Ισχυρός πρωθυπουργός για να μπορέσει να διαπραγματευτεί με την Μέρκελ

Ισχυρός πρωθυπουργός για πολιτική διαπραγμάτευση με τους Ευρωπαίους

Ευκαιρία να αλλάξουμε το Μνημόνιο της Μερκελ με διαπραγματευτή ισχυρό Πρωθυπουργό

Ήταν αποκαρδιωτική η εικόνα των εκπροσώπων των κομμάτων στις τηλεοπτικές συζητήσεις. Έδειχναν να μην αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα της κατάστασης  και έκαναν κουβέντα καφενείου για το ευρώ ή για την όποια διαπραγμάτευση θα μπορουσε να γίνει για το Μνημόνιο.

Και το έκαναν είτε λόγω άγνοιας, είτε γιατί έτσι νόμιζαν πως θα παραμυθιάσουν τους ψηφοφόρους.

Σε μία λογική «και έτσι και γκιουβέτσι», χωρίς να υπολογίζουν το πραγματικό ρίσκο στην περίπτωση που δεν μας βγει και βρούμε τοίχο από τους Ευρωπαίους, στην κατάσταση στην οποία θα βρισκόμαστε με άδεια τα ταμεία της χώρας.

Οφείλουν όλα τα κόμματα να συνειδητοποιήσουν ότι στις επόμενες εβδομάδες, από τους χειρισμούς της νέας κυβέρνησης που θα προκύψει από τις εκλογές, θα κριθεί η πορεία της χώρας για τις επόμενες δεκαετίες. Ούτε η Ισπανία άντεξε, ενώ η Κύπρος παλεύει μήπως αποφύγει τον Μηχανισμό Στήριξης. Στην Ευρώπη γίνονται διεργασίες από τις οποίες εμείς, λόγω των εκλογών, είμαστε απόντες. Διαμορφώνονται εξελίξεις για αλλαγές και στις αδιέξοδες πολιτικές αυστηρής δημοσιονομικής προσαρμογής και λιτότητας που επεδίωκε το Βερολίνο. Όπως, παράλληλα, διαμορφώνονται και εξελίξεις που μπορεί να οδηγήσουν στην νέα Ευρωζώνη με χώρες δύο ταχυτήτων. Η νέα κυβέρνηση συνεργασίας, που θα προκύψει από τις εκλογές, ασφαλώς θα σταθμίσει όλες αυτές τις εξελίξεις διεθνώς και στην Ευρώπη αλλά και στην Ουάσιγκτον. Αργά ή γρήγορα, θα τεθεί το θέμα της Ευρωζώνης των δυο ταχυτήτων και πρέπει να είμαστε έτοιμοι.

Αν αντέχουμε να μείνουμε στον πυρήνα της Ευρωζώνης, η νέα κυβέρνηση να το παλέψει. Ενδεχομένως να μας προλάβουν οι εξελίξεις. Δηλαδή, την ώρα που εμείς θα προσπαθούμε να συνομιλήσουμε με τους Ευρωπαίους εταίρους, με σκοπό να διαπραγματευτούμε αλλαγές στο Μνημόνιο, να αρχίζει η συζήτηση για τον πυρήνα των χωρών που θα συγκροτήσουν τις ισχυρές οικονομίες της Ευρωζώνης. Πρέπει η νέα κυβέρνηση να ετοιμαστεί για όλα τα σενάρια και να προσπαθήσει να πάρει απ ΄την διαπραγμάτευση, όσα περισσότερα μπορεί. Να αλλάξει όρους της δανειακής σύμβασης και να επαναδιαπραγματευτεί την επιμήκυνση του προγράμματος και ισοδύναμα μέτρα. Η διαπραγμάτευση αυτή θα έχει, πρωτίστως, πολιτικά χαρακτηριστικά. Θα είναι, κυρίως, πολιτική. Βασιζόμενη σε συμμαχίες αλλά, όπως όλες οι διαπραγματεύσεις, στη λογική του «θα πάρω και θα δώσω».

Και ο κ. Σαμαράς και ο κ. Τσίπρας το γνωρίζουν αυτό. Όπως ξέρουν επίσης, ανεξαρτήτως δημοσίων λόγων σε συνεντεύξεις και ομιλίες, τις πραγματικές δυνάμεις τους, μέχρι που δηλαδή μπορούν να πάνε την διαπραγμάτευση, υπό συνθήκες σκληρής πίεσης στην οριακή κατάσταση που βρίσκεται η χώρα, όταν θα πάνε να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι, απέναντι στην κα. Μέρκελ, στον κ. Ολάντ.

Ο Έλληνας Πρωθυπουργός με την ομάδα του που θα πάει να συζητήσει στην Σύνοδο Κορυφής στις 28 Ιουνίου στις Βρυξέλλες πρέπει να έχει το ειδικό πολιτικό βάρος ώ