Το πιο δυσεύρετο αντικείμενο σήμερα? Το στυλό!

Μας «στραγγαλίζει» η τεχνολογία χωρίς να το καταλαβαίνουμε. «Πνιγόμαστε» σε αυτή την ύπουλη «κινούμενη άμμο» όπου το δάκτυλο του δείκτη ή ο αντίχειρας – ανάλογα τι μηχάνημα χρησιμοποιούμε – αντικατέστησε τη σκέψη, την ανθρώπινη επαφή, το συναίσθημα, τη «γλύκα» της δυσκολίας της έρευνας.

Πόσες φορές «συνέλαβα» τον εαυτό μου να μου ζητάνε στυλό στην παρέα, στη σύσκεψη, στο γήπεδο, στο δρόμο, οπουδήποτε γιά μιά σημείωση της στιγμής. Πόσες φορές μου ζητάνε το τηλέφωνο κάποιου και στο εύλογο ερώτημά «γράφεις?» μου απαντάνε «στείλτο με μήνυμα».

Οι περισσότεροι άνθρωποι πιά δεν

έχουν στυλό πάνω τους. Αμφιβάλλω αν πολλά παιδιά ή έφηβοι θυμούνται τι είναι το στυλό! Δεν κάνω πλάκα. Οι άνθρωποι έγιναν ένα με το πληκτρολόγιο των ηλεκτρονικών υπολογιστών, των «τάμπλετς» και των «έξυπνων» τηλεφώνων. Να με συμπαθάτε, αλλά πάντα έχω στο τσαντάκι μου το στυλό μου (ένα απλό bic) κι ένα μικρό μπλοκάκι. Ναι είμαι «νεάτερνταλ» και γίνομαι «γραφικός» στη μοντέρνα (τρομάρα της) Ελλάδα του 2016, αλλά συνειδητά προτιμώ να γράφω και με στυλό. Να σημειώνω κάτι της στιγμής στο χαρτί και όχι στα «καλώδια».

Κι αν εσύ που γελάς τώρα διαβάζοντας αυτό το κείμενο, νομίζεις ότι δεν θα έρθει έστω μία φορά η ανάγκη να χρειαστείς το «μαγικό» πραγματάκι που λέγεται στυλό, κάνεις λάθος. Μπορεί και να έχεις χρειαστεί απεγνωσμένα ένα στυλό κάποτε, αλλά να έχεις «θάψει»αυτή την ανάμνηση.

Θα βάλω μερικά στυλό, να σας πω την αλήθεια, σε ένα συρτάρι γιά τις δύσκολες μέρες που έρχονται στην Ελλάδα. Δεν μπορεί κάποτε θα αποκτήσουν συλλεκτική αξία. Και πού ξέρετε, μπορεί να με σώσουν στη δύσκολη στιγμή, με τη συλλεκτική αξία που θα έχουν. Όπως οι παλιές πεντάρες ή δεκάρες, η δραχμούλα, το διφραγκάκι, το τάλιρο, το δεκάρικο, το εικοσάρικο ή τα σπάνια γραμματόσημα, ή τα σπάνια «χαρτάκια» με ποδοσφαιριστές τη δεκαετία του 70΄ γιά τους μεσήλικες, όπως εγώ.

Μπορεί και να μη σκεφτόμουν έτσι και να μην έγραφα αυτό το αποχαιρετιστήριο γράμμα στο στυλό, αν ήμουν νεότερος.

Όταν όμως το παρελθόν σου είναι περισσότερο από το μέλλον σου, τότε τα πράγματα αλλάζουν. Να το πω και αντίστροφα?
Όταν το μέλλον που έχεις είναι λιγότερο από το παρελθόν, τότε σε ενοχλεί που οι άνθρωποι ερωτεύονται μέσω του Facebook. Αισθάνονται «κάποιοι» ανάλογα με τα like. Νιώθουν «θεοί» όταν έχουν πολλούς «ακόλουθους» στο Twitter.

Άκου «ακόλουθους»! Λες και είναι οι βασιλιάδες του μεσαίωνα! Τρελαίνονται ψάχνοντας την καλύτερη πόζα ή έκφραση γιά το Instagram. Αυτοφωτογραφίζονται παντού με τις selfies. Ακόμη και την ώρα της ανακούφισης στην τουαλέτα.

Μακριά από όλα αυτά. Στυλό και πάλι στυλό. Καλύτερα γραφικός, παρά ρομπότ.