Ο Ερντογάν «ιδρύει» μόνος του το κόμμα που θα τον αφανίσει

Στην εξέγερση στην Τουρκία ως αποτέλεσμα της αυταρχικής πολιτικής Ερντογάν και μόνο, και όχι κατ’ ανάγκη ως επακόλουθο του διαχωρισμού μεταξύ ισλαμιστών και υπέρμαχων μιας «κοσμικής Τουρκίας», συγκλίνουν ειδικοί μιλώντας στην εφημερίδα «Το Βήμα».

Για διαδηλωτές νεαρής ηλικίας από την μεσαία αστική τάξη, που δεν έχουν διαμορφωμένο συγκεκριμένο ιδεολογικό ή πολιτικό υπόβαθρο, μιλά, ενδεικτικά,

ο Οζγκούρ Ουνλουχισαρτζικλί, διευθυντής στο γραφείο του German Marshall Fund από την Άγκυρα, που υπογραμμίζει το αυτονόητο για τη Δύση: Η νέα γενιά Τούρκων απαιτεί πιο συμμετοχική Δημοκρατία, σεβασμό στον τρόπο ζωής, τις επιλογές της και στην αξιοπρέπειά κάθε μέλους της. Ενίσταται στον περιορισμό στο αλκοόλ, τις περισσότερες ώρες θρησκευτικών στα σχολεία κλπ.

«Γνωρίζουμε ότι υπάρχει τώρα μια νέα δύναμη, που δεν ελέγχεται από κανένα πολιτικό κόμμα. Αυτή είναι μια δύναμη πρωτοφανής στην Τουρκία, αστικής πολιτικής διαμαρτυρίας. Μετά από αυτό το σημείο θα είναι πολύ δύσκολο για τον Ερντογάν να εφαρμόσει το σχέδιό του να μετατρέψει την Τουρκία σε μια προεδρική Δημοκρατία, με υπερ-συγκέντρωση εξουσιών στα χέρια του προέδρου», αναφέρει μεταξύ άλλων ο Ουνλουχισαρτζικλί.

«Ξεκοκκαλίζοντας» την παραπάνω συλλογιστική, αναρωτιέμαι την επόμενη μέρα στη γειτονική μας χώρα και κατόπιν θέλω να πιστέψω –ο ονειροπόλος- πως το μέλλον της νέας γενιάς ανήκει αποκλειστικά και μόνο στα χέρια της. Ένα μέλλον που σχεδιάζεται, δηλαδή, άτυπα, από ένα «μη πολιτικό κόμμα» που ετοιμάζεται να έρθει στη ζωή, επειδή το πίστεψαν εγκλωβισμένοι έως σήμερα, νηφάλιοι πολιτικά, νέοι άνθρωποι. Μα και επειδή ο ίδιος ο σημερινός πρωθυπουργός της χώρας, ο Ταγίπ Ερντογάν, τους ενέπνευσε να το κάνουν… Έστω και βίαια.

Υποψήφια «στελέχη» του κόμματος, θυμάμαι μερικά. Τα θυμάμαι σαν χθες. Πριν δυό χρόνια, βολτάροντας στη Σμύρνη αρχές Ιουνίου, κάτι σαν σήμερα. Κάποια από τα ζευγάρια κάθονταν σε ζαχαροπλαστείο. Κοιτιόντουσαν ελάχιστα, μιλούσαν ψιθυριστά. Μοιράζονταν το απόγευμα της Κυριακής, τη βόλτα, φυσικά όχι το κάθισμα και επ’ ουδενί το γλυκό της Κυριακής. Ο καθένας το δικό του. Μέχρι να μοιραστούν τη ζωή τους… Τις τελευταίες ημέρες, παλεύουν για να τη μοιράζονται μα, κυρίως, για να τη χαίρονται.

Άλλοι δύο Τούρκοι «υποψήφιοι βουλευτές» είναι μπροστά στα μάτια σας, στην παραπάνω φωτογραφία. Παραλία Σμύρνης, ίδια ημέρα, Ιούνιος του 2011. Το ζευγάρι συνομιλεί και χαμογελά δειλά… Με βλέπει να το φωτογραφίζω και απομακρύνεται…

Δυό χρόνια μετά, στην ίδια ακριβώς παραλία. Τρίτη 4/6/2013 μεσημέρι. Πλάνα CNN Turk: Πολλά ζευγάρια κυνηγήθηκαν, ξυλοκοπήθηκαν. Ίσως ήταν ανάμεσά τους και το παραπάνω ζευγάρι. Δικαιώματα καταστρατηγήθηκαν… Ξανά και ξανά… Καληνύχτα Κεμάλ. Αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ…

Το παλεύουν και μάχονται, όμως, μέρες τώρα, οπότε:

Καληνύχτα… Ερντογάν. Βοηθάς, άθελά σου φυσικά, τον κόσμο ν’ αλλάξει…

*Follow on Twitter: @VagLiak