Όχι ρε! Δεν είναι όλοι ίδιοι, υπάρχουν και άξιοι για δήμαρχοι και ευρωβουλευτές!

Οι επίσημοι αριθμοί είναι αμείλικτοι. 3.500.000 άνθρωποι στην Ελλάδα είναι οικονομικά ανενεργοί. 1.400.000 άνεργοι εκ των οποίων το 1.000.000 πάνω από έναν χρόνο δηλαδή «μακροχρόνια» άνεργοι, έξι στους δέκα νέους έως 24 ετών χωρίς εργασίας και τρείς στους δέκα «ηλικιωμένους» 45 έως 60 ετών χωρίς εργασία, δηλαδή δεν θα ξαναβρούν ποτέ όσο ζουν. Να προσθέσουμε τα 2.000.000 ανασφάλιστους, τους «εργαζόμενους» με δεκάωρο των 500 ευρώ και τους συνταξιούχους των 400 ευρώ, τότε το κοινωνικό «κοκτέιλ» είναι εκρηκτικό.

Και στη

Βουλή υπόσχονται επαναφορά μισθών στα επίπεδα του 2008 και επαναπρόσληψη στο δημόσιο όλων όσοι φύγουν. Ζητούν να μην καταργηθεί το ίδρυμα Θόδωρος Κολοκοτρώνης για να… μη χαθεί η μνήμη του ήρωα του ’21, ο Οργανισμός για την Αποξήρανση της Λίμνης Κωπαΐδας που δεν έχει ούτε σταγόνα νερό εδώ και 80 χρόνια (!) και το Εθνικό Ινστιτούτο Εργασίας και Ανθρωπίνου Δυναμικού. Στο τέλος του κειμένου υπάρχει ο σκοπός «ύπαρξης» του ΕΙΕΑΔ από την επίσημη ιστοσελίδα του για να καταλάβετε τι συμβαίνει σε αυτή τη χώρα.

Κι, όμως, ακόμη και σήμερα εξακολουθούν να διορίζονται δημοτικοί αστυνομικοί με πλαστά έγγραφα, εξετάζεται να ξαναπάρουν σύνταξη οι άγαμες θυγατέρες δημοσίων υπαλλήλων, ενισχύονται με εκατομμύρια ευρώ από τα δημόσια ταμεία Μη κυβερνητικές οργανώσεις που έχουν ως σκοπό την… καταμέτρηση των ΜΚΟ, γίνεται επίσημο αίτημα να πληρωθούν κανονικά οι απεργοί επί εξάμηνο στα Πανεπιστήμια που «τίναξαν στον αέρα» την Παιδεία, την ώρα που ο πρύτανης Πελεγρίνης διεκδικούσε θεατρικό «όσκαρ», επιχορηγούνται πλουσιοπάροχα από τον προϋπολογισμό τα κόμματα και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις, δεν έχουν καταμετρηθεί ολοκληρωτικά οι συνταξιούχοι – φάντασμα και οι ανάπηροι – μαϊμού, απολαμβάνουν δωρεάν τους καφέδες, τα σάντουιτς και τα ποτά οι βουλευτές και οι κουστωδίες τους, παίρνουν σύνταξη μεταξύ 50 και 55 ετών κατηγορίες δημοσίων υπαλλήλων, εφάπαξ 200.000 ορισμένοι άλλοι (από το δημόσιο όχι ο κ. βουλευτής πρώην τραπεζικός αρχισυνδικαλιστής του 1.000.000), κυκλοφορούν με τσάμπα βενζίνη από τους φόρους μας οι αξιωματικοί του Πενταγώνου.

Έτσι, «την πληρώνουν» άδικα κάποιοι αδύναμοι φουκαράδες βιοπαλαιστές σχολικοί φύλακες και κάποιες καθαρίστριες ή οι εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι άνθρωποι του ιδιωτικού τομέα. Φυσικά και οι ηρωικοί φιλότιμοι υπάλληλοι που «σηκώνουν κεφάλι» 7- 8 ώρες σε θέσεις «μάχης» του δημοσίου την ώρα που παρασιτικοί συνάδελφοί τους, όπως εκείνος στην Κρήτη που όποτε το θυμόταν χτύπαγε κάρτα, αλλιώς το έκανε κάποιος άλλος, και μετά εργαζόταν καθημερινά στο κατάστημα ρούχων της γυναίκας του.

Διάβασα προ ημερών στην Athens Voice ότι εξοφλούμε ακόμη το χρέος από ένα δάνειο του ΟΣΕ ύψους περίπου δυόμισι δισεκατομμυρίων ευρώ, όσο το χαράτσι της ΔΕΗ. Εξωφρενικό! Και ποιός ξέρει πόσα άλλα δάνεια και χρέη κρατικών οργανισμών θα έρθουν κάποτε στο φως.

Έτσι, λοιπόν, είναι εθνική ανάγκη τόσο στις δημοτικές όσο και στις ευρωεκλογές, να ψηφίσουμε με συνείδηση και ευθύνη. Είναι πολύ σημαντικό ποιοι διοικούν τις πόλεις που κατοικούμε και σχεδιάζουν το μέλλον της καθημερινότητας των παιδιών. Είναι πολύ σημαντικό ποιοί διεκδικούν στην Ευρωβουλή το δικαίωμα και το δίκαιο των Ελλήνων, είναι η φωνή μας στην Ευρώπη. Γι αυτό ας αφήσουμε τις αηδίες περί εκδικητικής ή χαλαρής ψήφου, ή ψήφου – «χαβαλέ» ‘η αποχής «αφού όλοι ίδιοι είναι» ‘η «τίποτα δεν αλλάζει».

Όχι ρε! Δεν είναι όλοι ίδιοι, υπάρχουν και σοβαροί και καλοί άνθρωποι σε αυτή τη χώρα. Είναι άξιοι για δήμαρχοι, δημοτικοί σύμβουλοι και ευρωβουλευτές. Δεν είναι κομματόσκυλα που δεν εργάστηκαν ούτε μια μέρα στη θλιβερή ζωή τους. Δεν είναι «ψεκασμένοι» ή ολικοί αρνητές κάθε αλλαγής προς το καλύτερο και υποστηρικτές του Μαδούρο. Δεν είναι ψευτοαριστεροί. Δεν μπορώ να το πω αλλιώς. Το λέω απλά. Είναι σοβαροί και καλοί άνθρωποι και νοιάζονται για εμάς. Ψάξτε τους και ψηφίστε τους. Στα λεγόμενα «μικρά» κόμματα. Σε αυτά που δεν έχουν προβολή στα Μέσα Ενημέρωσης. Σε αυτά που λένε την αλήθεια, αλλά τα «στραγγαλίζουν» ως γραφικά ή μνημονιακά οι δυνάμεις της ακινησίας, των κομματικών πελατειακών στρατών και του πολιτικού κλισέ.

Ξέρω ότι κάποιοι θα γελάσετε και θα λοιδορήσετε. Για τους άλλους που έχουν ελπίδα και πίστη, σας παρακαλώ στις 18 Μαΐου κρατήστε με ευλάβεια στην καρδιά σας αυτό που έχει πει ο Αβραάμ Λίνκολν «η ψήφος είναι πιο δυνατή από τη σφαίρα. Με τη σφαίρα μπορεί να σκοτώσεις τον εχθρό σου. Με την ψήφο σου μπορεί να σκοτώσεις το μέλλον των παιδιών σου»…

Το Εθνικό Ινστιτούτο Εργασίας και Ανθρώπινου Δυναμικού» (ΕΙΕΑΔ) προέκυψε από τη συνένωση των ανωνύμων εταιρειών «Επαγγελματική Κατάρτιση Α.Ε. (ΕΚΑΕ)» και «Παρατηρητήριο Απασχόλησης Ερευνητική – Πληροφορική (ΠΑΕΠ) Α.Ε.», και κατέστη καθολικός διάδοχος όλων των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων των δύο αυτών καταργηθεισών εταιρειών. Στελεχωμένο με προσωπικό υψηλής επιστημονικής στάθμης και πλούσιας εμπειρίας τόσο σε έρευνες και μελέτες με αντικείμενο την αγορά εργασίας όσο και στη συνεχιζόμενη επαγγελματική κατάρτιση, το ΕΙΕΑΔ έχει ως αποστολή να υποστηρίξει τις δράσεις και τις πολιτικές του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης σε εθνικό, περιφερειακό, τοπικό και κλαδικό επίπεδο με εργαλεία, μεθόδους και τεχνικές, και να προωθήσει την επαγγελματική κατάρτιση και τη δια βίου μάθηση. Επίσης:

Έχει οριστεί Ενδιάμεσος Φορέας Διαχείρισης του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού» για δράσεις που εντάσσονται στον Θεματικό Άξονα Προτεραιότητας 2 «Ενίσχυση της Προσαρμοστικότητας του Ανθρώπινου Δυναμικού και των Επιχειρήσεων». Στο πλαίσιο αυτό το ΕΙΕΑΔ θέτει ως κεντρική του προτεραιότητα την ταχεία και αποτελεσματική αξιοποίηση των διαθέσιμων πόρων.Είναι ο υπεύθυνος επιτελικός φορέας για τον σχεδιασμό, την ανάπτυξη και τη λειτουργία του Συστήματος 1 του ΕΣΣΕΕΚΑ, βάσει του σχετικού θεσμικού πλαισίου που διέπει τη λειτουργία του Εθνικού Συστήματος Σύνδεσης Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης με την Απασχόληση. Αποστολή του Συστήματος Έρευνας των Αναγκών της Αγοράς Εργασίας (Σ1) είναι η συνεχής διερεύνηση, καταγραφή και τεκμηρίωση, με ενιαίο, έγκυρο και αξιόπιστο τρόπο των αναγκών σε ανθρώπινο δυναμικό της αγοράς εργασίας και ο προσδιορισμός των σχετικών προς τις ανάγκες αυτές επαγγελμάτων.