Ζωντανή ιστορία ο Γλέζος, αλλά μήπως τον χρησιμοποίησε ο ΣΥΡΙΖΑ;

Κάθε ρεκόρ στους σταυρούς έχει σπάσει στις ευρωεκλογές ο Μανώλης Γλέζος, γεγονός που επιβεβαιώνει το κύρος του στις τάξεις των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και της Αριστεράς γενικότερα.

Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τους αγώνες και την προσφορά του στον τόπο, ωστόσο αναρωτιέμαι μήπως είναι σκόπιμο να συζητηθεί το κατά πόσον μπορεί

Στα 91 του, όπως ο ίδιος δήλωσε, του έχει απαγορευθεί να μπαίνει σε αεροπλάνα. Όμως, οι ευρωβουλευτές τρεις από τις τέσσερις εβδομάδες του μήνα, πρέπει να βρίσκονται στις Βρυξέλλες και το Στρασβούργο.

Βρέθηκε η λύση -μας είπαν- να ταξιδέψει οδικώς στην Ευρώπη και να παραμείνει σε μια πόλη για έναν χρόνο, δίνοντας τη δική του μάχη για τις γερμανικές αποζημιώσεις. Αφού περάσει αυτό το διάστημα, θα παραιτηθεί και θα επιστρέψει στην Ελλάδα για να δώσει τη θέση του στον πρώτο επιλαχόντα.

Η ιστορία μοιάζει αρκετά… γραφική και σίγουρα μειώνει το ρόλο και την υπόσταση του κορυφαίου πολιτικού, που έχει ταυτίσει τη ζωή του με δημοκρατικούς αγώνες. Σίγουρα ο ρόλος του «αυτοεξόριστου» δεν του ταιριάζει.

Αν θέλετε τη γνώμη μου, αν και ξέρω ότι αρκετοί θα διαφωνήσουν, την ευθύνη για αυτή την… πολιτική ιστορία την έχει ο ΣΥΡΙΖΑ που εξυπηρέτησε τα μικροπολιτικά του συμφέροντα, εκθέτοντας στο ευρωψηφοδέλτιο έναν άνθρωπο που δεν μπορεί να προσφέρει όσο θέλει ο ίδιος. Στην ουσία τον χρησιμοποίησαν –για να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους.

Δεν είχε ο ΣΥΡΙΖΑ ικανά πρόσωπα για την Ευρωβουλή; Είναι δυνατόν; Προφανώς και έχει. Άρα, τι συνέβη;

Τον έβαλαν μπροστά για να μαζέψουν ψήφους ή μήπως θέλησαν και να απαλλαγούν από την κριτική φωνή του;

Μήπως ισχύει αυτό που ψιθυρίζουν πολλοί στους διαδρόμους της Βουλής; Μήπως, εκτός από τη συσπείρωση του κόσμου της Αριστεράς, ο ευρωπαϊκός ρόλος του Γλέζου βοήθησε και να ησυχάσει ο ΣΥΡΙΖΑ από μία βροντερή φωνή που δεν διστάζει να κάνει κριτική, ακόμα και στον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα;