Καινούρια προβλήματα για τον πρόεδρο Τραμπ στην έρευνα για τις σχέσεις του με την Ρωσία

Μπροστά σε μια καινούρια παγίδα βρίσκεται ο Ντόναλντ Τραμπ. Το ζήτημα είναι αν πρόκειται για μια παγίδα που του έστησαν άλλοι, ή αν την έστησε ο ίδιος στον εαυτό του. Σε πρόσφατη συνέντευξή του στους New York Times, ο Αμερικανός πρόεδρος σχολίασε πως η έρευνα του ειδικού κατηγόρου, Ρόμπερτ Μιούλερ, για τις σχέσεις του με την Ρωσία έχει συγκεκριμένα όρια και πως θα τα ξεπερνούσε αν

ερευνούσε τα οικονομικά της εταιρείας ή της οικογένειάς του, τα οποία δεν έχουν σχέση με τη Ρωσία. Την επόμενη μέρα, ξεκίνησαν οι αναλύσεις για το ότι ο Ρόμπερτ Μιούλερ ερευνά –τι άλλο;- τα οικονομικά της εταιρείας και της οικογένειας του Ντόναλντ Τραμπ.

Ανώνυμη πηγή που επικαλείται το Bloomberg υποστηρίζει ότι «ερευνητές του FBI και άλλοι αναλύουν ρωσικές αγορές διαμερισμάτων σε κτίρια του Ντόναλντ Τραμπ, την ανάμειξη Τραμπ σε ένα αμφιλεγόμενο οικοδομικό έργο με τη συμμετοχή Ρώσων συνεταίρων, τα καλλιστεία Miss Universe 2013 στη Μόσχα, και την πώληση εκ μέρους Τραμπ μιας έπαυλης στη Φλόριντα σε Ρώσο ολιγάρχη το 2008». Η Washington Post παρατηρεί σκωπτικά πως κάποιος προκαλεί τον Ντόναλντ Τραμπ να πραγματοποιήσει την έμμεση απειλή του προς τον Ρόμπερτ Μιούλερ και να τον απολύσει, όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο εύκολα.

Κατ’ αρχήν, αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, θα σήμαινε πως ο Ντόναλντ Τραμπ θα απέλυε τον άνθρωπο που ανέλαβε να ερευνήσει τις σχέσεις του με την Ρωσία επειδή ο πρόεδρος Τραμπ απέλυσε κάποιον άλλο, δηλαδή τον πρώην διευθυντή του FBI, Τζέιμς Κόουμι. Και, ναι, μεν, ο πρόεδρος Τραμπ απέδειξε με τον Κόουμι ότι δεν δυσκολεύεται να απολύσει κάποιον που ερευνά πιθανώς αξιόποινες πράξεις του, αλλά μάλλον δεν πρόκειται να το επαναλάβει, δεδομένης της καταιγίδας που προκάλεσε την πρώτη φορά. Επιπλέον, ο Ντόναλντ Τραμπ δεν έχει καν την εξουσία να απολύσει τον άνθρωπο που τον ερευνά. Αυτή η εξουσία ανήκει σε εκείνον που τον διόρισε, δηλαδή τον αναπληρωτή υπουργό Δικαιοσύνης (μια και ο ίδιος ο υπουργός εξαίρεσε εαυτόν από την έρευνα, λόγω δικών του σχέσεων με την Ρωσία!), Ροντ Ρόζενσταϊν, ο οποίος, όμως, έχει προλάβει να τονίσει πως δεν θα κάνει κάτι τέτοιο μόνο και μόνο επειδή μπορεί να το ζητήσει ο Αμερικανός πρόεδρος. Αν ο Ροντ Ρόζενσταϊν αρνηθεί μια σχετική προεδρική εντολή, ο πρόεδρος Τραμπ μπορεί να ζητήσει την δική του παραίτηση, και να αναθέσει στην αντικαταστάριά του, Ρέιτσελ Μπραντ, την απόλυση Μιούλερ. Επειδή και εκείνη εκτιμάται πως δεν θα έκανε κάτι τέτοιο, ο Ντόναλντ Τραμπ θα έπρεπε στην πραγματικότητα να απολύσει και εκείνη, προκειμένου να φτάσει στον Ντέινα Μποέντε, ο οποίος φαίνεται πως θα πραγματοποιούσε την επιθυμία του προέδρου. Μια τέτοια χιονοστιβάδα απολύσεων, όμως, έχει πραγματοποιηθεί μόνο άλλη μια φορά με τον ίδιο στόχο, όταν ο Ρίτσαρντ Νίξον θέλησε να απολύσει τον δικό του ειδικό κατήγορο. Ο Ντόναλντ Τραμπ μάλλον θα προτιμούσε να αποφύγει τους συνειρμούς.

Αξίζει, όμως, να επισημανθεί πως ο πρόεδρος Τραμπ, ο οποίος προχώρησε πριν λίγο σε ανασχηματισμ΄΄ο της προσωπικής του νομικής ομάδας για την υπόθεση, έχει ήδη υπαινιχθεί πως ο Ρόμπερτ Μιούλερ έχει προσωπικά συμφέροντα που υπονομεύουν την αξιοπιστία του, πιθανώς προετοιμάζοντας το έδαφος για την απομάκρυνσή του. Την ίδια ώρα, η Washington Post υποστηρίζει πως ο Ντόναλντ Τραμπ κινείται και αμυντικά, ρωτώντας τους ειδικούς συμβούλους του αν μπορεί να δώσει χάρη σε βοηθούς του, σε μέλη της οικογενείας του, ή και στον ίδιο τον εαυτό του. Σε κάθε περίπτωση, μετά και από τα διάφορά σχόλιά του, ο Ντόναλντ Τραμπ είναι μάλλον εγκλωβισμένος στα όρια που έθεσε για τον κατήγορό του. Μένει να φανεί ποιος θα είναι αυτός που θα τα ξεπεράσει, και ποιες θα είναι οι συνέπειες.