν μαγειρεύει, παρά μακαρόνια κι εκείνο πολύ σπάνια.

Όσον αφορά στο βραδινό τους; Συνήθως όχι στη Λέσχη. Με λίγα φρούτα και γιαουρτάκι η νύχτα περνά. «Μην είμαστε αχάριστοι πάλι καλά που υπάρχει το φαγητό στη Λέσχη» δηλώνει ο νεαρός φοιτητής με το δίσκο στο χέρι που μόλις βρήκε καρέκλα να καθίσει.
Φώτο: Φαγητό στη Λέσχη στο Δ.Π.Θ. Φωτογράφος:Μαρία Νικολάου