Βία και τρόμος… Ευρώπη ΒΙΑΣΟΥ!

Οι Τζιχαντιστές κτυπούν ανελέητα. Αισθάνονται καθήκον τους να μεταδώσουν τη θρησκεία τους με έναν «ιερό πόλεμο» και να επιβληθούν με τη βία. Θέλουν να αποδείξουν ότι δεν φοβούνται την Ευρώπη και μπορούν να την τιμωρήσουν.

Αυτή η βία είναι ο αντίποδας της δημοκρατίας με την οποία έχει γαλουχηθεί η Ευρώπη.Όμως, ως Ενωμένη Ευρώπη, χωρίς περίσκεψη και σεβασμό στην ιστορία της φαίνεται να παρακάμπτει την αξία της έννοιας αυτής προκλητικά. Τα ανθρωπιστικά ιδεώδη και το πανίσχυρο και καθοριστικό για τη Δύση τρίγωνο «ελληνο-ρωμαϊκός κόσμος-χριστιανισμός»

μοιάζουν με αδιάφορη ανάμνηση και δυσβάσταχτη κληρονομιά. Έτσι η Ευρώπη άλλαξε πρόσωπο, το κοινωνικό κράτος καταρρέει διαρκώς και οι πολίτες μετά βίας επιβιώνουν, ενώ συγχρόνως γίνονται ευάλωτοι στον ευρωσκεπτικισμό και τις ακροδεξιές πολιτικές.

Η βία οδηγεί στη βία, και όσο ο πόλεμος στη Συρία, που με ευθύνη και της Ευρώπης συνεχίζεται, η τρομοκρατία απλώνεται και όρια δεν έχει.

Το προσφυγικό, πρόβλημα ευρωπαϊκό και… ιδιαζόντως ελληνικό, μοιραία συνδέεται με τα τραγικά γεγονότα. Και οι πρόσφυγες κινδυνεύουν να συγχέονται όχι πλέον με τους οικονομικούς μετανάστες αλλά με τους τρομοκράτες!

Η Ευρώπη σείεται συθέμελα και οι ευρωπαίοι πολίτες δεν μπορούν πουθενά να αισθάνονται ασφαλείς. Η μακρόχρονη έλλειψη ανθρωποκεντρικής πολιτικής στην Ευρωπαϊκή Ένωση οδηγεί νομοτελειακά σε απώλεια ανθρώπων.

Οποία, αλήθεια, ειρωνεία της μοίρας ! την ώρα που ο άνθρωπος κατακτά τον κόσμο με τα θαυμαστά επιτεύγματα της Τεχνολογίας, την ίδια ώρα αυτοκαταστρέφεται… Εν μέσω, λοιπόν, της τραγωδίας άκουσα την είδηση για την κατασκευή ρομπότ, που μιλά και επικοινωνεί με τους ανθρώπους.Τότε, αναρωτήθηκα μήπως είναι η μοίρα μας να …αντικατασταθούμε τελικά από αυτά τα ρομπότ, και αυτόματα ήρθαν στο νου μου «Οι μοιραίοι» του Βάρναλη:

«Φταίει το ζαβό το ριζικό μας!/Φταίει ο Θεός που μας μισεί!/Φταίει το κεφάλι το κακό μας!/…Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα,/ προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!».

Στέλλα Πριόβολου