Ο Μαυρίκος βρήκε τραγικό τέλος – Ο φανατισμός ζει και βασιλεύει

Ο εκδότης της εφημερίδας «Ακρόπολις» κάηκε ζωντανός μέσα στην Πόρσε Καγέν που οδηγούσε, ετάφη παρουσία λίγων συγγενών και φίλων, οι εμπειρογνώμονες δεν βρήκαν κανένα ίχνος δολιοφθοράς, ωστόσο ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας Παύλος Πολάκης δηλώνει βέβαιος ότι «δεν ήταν και τόσο ατύχημα».

Έχει κάποια στοιχεία στη διάθεσή του, τα οποία συνηγορούν στην άποψη αυτή; Διαθέτει εσωτερική ενημέρωση από τις μυστικές υπηρεσίες; Και αν υπάρχουν αποδείξεις για σχέδιο δολοφονίας του Μαυρίκου ή έστω ισχυρές ενδείξεις

δεν θα έπρεπε να κατατεθούν στις αρχές και να ενημερωθεί η κοινή γνώμη; Και σε μια τέτοια περίπτωση δεν θα έπρεπε να ελεγχθούν οι ειδικοί, που ήλεγξαν το καμένο αυτοκίνητο, και αποφάνθηκαν ότι το τραγικό συμβάν οφείλεται σε βλάβη;

Το θέμα είναι ακόμη μεγαλύτερο αν σκεφτεί κανείς τι υπαινίσσεται ο υπουργός, δεδομένων των κυβερνητικών καταγγελιών για συναλλαγή του κατηγορούμενου για εκβιασμό εκδότη με την κυβέρνηση Σαμαρά και για κρατικές διαφημίσεις που δίδονταν στα δικά του ΜΜΕ -πράγμα που η κυκλοφορία τους δεν δικαιολογούσε.

Άλλωστε, τον Παύλο Πολάκη είχε προλάβει ο ευρωβουλευτής του Σύριζα Δημήτρης Παπαδημούλης, λίγη ώρα μετά τον τραγικό θάνατο του Μαυρίκου. «Τον έκαψαν για να μην τους κάψει», είχε γράψει στο Twitter, υπονοώντας σαφώς ότι κάποια πρόσωπα συνδεόμενα με τη ΝΔ σχεδίασαν και οργάνωσαν τη δολοφονία του, με στόχο να του κλείσουν το στόμα, ώστε να μην κάνει αποκαλύψεις για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Και ένας αδαής μπορεί να αντιληφθεί τη βαρύτητα των καταγγελιών, που ρίχνουν βαριά σκιά στην πολιτική ζωή. Απορώ δε πώς δεν έχει κινηθεί αυτεπαγγέλτως η Δικαιοσύνη για να τις διερευνήσει.

Εκτός και αν… Εκτός και αν τα δυο στελέχη του Σύριζα δεν διαθέτουν κανένα απολύτως στοιχείο και τα λόγια τους αποτελούν προϊόν ακραίας επιπολαιότητας και εκδήλωση καλπάζοντα φανατισμού.

Μέχρι να εμφανίσουν κάτι που θα αιτιολογεί τις καταγγελίες τους -πράγμα που προσωπικά θεωρώ απίθανο- θα πιστεύω ότι πρόκειται για μνημείο φανατισμού, σε μια χώρα που κόπηκε στα δυο μετά το 2011 από τον διχαστικό λόγο των «αντιμνημονιακών» δυνάμεων.