Κομοτηνή: Ένας δρόμος νότες

Ένας μετά τον άλλον σκορπούν τις νότες τους. Μουσικοί από την Ελλάδα και τις γειτονικές χώρες κάνουν την αγάπη τους «επάγγελμα». Η μουσική τους στηρίζει τις δύσκολες ώρες. Άνεργοι, φτωχοί και κάποιοι από αυτούς, ανέστιοι βρίσκουν το αποκούμπι τους στη μουσική. Συνήθως με ακορντεόν στα χέρια αλλά και με βιολί, φυσαρμόνικα, κιθάρα, κλαρίνο γυρίζουν στα κεντρικά σημεία της πόλης ή στέκονται σε κάποιο πολυσύχναστο σημείο ελπίζοντας στα… «μουσικά αυτιά » των διερχομένων πολιτών και στην έκφραση της αλληλεγγύης τους. Αν και το ταμείο

Πλανόδιος μουσικός ετών δέκα

Ο δεκάχρονος Κωνσταντίνος έχει έρθει από τη Λάρισα. Με το μικρό του ακορντεόν στα χέρια «σκορπά» τις νότες του έτσι όπως του έδειξε ο παππούς του. Μαθητής της 4ης Τάξης του Δημοτικού με αγάπη στα μαθητικά κάνει όνειρα για την ιατρική. Μέχρι τότε, αξιοποιεί τον ελεύθερο χρόνο του βοηθώντας την οικογένειά του. «Θα ήθελα να είμαστε πλούσιοι, αλλά δεν είμαστε κι έτσι βοηθάω όσο μπορώ» λέει και πιάνει ξανά το ακορντεόν του στα χέρια…

Από το Χάσκοβο της Βουλγαρίας στην Κομοτηνή

Από τη Βουλγαρία ο κος Αντώνης. Έξι χρόνια στην Ελλάδα κι έχοντας ως βάση την πόλη της Καβάλας βγάζει το ψωμί του παίζοντας αγαπημένες μουσικές μελωδίες, Ελληνικές και Βουλγάρικες. «Δεν βρίσκω μεροκάματο, οπότε παίζω μουσική, όπως γνωρίζω από παιδί» λέει κι ευχαριστεί κουνώντας το κεφάλι τον περαστικό που στάθηκε σιωπηλός, άκουσε κι έφυγε ρίχνοντας στο ταμείο του κι ένα κέρμα. Το πρώτο της ημέρας. «Μέχρι πότε θα παίζεται;» ρωτάμε τον κ. Αντώνη «Μέχρι αργά το βράδυ» απαντά και συνεχίζει.
Φώτο: Πλανόδιοι μουσικοί Φωτογράφος: Μαρία Νικολάου