Πόσοι έχουν λεφτά για πανάκριβες διακοπές τα Χριστούγεννα;

Ελλάδα της κρίσης 2016. Ελλάδα των φόρων, της ανεργίας, των κομμένων μισθών και δώρων Χριστουγέννων. Αυτή την Ελλάδα την ξέρουμε. Πολλοί ζουν στο πετσί τους την ανέχεια και την απογοήτευση, ξέρουν.

Πάντα υπάρχει όμως και η άλλη εικόνα, η άλλη πλευρά των πραγμάτων. Λίγες ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα,

όλα τα τουριστικά καταλύματα σε δημοφιλείς και όχι μόνο προορισμούς είναι κλεισμένα ή σχεδόν κλεισμένα. Μου είπε μια φίλη, αρχές Δεκεμβρίου, ότι τηλεφώνησε σε ξενοδοχεία στο Πήλιο, στα Ζαγοροχώρια, στην Αράχοβα, στη Θεσσαλονίκη, και έπεται συνέχεια κλήσεων σε ων ουκ έστιν αριθμός ξενοδοχεία και περιοχές και η απάντηση ήταν «είμαστε κλεισμένοι» ή «είστε τυχεροί έχουμε 2, αλλά η τιμή είναι 150, 180, 200 και… ευρώ το βράδυ»!

Τελικά, βρήκε ένα αξιοπρεπές κατάλυμα στην περιοχή της πανέμορφης λίμνης Τσιβλού, στην Πελοπόννησο. Κόστος 150 ευρώ το βράδυ, ήτοι 450 για 3 βράδια, άνευ πρωινού! Στην ερώτηση μπορούμε αντί για 3 βράδια να το κάνουμε μόνο δύο. Η απάντηση αποστομωτική «βεβαίως, αλλά θα κοστίζει 180 ευρώ το βράδυ» πάντα χωρίς πρωινό. Φυσικά δεν το έκλεισε και μάλλον για το σπίτι της τη βλέπω να κάνει ωραιότατες Χριστουγεννιάτικες διακοπές.

Μπήκα από περιέργεια σε διαδικτυακή αναζήτηση εορταστικών προσφορών στο εξωτερικό και βλέπω, πέντε μέρες στη Βιέννη, σε πολυτελές ξενοδοχείο με αεροπορικά εισιτήρια πληρωμένα και πλουσιοπάροχο μπουφέ για πρωινό καθημερινά, 395 ευρώ το άτομο, ή δύο άτομα για 5 μέρες στο Παρίσι 725 ευρώ, περιλαμβανομένων αεροπορικών εισιτηρίων, πρωινού και ξεναγήσεις!

Απορία πρώτη: ποιοι έχουν τη δυνατότητα, μέσα στην οικονομική δυσπραγία που υπάρχει, να κατακλύζουν με την πρώτη ευκαιρία, δημοφιλείς και μη προορισμούς, ακριβούς ή λιγότερο ακριβούς, την ώρα που θεωρητικά στα μέσα του μηνός οι περισσότεροι έχουν «καταθέσει» το μισθό σε Εφορία και λοιπές υποχρεώσεις. Θα μου πείτε, υπάρχουν ακόμη αρκετοί ευκατάστατοι στην Ελλάδα και, φυσικά, δεν ποινικοποιεί κανείς τον πλούτο. Αφού έχουν τη δυνατότητα, τα δούλεψαν και δεν τα έκλεψαν, καλά κάνουν. Πόσοι, όμως, είναι πια αυτοί οι ευκατάστατοι. Είναι αυτό που λένε ορισμένοι «πόσο λίπος υπάρχει ακόμη;»

Σκεφτείτε δε αυτούς που προκρίνουν διακοπές και άλλα τινά στη ζωή τους και έχουν απλήρωτα δάνεια, φόρους και άλλες υποχρεώσεις με τη λογική που αναπτύχθηκε κάποια στιγμή, ότι θα τα χαρίσουν! Σίγουρα υπάρχει και αυτή η κατηγορία συμπολιτών μας.

Απορία δεύτερη: οι ιδιοκτήτες καταλυμάτων, ή για να μην αδικήσω ορισμένους, οι περισσότεροι ιδιοκτήτες καταλυμάτων, δεν θα απολέσουν ποτέ τη λογική της «αρπαχτής»; Δεν θα αλλάξουν κάποια στιγμή τη νοοτροπία της υπερτιμολόγησης για κάτι που δεν το αξίζει; Η κρίση τίποτα δεν τους δίδαξε;

Θα μου πείτε, όσο υπάρχουν αυτοί που τα δίνουν, τόσο θα επιμένουν αυτοί να τα ζητούν.

Συμπερασματικά, βλέπω ότι υπάρχει Ελλάδα πολλών ταχυτήτων, άλλη με τον αραμπά και άλλη με τον πύραυλο. Συμπερασματικά, επίσης, τα Χριστούγεννα νομίζω ότι ταιριάζουν πολύ με τη ζεστασιά του σπιτιού.