Οι «εργολάβοι» της ισότητας και τα «σεξιστικά» σποτ του «Ποταμιού»

Ο κακός χαμός που έγινε για τα δύο ιντερνετικά προεκλογικά βίντεο του «Ποταμιού» του Σταύρου Θεοδωράκη, υπό τον τίτλο «Η πρώτη φορά», ανέδειξε ακόμη μια ιλαροτραγική πλευρά αυτής της προεκλογικής περιόδου.

Σαν να μην έφταναν τα «λαϊκά δικαστήρια» για το αποτυχημένο exit poll της πρώτης Κυριακής των αυτοδιοικητικών εκλογών, που διασκέδασαν το πανελλήνιο για τουλάχιστον 48 ώρες αφότου έκλεισαν οι κάλπες ή το συνεχιζόμενο «πειραϊκό ντέρμπι» Μώραλη – Μιχαλολιάκου, το οποίο εξακολουθεί να προσφέρει φάσεις και γκολ προς τέρψιν του φιλοθεάμονος κοινού των δελτίων ειδήσεων, τα προεκλογικά βιντεάκια του «Ποταμιού» (το περιεχόμενο των οποίων, υποθέτω, οι περισσότεροι γνωρίζουν -οπότε δεν χρειάζεται να το επαναλάβω) κατάφεραν να μπουν στο hall of fame αυτής της εκλογικής αναμέτρησης.

Βασικοί συντελεστές της επιτυχίας αυτής δεν ήταν οι δημιουργοί τους, αλλά δύο υποψήφιοι ευρωβουλευτές του ίδιου του κόμματος, συνεπικουρούμενοι (όπως προέκυψε στην πορεία), από τους αντίστοιχους τομείς ισότητας των «προοδευτικών» λεγόμενων κομμάτων, με πρώτους και καλύτερους τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ.

Δεν συζητάμε για τους δύο υποψήφιους, οι οποίοι στρεφόμενοι κατά της καμπάνιας του ίδιου τους του κόμματος κέρδισαν, ενδεχομένως, κάποια βραχύβια έστω δημοσιότητα στο πλαίσιο της κατά τα άλλα θεμιτής, προσπάθειάς τους να τραβήξουν την προσοχή των ψηφοφόρων.

Μεγαλύτερη εντύπωση προκαλεί η σπουδή με την οποία τα «θεσμικά» κόμματα του χώρου μεταξύ ΝΔ και ΚΚΕ ενήργησαν, προκειμένου να καταδικάσουν τα «βλάσφημα» σποτάκια. Έτσι όπως έκαναν οι Αμερικανοί συντηρητικοί όταν το αυθεντικό βίντεο, επάνω στο οποίο πάτησε η ιδέα του «Ποταμιού», προβλήθηκε στο πλαίσιο της τελευταίας προεκλογικής εκστρατείας του Μπαράκ Ομπάμα.

Ο ένας λόγος, ο πολιτικός, είναι προφανώς επειδή «Το Ποτάμι» δείχνει να αντλεί ψηφοφόρους (και, μάλιστα, γυναίκες) από τις δικές τους δεξαμενές. Ο άλλος λόγος, είναι μάλλον… βιωματικός για κάποιους -για να μην πούμε ακόμη και… βιοποριστικός.

Στα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης, το θέμα της ισότητας των δύο φύλων, το οποίο δικαίως βρέθηκε ψηλά στην ατζέντα των κοινωνικών ζητημάτων, έγινε σημαία για τις προοδευτικές δυνάμεις της χώρας, οι οποίες και έσπευσαν να το εντάξουν αλλά και να το αναδείξουν μέσα από αντίστοιχους τομείς που -πολύ σωστά- ενσωμάτωσαν στα οργανογράμματά τους.

Δυστυχώς, όμως, αυτό το καθ’ όλα σοβαρό ζήτημα -το οποίο, μάλιστα αναγνωρίστηκε θεσμικά και από την ίδια την Πολιτεία με την μορφή της ακόμη και σήμερα λειτουργούσας αντίστοιχης γενικής γραμματείας της κυβέρνησης- μετατράπηκε στην πορεία σε ένα βολικό όχημα επάνω στο οποίο κινούνται συστηματικά οι πολιτικές καριέρες κάποιων κομματικών στελεχών.

Τα βιντεάκια του Θεοδωράκη τους έδωσαν μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να υπενθυμίσουν την παρουσία τους, ως άλλου είδους ιερατείου, το οποίο κήδεται των χρηστών ηθών της κοινωνίας μας.

Ας περιμένουμε την αντίδρασή τους και στο αντίστοιχο σποτάκι με το 18χρονο νεαρό. Για λόγους ισότητας, δηλαδή…