Κοτσακάς: Ο ΣΥΡΙΖΑ και δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνει ΠΑΣΟΚ

Επικεφαλής του Πολιτικού Σχεδιασμού του ΣΥΡΙΖΑ αναλαμβάνει το μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου (της Πολιτικής Γραμματείας) Αντώνης Κοτσακάς.

Με αφορμή το γεγονός αυτό, μιλά στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων για τις προτεραιότητές του από τη νέα του θέση. Κυρίως όμως απαντά στην κατηγορία των αντιπάλων του ΣΥΡΙΖΑ

ότι τον Πολιτικό Σχεδιασμό του κυβερνώντος κόμματος ανέλαβε ένα στενός συνεργάτης του Άκη Τσοχατζόπουλου.

Με εκτενή παράθεση των γεγονότων της εποχής εκείνης, ο Αντ. Κοτσακάς απαντά για τη συνεργασία που είχε με τον πρώην υπουργό και εκ των ισχυρότερων παραγόντων του ΠΑΣΟΚ.

Όπως λέει χαρακτηριστικά: «Κάθε τρεις και λίγο, όποτε κάποια κέντρα εκτιμήσουν ότι τους εξυπηρετεί θέλοντας να χτυπήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ, επιχειρούν να χρησιμοποιήσουν εμένα. Κατ’ αρχήν πρέπει να πω ότι η αντίληψη περί συλλογικής ευθύνης αγγίζει τα όρια της φασιστικής αντίληψης. Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο κ. Τσοχατζόπουλος είχε τη στήριξη του 45% του στελεχιακού δυναμικού του κόμματος. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι ένοχοι; Προσωπικά, η μόνη συνάφεια που είχα ήταν θεσμική, δηλαδή ο κ. Τσοχατζόπουλος ήταν γραμματέας Κεντρικής Επιτροπής και εγώ ήμουν γραμματέας Οργανωτικού. Και καταφέραμε σε μια δύσκολη συγκυρία, μιλάμε το 1989-1993 που ήταν υπό κατηγορία το ΠΑΣΟΚ, που ήταν υπόδικο και κατάφερε να ξαναγίνει κυβέρνηση το 1993. Ναι, το 1996 στήριξα την υποψηφιότητα του κ. Τσοχατζόπουλου, και το έκανα συνειδητά γιατί έβλεπα τις εξελίξεις στον ευρωπαϊκό χώρο.

Έβλεπα τη συντηρητική στροφή της Σοσιαλδημοκρατίας, την κατάρρευση του λεγόμενου υπαρκτού Σοσιαλισμού και πίστευα -και αποδείχθηκε εκ των πραγμάτων- ότι και το ΠΑΣΟΚ θα έκανε συντηρητική, δεξιά στροφή. Επ’ αυτού, δηλαδή όσον αφορά τη διακυβέρνηση Σημίτη, δικαιώθηκα εκ του αποτελέσματος. Όμως στη συνέχεια εγώ δεν είχα ποτέ μου άλλη συνάφεια με τον κ. Τσοχατζόπουλο, δεν ήμουνα ποτέ δηλαδή σε υπουργεία μαζί του ή σε όποιες άλλες δραστηριότητες. Επιχειρήθηκε -και είναι η πολλοστή φορά- κυρίως το 2012 να ενοχοποιηθώ εγώ ως συνεργάτης του Τσοχατζόπουλου. Ναι, λοιπόν, ήμουν συνεργάτης μόνο σε ό,τι αφορά τα κομματικά ζητήματα. Από εκεί και πέρα δεν έχω καμία ευθύνη και πρέπει να σας πω, απ΄ όσο ξέρω, ότι έχει ψαχτεί αρκετές φορές η οικονομική περιουσιακή μου υπόσταση και δεν μπόρεσαν ποτέ να βρουν κάτι το μεμπτό.

Έχει ψαχτεί μέχρι δεύτερου βαθμού συγγένειας. Τι να κάνω τώρα; Εν πάση περιπτώσει θέλω να σας πω ότι στελέχη που ήταν σαν κι εμένα συνεργάτες του Τσοχατζόπουλου βρίσκονται σήμερα στα ψηλά κλιμάκια του ΠΑΣΟΚ. Να κάνω κι εγώ το ίδιο να αρχίσω να κατονομάζω; Αυτό δεν οδηγεί πουθενά, είναι ένας συνολικός αποπροσανατολισμός, ας το κατανοήσουν, εγώ προσεγγίζω τους παλιούς μου συντρόφους με συμπάθεια και, αν θέλετε, με κατανόηση Δεν θέλω να δημιουργήσω επιπλέον εντάσεις. Είμαι στον ΣΥΡΙΖΑ από το 2011, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ακόμα 3- 4%. Έχω δώσει εξετάσεις και έχω γίνει αποδεκτός από τους συντρόφους μου στον ΣΥΡΙΖΑ».

Μιλά επίσης για τη συμμετοχή του στον ΣΥΡΙΖΑ και συμπεραίνει: «Ο ΣΥΡΙΖΑ και δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνει ΠΑΣΟΚ».

Όσοι και όποιοι τα λένε αυτά ας με συγχωρήσουν για αυτό που θα πω, ότι η σκέψη τους δεν έχει βάθος. Ο ΣΥΡΙΖΑ και δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνει ΠΑΣΟΚ. Δεν μπορεί, γιατί σήμερα οι κοινωνικοοικονομικές, πολιτικές ακόμα και οι πολιτισμικές συνθήκες είναι εντελώς διαφορετικές από εκείνες που ήταν την δεκαετία του ΄70 ή του ΄80. Αλλά και δεν πρέπει γιατί βλέπουμε πού κατέληξαν όλα τα κόμματα τύπου ΠΑΣΟΚ, ιδιαίτερα μετά τη συντηρητική τους στροφή. Εννοώ πολύ απλά ότι πριν από 20 χρόνια η Σοσιαλδημοκρατία κυριαρχούσε στον ευρωπαϊκό χώρο.

Οι περισσότερες κυβερνήσεις ήταν σοσιαλδημοκρατικές, όμως μετά την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού η Σοσιαλδημοκρατία έκανε την επιλογή να γίνει συμπληρωματική δύναμη του νεοφιλελευθερισμού. Αυτό έγινε και στη χώρα μας,και αυτό εξακολουθούν να κάνουν κάποιοι μέχρι και σήμερα. Το πρόβλημα είναι ότι ειδικά για τη χώρα μας τα μεσαία στρώματα που ήταν διογκωμένα, έχουν φτωχοποιηθεί. Αυτά τα στρώματα, λοιπόν,σήμερα δεν μπορούν και δεν θέλουν να εκφραστούν μέσα από πολιτικές μεσαίου χώρου. Για αυτό και όπως βλέπετε, όποια και όσα εγχειρήματα έχουν γίνει τα 2-3 τελευταία χρόνια για να δημιουργηθεί δυνατός πολιτικός φορέας στον μεσαίο χώρο, αλλά και παρά την υποστήριξη που είχαν από το μιντιακό κατεστημένο, δεν ευδοκίμησαν. Άρα και δεν μπορεί και δεν πρέπει».