Ο Τσίπρας μετάνιωσε σκληρά για Βαρουφάκη και Ζωή

Όσοι παρακολούθησαν την ομιλία του πρωθυπουργού στην ολομέλεια της Βουλής, μετά τα μεσάνυχτα, τον άκουσαν να λέει «κάναμε λάθη, και πρώτος εγώ». Έτσι, άρχισαν να ψάχνουν τα λάθη που ο ίδιος θεωρεί πως έκανε.

Δεν χρειάστηκε να μετατραπούν σε ειδικούς ερευνητές για να ανακαλύψουν σε τι (ή σωστότερα σε ποιους) αναφερόταν. Τ μεγάλα λάθη, που αποδίδει στον εαυτό του, έχουν ονοματεπώνυμο: Γιάννης Βαρουφάκης και Ζωή Κωνσταντοπούλου.

Για

τον υπουργό Οικονομικών, το λάθος ήταν δικό του από την αρχή έως το τέλος. Του είχε προτείνει ήδη από τον Νοέμβριο να πολιτευθεί στις εκλογές που σίγουρα θα γίνονταν, λόγω αδυναμίας εκλογής προέδρου της Δημοκρατίας, και στη συνέχεια να αναλάβει το υπουργείο Οικονομικών. Είχε ασπαστεί τη θεωρία του ότι οι δανειστές θα υποχωρήσουν, επειδή δήθεν δεν θα άντεχαν την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ. Και είχε αποδεχθεί ως «υπερόπλο» το δημοψήφισμα, αν τα πράγματα μπλόκαραν…

Ο Γιάννης Δραγασάκης είχε διαφωνήσει απολύτως με την επιλογή αυτή, καθώς θεωρούσε τον Βαρουφάκη «εγωπαθή», «πεινασμένο για δημοσιότητα», «ανεξέλεγκτο» και «φαφλατά«. Σταθερή του πρόταση ήταν ο Ευκλείδης Τσακαλώτος. Χρειάστηκε να γελοιοποιηθεί στο Eurogroup της Ρίγα για να πεισθεί ο Τσίπρας ότι ο υπουργός Οικονομικών βλάπτει σοβαρά την εθνική υπόθεση και να του αφαιρέσει την ευθύνη της διαπραγμάτευσης. Kαι χθες είδε να τον περιφρονεί, όχι απλώς αρνούμενος να τον στηρίξει, αλλά και πηγαίνοντας στην Αίγινα για τριήμερο.

Το δεύτερο ήταν η Ζωή Κωνσταντοπούλου, την οποία όμως δεν προόριζε εξαρχής για πρόεδρο της Βουλής – για τη θέση προαλειφόταν ο Νίκος Βούτσης. Η σκέψη του ήταν να την τοποθετήσει στο υπουργείο Δικαιοσύνης, αλλά οι συνεργάτες του επέμειναν ότι θα δημιουργούντο εντάσεις στον ευαίσθητο αυτό χώρο, λόγω του συγκρουσιακού χαρακτήρα της. Η ιδέα να οριστεί υπουργός Εσωτερικών είχε απορριφθεί αμέσως -έτσι, οι καραμπόλες την οδήγησαν στη Βουλή -σε μια θέση χωρίς πολιτικό περιεχόμενο, όπως πίστευαν.

Γρήγορα, όμως, έγινε αντιληπτό ότι εκείνη είχε άλλα σχέδια. Χρησιμοποίησε το Κοινοβούλιο για τον προσωπικό της σχεδιασμό και συγκρότησε επιτροπή που απεφάνθη ότι το χρέος είναι επονείδιστο. Συνεπώς ό,τι και αν κέρδιζε ο πρωθυπουργός στη διαπραγμάτευση θα ήταν λιγότερο από αυτό.

Περαιτέρω η μετατροπή των συνεδριάσεων σε αρένα, ακόμη και τις στιγμές που ο πρωθυπουργός αναζητούσε συναινέσεις, μορφοποίησαν το προφίλ μιας πολιτικού που δεν είναι απλώς ιδιόρρυθμη, αλλά διαθέτει προσωπική ατζέντα. Ποια είναι αυτή; Να εκφράσει τον αντιμνημονιακό χώρο, μετά τη συνθηκολόγηση του πρωθυπουργού με τους «εκβιαστές» δανειστές όπως τους αποκάλεσε. Μην ξεχνάμε τι έλεγε συνεχώς: αυτή η Βουλή δεν θα ψηφίσει μνημόνιο. Με άλλα λόγια, ο πρωθυπουργός ή θα ανάγκαζε τους δανειστές να «προσκυνήσουν» ή δεν θα περνούσε από τη Βουλή τη συμφωνία…