Σενάρια πυρηνικού πολέμου στη Μέση Ανατολή

Μετά την πτώση του τοίχους του Βερολίνου, η ανθρωπότητα είχε πιστέψει ότι η πιθανότητα ενός παγκόσμιου πυρηνικού πολέμου είχε εξαλειφθεί και ο κόσμος θα μπορούσε να αντικρύσει το μέλλον χωρίς το φόβο της καταστροφής. Άλλωστε, ο Φράνσις Φουκουγιάμα, είχε αναγγείλει με κάθε επισημότητα, το τέλος της ιστορίας…Καθώς ο κόσμος έχει εισέλθει πλέον, σε μία κατάσταση αυξημένης γεωπολιτικής αστάθειας και το παγκόσμιο σύστημα λικνίζεται πάνω στην άκρη του χάους, η απειλή χρήσης πυρηνικών όπλων επανήλθε από τις μεγάλες δυνάμεις πιο έντονη από ποτέ.Η Ρωσία, με τις συνεχείς ασκήσεις των στρατηγικών πυρηνικών της δυνάμεων, αλλά και με τις σαφέστατες – προς όλους τους ενδιαφερόμενους – προειδοποιήσεις του προέδρου Πούτιν, για χρήση πυρηνικών όπλων στην περίπτωση που η διπλωματία αποτύχει, επαναθεμελιώνει το γεωστρατηγικό δίλημμα που βασανίζει τους κατόχους πυρηνικών όπλων, «use them or lose them».Το δίλημμα αυτό, επανέρχεται, ως δόγμα, από τη στιγμή που οι συμβατικές λύσεις σε γεωπολιτικά προβλήματα, έχουν εξαντλήσει όλη τη δυναμική τους. Η Μέση Ανατολή, ως πεδίο εγγραφής των πιο πολύπλοκων γεωπολιτικών εξισώσεων, είναι το μέρος εκείνο, το οποίο δύναται να αποτελέσει το έναυσμα για έναν παγκόσμιο πυρηνικό πόλεμο.Οι σχέσεις μεταξύ του κράτους του Ισραήλ και του Ιράν, μπορούν να εκτροχιαστούν ανά πάσα στιγμή. Από το σημείο εκείνο και μετά, που θα γίνει σαφές, ότι είναι αναπόφευκτη η απόκτηση πυρηνικών όπλων από το Ιράν, το σενάριο των αμοιβαίων πυρηνικών πληγμάτων, είναι πλέον στο τραπέζι και αυτό δεν το λέμε εμείς, αλλά τα Πανεπιστήμια του Χάρβαρντ και της Τζώρτζια.Οι ερευνητές των Πανεπιστημίων, χρησιμοποιώντας μη διαβαθμισμένο λογισμικό προσομοίωσης από το υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ, περιγράφουν τα αποτελέσματα χρήσης από το Ισραήλ πυρηνικών όπλων εναντίον του Ιράν. Τα συμπεράσματα μπορούν να χαρακτηρισθούν από ανθρωπιστική άποψη ανατριχιαστικά, αλλά από πολιτική και γεωστρατηγική σκοπιά, είναι εξόχως διδακτικά!!!Ένα από τα σενάρια της έρευνας των Πανεπιστημίων Χάρβαρντ και Τζώρτζια, προβλέπει την επίθεση των Ισραηλινών στην πρωτεύουσα του Ιράν, την Τεχεράνη, με 5 πυρηνικές κεφαλές των 500 κιλοτόνων. Η επίθεση αυτή υπολογίζεται, ότι θα σκότωνε 7 εκατομμύρια ανθρώπους, δηλαδή το 86% του πληθυσμού και θα άφηνε περίπου 800.000 τραυματίες. Το δεύτερο σενάριο προβλέπει τη χρήση 5 πυρηνικών κεφαλών των 250 κιλοτόνων, οι οποίες θα ευθύνονταν για το θάνατο 5,6 εκατομμυρίων ανθρώπων και τον τραυματισμό 1,6 εκατομμυρίου.Σε περίπτωση πυρηνικού πλήγματος στην πόλη Arak του Ιράν, η οποία είναι η περιοχή του εργοστασίου βαρέως ύδατος, εκτιμάται, ότι θα σκοτώνονταν το 93% των 424.000 κατοίκων της. Τρεις πυρηνικές κεφαλές των 100 κιλοτόνων στο λιμάνι του Bandar Abbas, στον Περσικό Κόλπο, υπολογίζεται, ότι θα σκότωναν το 94% των 468.000 κατοίκων του και μόνο το 1% του πληθυσμού δεν θα τραυματιζόταν. Ένα πολλαπλό πυρηνικό χτύπημα στην Κουρδική πόλη Kermanshah με 752.000 κατοίκους, θα επέφερε απώλειες της τάξεως του 99,9% του πληθυσμού.Η αντίστοιχη προσομοίωση για τις πόλεις του Ισραήλ που θα χτυπηθούν από τα Ιρανικά πυρηνικά αντίποινα, με βόμβες μεγέθους των 15 κιλοτόνων, παρόμοιας ισχύος με αυτές της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι, προβλέπει για την πόλη Beer Sheva των 209.000 κατοίκων, ότι θα σκοτωθεί ο μισός πληθυσμός της και το 1/6 θα τραυματιστεί βαριά. Στην πόλη Haifa τα ποσοστά ακαριαίου θανάτου θα είναι παρόμοια, ενώ θα τραυματιστούν περίπου 40.000 άνθρωποι. Ένα χτύπημα στο Tel Aviv με 2 πυρηνικές κεφαλές των 15 κιλοτόνων, θα σκότωνε το 17% του πληθυσμού, περίπου 230.000 άτομα, ενώ σχεδόν 150.000 κάτοικοι θα τραυματίζονταν. Το σενάριο προβλέπει, αφού το κράτος του Ισραήλ απορροφήσει τα πλήγματα, στη συνέχεια θα αντεπιτεθεί ισοπεδώνοντας πλήρως το Ιράν.Η διαφορά στα μεγέθη των απωλειών και των καταστροφών που διακρίναμε, οφείλεται στο ότι το Ισραήλ διαθέτει εξελιγμένα πυρηνικά όπλα, υπερσύγχρονους φορείς πυρηνικών όπλων και προηγμένα μέσα στόχευσης ακριβείας. Επίσης, η φύση των ιρανικών πόλεων, τις καθιστά εξαιρετικά ευάλωτες σε πυρηνικά χτυπήματα. Για παράδειγμα, στην Τεχεράνη βρίσκεται το 50% της Ιρανικής βιομηχανίας, εκεί ζει το 30% των δημοσίων υπαλλήλων και διαθέτει 50 Κολλέγια και Πανεπιστήμια. Αποτέλεσμα όλων αυτών, είναι να ζουν στη Τεχεράνη, αλλά και γύρω από αυτή, 12 εκατομμύρια άνθρωποι.Ο αστικός της ιστός είναι έτσι δομημένος, που συγκεντρώνει μεγάλο αριθμό κατοίκων στο επίκεντρο των ενδεχόμενων χτυπημάτων. Στην περίπτωση της Τεχεράνης, επειδή η κάθε μία από τις 5 πυρηνικές κεφαλές αντιστοιχεί σε 16 βόμβες της Χιροσίμα, υπολογίζεται, ότι θα υπάρξουν 803.000 άτομα με εγκαύματα τρίτου βαθμού, περίπου 300.000 με εγκαύματα δευτέρου βαθμού, ενώ περίπου 880.000 άνθρωποι θα εκτεθούν σε ραδιενέργεια και οι περισσότεροι δεν θα επιζήσουν.Σύμφωνα με την έρευνα, στην καλύτερη περίπτωση, θα αντιστοιχούν 1.000 σοβαρά τραυματισμένοι για κάθε έναν γιατρό, που θα καταφέρει να επιζήσει!Είναι εύκολο να καταλάβουμε, ότι μία τέτοια προσομοίωση, μπορεί να βρει εφαρμογή σε οποιαδήποτε πόλη του πλανήτη. Το σενάριο εξετάζει στη συγκεκριμένη περίπτωση, την Τεχεράνη. Θα μπορούσε να αφορά στην Ουάσιγκτον, στο Λονδίνο ή στη Μόσχα.Τα αποτελέσματα θα ήταν περισσότερο καταστροφικά σε έναν πόλεμο μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ ή Κίνας και ΗΠΑ για παράδειγμα, διότι οι πυρηνικές κεφαλές των 250 κιλοτόνων, με τις οποίες σύμφωνα με τη μελέτη, θα επλήγετο η Τεχεράνη εν προκειμένω, είναι πασχαλινές στρακαστρούκες μπροστά στις πυρηνικές κεφαλές ισχύος μεγατόνων, που διαθέτουν οι μεγάλες πυρηνικές δυνάμεις του πλανήτη. Ένας πυρηνικός πόλεμος στη Μέση Ανατολή, θα αποσταθεροποιούσε στρατιωτικά τον κόσμο, όπως υποστηρίζουν οι ερευνητές, σε τέτοιο βαθμό, όπως την περίοδο του Περλ Χάρμπορ!!!Είναι αξιοσημείωτο, ότι την έρευνα των δύο Πανεπιστημίων, αρνήθηκε να τη χρηματοδοτήσει η αμερικανική κυβέρνηση, διότι δεν ήθελε να πραγματοποιηθεί, πόσο μάλλον να δημοσιοποιηθεί…Αυτή τη στιγμή, υπάρχουν στον πλανήτη 17.300 ενεργά πυρηνικά όπλα, έτοιμα να αφανίσουν την ανθρωπότητα μέσα σε λίγα λεπτά! Οι ερευνητές της συγκεκριμένης μελέτης δικαίως διατείνονται, πως ενώ όλοι ξέρουν πώς να ξεκινήσουν έναν παγκόσμιο πόλεμο, κανείς δεν ξέρει πώς να τον τελειώσει…Εσείς γνωρίζετε κάποιον που να ξέρει;;;