Ο Δραγασάκης τίναξε την μπάνκα στον αέρα…

Ο Γιάννης Δραγασάκης αποφάσισε να μιλήσει και να αναδείξει τις μεγάλες διαφωνίες που είχε

* Πρώτον, με τη θεωρητική βάση της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές

* Δεύτερον, με τον ίδιο τον διαπραγματευτή (τον Γιάννη Βαρουφάκη, δηλαδή)

* Τρίτον, με το περίφημο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, το οποίο -όπως είπε- περιείχε «πλειοδοσία υποσχέσεων» και χαρακτηριζόταν από «μαξιμαλισμό»

Μόνο όποιος δε θέλει να καταλάβει, θα κλείσει μάτια και αυτιά στα όσα συνταρακτικά εξομολογήθηκε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, ο οποίος μέχρι τώρα σιωπούσε δημοσίως.

Πρώτα απ” όλα εξέφρασε με απόλυτο τρόπο την αντίθεσή του με το στρατήγημα Βαρουφάκη ότι «έτσι και απειλούσαμε με έξοδο από το ευρώ, οι δανειστές αυτόματα θα υποχωρούσαν». Μην ξεχνάμε ότι πάνω σε αυτή τη βλακώδη άποψη στηρίχτηκε όλη η διαπραγμάτευση -και η κλιμάκωσή της. Πάνω της στηρίχτηκε η «απίθανη» προεκλογική δήλωση του πρωθυπουργού «οι αγορές θα χορεύουν πεντοζάλη»…

Λέει, λοιπόν, ο Δραγασάκης: «Αυτό δεν συνέβη. Ήταν μια υπόθεση που δεν επιβεβαιώθηκε. Κατά την προσωπική μου άποψη, ήταν εξαρχής μεθοδολογικά λάθος. Διότι το ζήτημα δεν είναι πόσο κακό μπορείς να προκαλέσεις στο άλλον, αλλά πόσο κακό εσύ μπορείς να αντέξεις σε μια ασύμμετρη σχέση ισχύος».

Στη συνέχεια καταγγέλλει υπαινικτικά, αλλά με εξαιρετική σαφήνεια, τον ρόλο του ίδιου του Γιάννη Βαρουφάκη στο τελικό αδιέξοδο, καθώς και την αφ΄υψηλού στάση του μετά τη συμφωνία. Επισημαίνει ότι το βασικό ερώτημα στην τελική φάση της διαπραγμάτευσης ήταν το «πώς θα συνεχίζονταν οι εισαγωγές τροφίμων, καυσίμων και φαρμάκων στη χώρα, αν δεν υπήρχε συμφωνία, με δεδομένο ότι είχε «στεγνώσει» ο λογαριασμός χρηματοδότησης των εισαγωγών»;

Η φράση με την οποία κλείνει αυτό το κομμάτι του συλλογισμού του, αποτελεί «εκτέλεση» του πρώην υπουργού Οικονομικών, καθώς του προσάπτει ότι δεν έχει καταλάβει καν τι έκανε. Προσέξτε τα λόγια του: «Μου κάνει εντύπωση ότι αυτά και άλλα συναφή (το επαπειλούμενο πάγωμα των εισαγωγών, δηλαδή) δεν βλέπω να συζητούνται όσο θα έπρεπε -είτε διότι κάποιοι δεν έχουν αντιληφθεί το ρόλο που έπαιξαν, είτε γιατί ίσως νομίζουν λανθασμένα ότι δεν θα τα έχουμε και στο μέλλον μπροστά μας».

Στην πραγματικότητα ο κ. Δραγασάκης δείχνει να θεωρεί κάκιστη τη συμφωνία που επετεύχθη, ως αποτέλεσμα του καταστροφικού «στρατηγήματος Βαρουφάκη». Και σίγουρα πολύ χειρότερη εκείνης που θα μπορούσε να είχε γίνει, αν η ελληνική προσέγγιση ήταν άλλη.

Τι δεν λέει;

* Πρώτον, ότι όλα αυτά δεν θα θα μπορούσαν να γίνουν αν ο ίδιος ο πρωθυπουργός δεν είχε «φάει» το παραμύθι του Βαρουφάκη. Αν δεν τον είχε ορίσει υπουργό Οικονομικών -παρά την πλήρη δική του διαφωνία- και αν δεν υποστήριζε τη λογική του ότι ο χρόνος δουλεύει υπέρ της κυβέρνησης και εναντίον των δανειστών.

* Δεύτερον, ότι ο ίδιος διαφώνησε πλήρως με το δημοψήφισμα, διότι γνώριζε πως θα οδηγούσε σε κλείσιμο των τραπεζών και, στη συνέχεια, σε άνευ όρων συνθηκολόγηση της κυβέρνησης, προκειμένου να αποφύγει την έξοδο από το ευρώ και, συνακολούθως, την εθνική καταστροφή.

Όσο για την ανόητη άποψη εκείνων που προκρίνουν την επιστροφή στη δραχμή (κυρίως την ομάδα Λαφαζάνη) σημειώνει το αφοπλιστικό: αυτό είναι το σενάριο, ο στόχος, των εχθρών της Ελλάδας.

«Την έξοδο από το ευρώ την πρότειναν οι ίδιοι, αποδείχθηκε δικό τους «γήπεδο», δικό τους «όπλο», όχι δικό μας», τονίζει…

Χρειάζονται σχόλια;