Γυρίζουν τις πλάτες τους στο μέλλον

«Δεν υπάρχει μέλλον,ακόμη και το κοντινό. Θέλει προσπάθεια, ό,τι κι αν κάνεις. Οι περισσότεροι φεύγουν στο εξωτερικό» δηλώνει ο Γιώργος και κρατά σφιχτά το χέρι της φίλης του, της Ευσταθίας.

«Όταν είσαι με τον άνθρωπό σου είναι ωραία, όπως κι αν είναι οι καταστάσεις» δηλώνει και φαίνεται σαν να παίρνει ανάσες από την ύπαρξη του κοριτσιού δίπλα του. «Εγώ είμαι αισιόδοξη» λέει εκείνη και τον κοιτά θέλοντας να βεβαιωθεί ότι είναι κοντά της. Στα 17 της χρόνια όλα φαντάζουν πιο αισιόδοξα «Οι νέοι της ηλικίας μου πιστεύουν ότι θα αλλάξουν τα πράγματα. Πιστεύω ότι θα κάνω ένα επάγγελμα το οποίο

θα βάλει το λιθαράκι του να αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο. Είμαι αισιόδοξη.»

Ανατρέχει στις δυσκολίες που αντιμετώπισε η χώρα μας για να αντλήσει τη δύναμή της. «Αντέχαμε 400 χρόνια σκλαβιάς και τα καταφέραμε και δεν θα τα καταφέρουμε εδώ;» αναρωτιέται σημειώνοντας για την σύγχρονη ελληνική κοινωνία «έχει συνηθίσει όλα να της δίνονται έτοιμα στο χέρι γι’ αυτό και τώρα δυσκολεύεται». Σ΄αυτό το σημείο ο Γιώργος σπεύδει να παρατηρήσει «Δεν φταίμε εμείς για το σημερινό χάλι. Φταίνε οι πατεράδες και οι παππούδες μας. Εμείς είμαστε ακόμη νέα παιδιά».

Σχεδιάζουν το μέλλον τους χωρίς να νιώθουν ότι υπάρχει κάτι σίγουρο. «Μπορεί οι δρόμοι μας να χωρίσουν» δηλώνουν και προσθέτουν «αν το ένα, αν το άλλο, πάντα τα αν». Μιλούν για τις καταστάσεις που αλλάζουν πράγματα κι ανθρώπους. Ονειρεύονται το αύριο, σφίγγει ο ένας τον άλλο. Ο Γιώργος κι η Ευσταθία γυρίζουν τις πλάτες τους στο μέλλον, στο μέλλον που φτιάχνουν άλλοι όπως εκείνοι το θέλουν.
Φώτο:Ο Γιώργος και η Ευσταθία Φωτογράφος:Μαρία Νικολάου

The post Γυρίζουν τις πλάτες τους στο μέλλον appeared first on ert.gr.