Το ντιμπέιτ Σαρκοζί – Ολάντ μια καλοστημέν​η παράσταση;

Γνωστοί και άγνωστοι, κυρίως μέσα από τα social media, με ρωτούν απο ποιο κανάλι και τι ώρα θα μεταδοθεί η κρίσιμη {τηλεμαχία} του Νικολά Σαρκοζί με τον Φρανσουά Ολάντ. Όπως πολλοί Γάλλοι, έτσι και αρκετοί Ελληνες, εξαιτίας της Ευρωπαικής διάστασης που έχει πάρει η εκλογική αναμέτρηση για την προεδρία της Γαλλίας, θα επιδιώξουν απόψε να παρακολουθήσουν την μονομαχία των δύο πολιτικών.

Όμως,

ας μην έχουμε αυταπάτες. Πιθανότατα δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα υπέρ του ενός και του άλλου υποψηφίου -αν και η γνώμη μου δεν προδικάζει το αποτέλεσμα.
Μπορεί αρκετές δημοσκοπήσεις να βεβαιώνουν ότι υπάρχουν πολλοί αναποφάσιστοι (και ορισμένοι να δηλώνουν ότι περιμένουν το ντιμπέιτ για να επιλέξουν), ωστόσο η πλειοψηφία των Γάλλων γνωρίζει ποιον από τους δυο υποψήφιους θα ψηφίσει την Κυριακή.

Αυτό το face-à-face είναι περισσότερο μια παραδοσιακή τελετουργία παρά μιά πολιτική αναμέτρηση. Πάντα μετά το τέλος του, οι Γάλλοι συνάδελφοι μου εξηγούν ότι το μάτς έληξε ισοπαλία, ενώ κάποιοι άλλοι δίνουν ως νικητή του ντιμπέιτ και των εντυπώσεων το φαβορί των δημοσκοπήσεων…
 
Η πραγματικότητα πίσω από την αποψινή τηλεμαχία είναι ότι πρόκειται για ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα που σκηνοθετήθηκε, διοργανώθηκε, σχεδιάστηκε και αποστειρώθηκε μέχρι και στην παραμικρή του λεπτομέρεια, από τα επιτελεία των 2 υποψηφίων που δεν άφησαν τίποτα στην τύχη.

Από τη θερμοκρασία μέσα στο στούντιο μέχρι και το μήκος του τραπεζιού, που θα χωρίζει τους δύο προεδρικούς αντιπάλους.
Θα είναι πολύ δύσκολο, λοιπόν, να συμβεί κάτι το θεαματικό, ώστε να αλλάξει ένας ψηφοφόρος την επιλογή που εχει ήδη κάνει.

Και δεν αμφισβητώ ότι εκατομμύρια άνθρωποι θα παρακολουθήσουν το αποψινό ντιμπέιτ. Όμως, αυτό θα είναι μια στιγμή έντασης και, ίσως, και συγκίνησης, αλλά οπωσδήποτε όχι μια στιγμή αλήθειας. Αυτό που οι Γάλλοι θα προσέξουν, όπως και εμείς οι δημοσιογράφοι, θα είναι μια λέξη που θα χτυπήσει άσχημα, έναν δισταγμό, μια δηλητηριώδη φράση όπως η περίφημη «δεν έχετε το μονοπώλιο της καρδιάς» του Ζισκάρ Ντ Εσταίν στον Μιτεράν το 1974.

Το στήσιμο της αποψινής συζήτησης, όπως και το 2007 με το ντιμπέιτ Σαρκοζί -Σεγκολέν Ρουαγιάλ, εμποδίζει τον αυθορμητισμό. Οι δημοσιογράφοι θα επιβλέπουν τον χρόνο και θα θέτουν τα ερωτήματα των θεμάτων που έχουν προεπιλεγεί, μετά από διαπραγμάτευση μεταξύ των δυο στρατοπέδων, και  οι υποψήφιοι θα δίνουν απαντήσεις με επιχειρήματα τα οποία έχουν μάθει απ’ έξω…
Διαβάζω ότι ακόμα και οι εικόνες που θα προβληθούν απόψε με τους δύο υποψήφιους δεν επελέγηκαν στην τύχη…

Επιπλέον, ο Νικολά Σαρκοζί και ο Φρανσουά Ολάντ, καθένας με το δικό του στυλ, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, πέρασαν από το κόσκινο του πολιτικού μάρκετινγκ την επιχειρηματολογία τους. Κι αυτό θα  έχουν προνοήσει και για την ύστατη μονομαχία τους.
Ο θεατής απόψε, λοιπόν, μπορεί να καλυφθεί, όχι όμως κι  ο πολίτης…

Ένα άλλο ερώτημα που τίθεται είναι αν ο Νικολά Σαρκοζί, που έπεται του Ολάντ στις δημοσκοπήσεις, θα διακινδυνεύσει