Παπούτσια Καλογήρου: «Όνειρα» με δόσεις…

Έτος 2003. Συζητάω με έναν γνωστό έμπορο ρούχων, που ανοίγει το ένα μαγαζί μετά το άλλο εκείνη την εποχή, για το φαινόμενο Καλογήρου. Έχοντας «μεγαλώσει» στη βιοτεχνία του μπαμπά μου, που έφτιαχνε χειροποίητα γυναικεία παπούτσια, διαθέτω το πλεονέκτημα να γνωρίζω ότι πολλά από τα εισαγόμενα προϊόντα των καταστημάτων Καλογήρου ήταν όχι απλώς υπερεκτιμημένα αλλά σκανδαλωδώς ακριβά. Κι όμως, εξαντλούνταν εν ριπή οφθαλμού, «μαζεύοντας όλο το χαρτί», όπως έλεγε τότε η αγορά.
– Η οικογένεια Λεμονή που έχει τα καταστήματα Καλογήρου, μου κάνει την πρόβλεψη ο έμπορος, θα πρωταγωνιστήσει για πολλά

χρόνια στον χώρο του ακριβού παπουτσιού γιατί κατάφερε να το κάνει προσιτό σε όλες τις Ελληνίδες, ανεξάρτητα από την οικονομική και κοινωνική τους θέση.

– Μα πώς το έκανε προσιτό; Πουλώντας πέδιλα από 1000 ευρώ; Δηλαδή 340.000 δραχμές;, αντιδρώ εγώ που τότε ακόμη υπολογίζω τα πάντα σε δραχμούλες.

– Όπως ξέρεις, η φίρμα Καλογήρου, κατασκευάζει εδώ και πολλά χρόνια εξαιρετικά παπούτσια στις εγκαταστάσεις της στο Περιστέρι. Η εκτόξευση, όμως, ήρθε από τη στιγμή που μπήκε στον χώρο του ακριβού εισαγόμενου παπουτσιού, γυναικείου και ανδρικού, φέρνοντας στην Ελλάδα τα μεγαλύτερα ξένα brands. Prada, Dolce & Gabbana, Giuseppe Zanotti, Tod’s, Sergio Rossi, Casadei... Brands που μέχρι τώρα μπορούσαν να τα αποκτήσουν μόνο ελάχιστες κυρίες της υψηλής κοινωνίας και όλες οι υπόλοιπες Ελληνίδες τα έβλεπαν στα περιοδικά ή όσες είχαν την δυνατότητα να ταξιδεύουν στο εξωτερικό, τα θαύμαζαν στις βιτρίνες του Λονδίνου και του Παρισιού, χωρίς να μπορούν να τα αποκτήσουν.

-Και τι άλλαξε ξαφνικά και τώρα μπορούν;, επιμένω εγώ η αφελής.

-Ό,τι άλλαξε και στα ακριβά αυτοκίνητα. Και στα ακριβά ρούχα. Και στα ακριβά έπιπλα. Και στα ακριβά ταξίδια. Η δυνατότητα εξόφλησής τους σε δόσεις μέσω πιστωτικών καρτών, μου απαντάει κλείνοντας με νόημα το μάτι και συμπληρώνει: Η επιχείρηση Καλογήρου, με τις ομώνυμες πιστωτικές κάρτες που εκδίδει στις πελάτισσές της σε συνεργασία με τις τράπεζες, χαρίζει πλέον τη δυνατότητα σε κάθε Ελληνίδα να μπει στα καταστήματά της, να καθίσει δίπλα στις κυρίες της high society, να δοκιμάσει παπούτσια που κοστίζουν όσο ένα σαλόνι και στο τέλος να τα αγοράσει κιόλας αποπληρώνοντάς τα σε 24 δόσεις. Το πέδιλο των 1000 ευρώ σε 24 δόσεις, μας κάνει 42 ευρώ το μήνα! Και για να σε προλάβω, το ξέρω πως είναι 14.000 δρχ όμως τα 42 ευρώ, ακούγονται λιγότερα. Όλες νιώθουν πως μπορούν να τα δώσουν. Και τα δίνουν! Αυτό κάνουν τα καταστήματα Καλογήρου, Μαρία. Πουλάνε το δικαίωμα στο όνειρο… Έστω και σε δόσεις.

– Δηλαδή, θέλεις να μου πεις ότι τα καταστήματα Καλογήρου πέτυχαν γιατί πουλάνε ακριβά παπούτσια στη μέση Ελληνίδα; Ότι περιμένουν από τις δόσεις της μισθοσυντήρητης;,

– Της μισθοσυντήρητης και της νεόπλουτης. Αλίμονο αν περιμέναμε από τις original πλούσιες ή τις «επώνυμες» να ψωνίσουν! Αυτές είναι οι χειρότερες πελάτισσες για εμάς. Οι πρώτες ψωνίζουν απευθείας από το εξωτερικό και πίστεψέ με είναι πολύ πιο «σφιχτές» απ’ ό,τι φαντάζεσαι και οι δεύτερες θεωρούν πως μας κάνουν τιμή που μπαίνουν στα μαγαζιά μας και μας φεσώνουν ασύστολα.

-Α, τώρα θα συμφωνήσω. Μου βάζεις και τις νεόπλουτες στο κάδρο.

-Φυσικά! Η σύζυγος του τάδε επιχειρηματία, που από το Χρηματιστήριο βρέθηκε με περιουσία εκατομμυρίων ευρώ, μπαίνει στα μαγαζιά μας και πέφτει σαν υπνωτισμένη πάνω σε ό,τι πιο ακριβό πουλάμε. Με το όνειρο να φιλοξενηθεί στις σελίδες ενός από τα περιοδικά life style, σε καλύτερη θέση από τη σύζυγο του ανταγωνιστή. Το ίδιο περιοδικό ξεφυλλίζει και η μισθοσυντήρητη και σπεύδει στα Καταστήματα Καλογήρου να ζήσει κι αυτή το όνειρο της Σταχτοπούτας με το γοβάκι.

-Το ενδεχόμενο να γίνει κολοκύθα η άμαξα, το έχετε υπολογίσει; κάνει την εύστοχη ερώτηση μία φίλη που βρίσκεται στην παρέα και μας ακούει σιωπηλή.

-Ο νόμος της αγοράς λέει πως ό,τι ανεβαίνει κατεβαίνει, μας απαντάει χωρίς δεύτερη σκέψη ο έμπορος. Το θέμα είναι να πιάσεις τα μηνύματα και να αποχωρήσεις πριν αρχίσει η πτώση.

-Και πώς το κάνεις αυτό;, αναρωτιέμαι.

-Προσωπικά, έχω ένα σημάδι. Όταν δω ότι η απλή Ελληνίδα, η νοσοκόμα ας πούμε, αρχίσει να ζορίζεται και να μη μπορεί να αγοράζει με δόσεις όσα ρούχα αγόραζε και πριν από το μαγαζί μου, τότε θα σκεφτώ σοβαρά να κλείσω τις επιχειρήσεις μου.

-Θα κλείσεις τα μαγαζιά σου επειδή δεν θα μπορεί να ψωνίσει η νοσοκόμα;

-Ναι Μαρία. Γιατί όταν φτάσουμε στο σημείο η νοσοκόμα να μη μπορεί να αγοράσει το όνειρο που της πουλάνε τα Καταστήματα Καλογήρου με δόσεις, τότε να ξέρεις ότι θα αρχίσει η κατάρρευση. Όχι μόνο η δική μου και της Καλογήρου, αλλά ολόκληρης της Ελλάδας. Απλές αρχές οικονομίας είναι….

Δεν ξέρω τι γίνεται σήμερα ο «σοφός» επιχειρηματίας. Τα μαγαζιά του, πάντως, δεν υπάρχουν. Μάλλον την έκανε εγκαίρως. Χάρη στο… μήνυμα της νοσοκόμας. Εγώ πάντως τον μνημονεύω συχνά την τελευταία επταετία. Και φοβάμαι πως θα τον μνημονεύω για πολλά χρόνια ακόμη….

thisismarias.blogspot.gr