Πολιτική η «αβάντα» της Ζωής στη Χρυσή Αυγή ή καλπάζων ναρκισσισμός;‏

Κάτι δεν πάει καλά με τις ενέργειες της Ζωής Κωνσταντοπούλου για τη Χρυσή Αυγή…

Πρώτα επιχείρησε να επιβάλει στη Βουλή -ως πρόεδρός της- τη θέση ότι έπρεπε να είναι παρόντες οι προφυλακισμένοι χρυσαυγίτες στη συζήτηση για την άρση ασυλίας του Άδωνι Γεωργιάδη. Με δεδομένο δε ότι ο εισαγγελέας είχε απαντήσει «όχι» στο αίτημά της, προσπάθησε να αναβάλει την ψηφοφορία,

με αποτέλεσμα να ξεσηκωθεί το πολιτικό σύμπαν εναντίον της και να αναγκαστεί να προχωρήσει κανονικά τη διαδικασία.

Το δεύτερο «χτύπημα» ήρθε χθες, όταν δήλωσε ότι μπορεί να καταπέσουν νόμοι της προηγούμενης Βουλής, αν ψηφίστηκαν με λιγότερες από 151 ψήφους και απόντες τους προφυλακισμένους χρυσαυγίτες.

Το γεγονός μου προξένησε κατάπληξη και απεύθυνθηκα σε παλαιούς φίλους από τον Σύριζα.

— «Είναι σε συνεννόηση με τον Αλέξη Τσίπρα;» ρώτησα.

— «Πώς σου ήρθε αυτό;» μου απάντησαν μάλλον έκπληκτοι. «Θα δημιουργούσε πέπλο νομιμοποίησης των χρυσαυγιτών ο πρωθυπουργός, λίγο πριν ξεκινήσει η δίκη τους για βαρύτατα κακουργήματα»;

Συνεπώς, η Ζωή κινείται μόνη. Άρα και ανεξέλεγκτη;

Τι θέλει να πετύχει όταν διαμηνύει στη Δικαιοσύνη ότι «δεν μπορεί να παρεμποδίζεται αναιτιολόγητα η παρουσία στη Βουλή όσων είναι σε προσωρινή κράτηση»;

Δεν αντιλαμβάνεται ότι παρεμβαίνει στο έργο της;
Ξεχνά τη διάκριση των εξουσιών;

Επειδή δυσκολεύομαι να δω τον πολιτικό στόχο πίσω από όλη αυτή την επιχείρηση, σκέφτομαι πως μάλλον πρόκειται για «εξουσιομανείς» κινήσεις που ακουμπούν πάνω σε ένα «καλπάζοντα ναρκισσισμό».
Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η ζημιά που προκαλούν είναι μικρότερη…