Η Μελίνα «έφυγε» πριν από 19 χρόνια, αλλά δεν θα πεθάνει ποτέ‏

Σαν σήμερα πριν από 19 χρόνια έφυγε η πιο σπουδαία σύγχρονη Ελληνίδα, η γυναίκα που ταξίδεψε τον Ελληνισμό στα πέρατα της οικουμένης για πάνω από μισόν αιώνα. Γράφω «έφυγε», γιατί η Μελίνα Μερκούρη δε γίνεται να πεθάνει ποτέ.

«Η γυναίκα -φωτιά, η γυναίκα -γυναίκα», όπως είχε πει στον επικήδειο ο Ζακ Λαγκ, υπουργός Πολιτισμού του Φρανσουά Μιττεράν και παντοτινός φίλος της χώρας μας.

Κανείς και καμία, κατά τη γνώμη μου, δε συμβόλισε την Ελλάδα περισσότερο από τη Μελίνα στον 20ο αιώνα.

Ως σταρ του Χόλλυγουντ, ως ακτιβίστρια ηγέτις των αντιδικτατορικών εκδηλώσεων στο εξωτερικό, ως μόνιμη υπουργός Πολιτισμού του Ανδρέα Παπανδρέου, που έκανε σημαία την επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα, τα οποία βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο μετά την κλοπή τους από τον Έλγιν.

Την ημέρα του θανάτου της στο Μεμόριαλ της Νέας Υόρκης, ο επίσης άρρωστος από καρκίνο τότε, Γιώργος Γεννηματάς, θυμάμαι να δηλώνει: «Άλλο ένα κομμάτι της ψυχής μου έφυγε σήμερα«. Δήλωση, που με είχε συγκλονίσει, όχι μόνο γιατί έβγαινε από τα χείλη ενός αγαπημένου μου φίλου που προδιέγραφε και το δικό του τέλος, όσο γιατί ειπωμένη από μια τεράστια προσωπικότητα -όπως ο Γεννηματάς- έδινε το μέτρο της απώλειας για ολόκληρο τον Ελληνισμό.

Την ημέρα της κηδείας της εκατοντάδες χιλιάδες Αθηναίοι -πέρα από κόμματα και παρατάξεις- έδωσαν το παρόν. Ήταν ένα αληθινό λαϊκό προσκύνημα, όπως της άξιζε. Διότι η Μελίνα, αν και ΠΑΣΟΚ, στην πραγματικότητα δεν ανήκε σε κανένα κόμμα.

Μήπως εκείνη δεν ήταν που είχε πει στον Ανδρέα Παπανδρέου το 1989 «Πρόεδρε, δεν αρέσουμε πια στον κόσμο»… Ποιος άλλος θα τολμούσε να του μιλήσει έτσι…

Στο ξόδι της, όπως και στου Ελύτη, του Χατζηδάκι, του Τσαρούχη, του Γκάτσου, του Γεννηματά, έκανα την ίδια σκέψη: Πόσο κανταίνει η Ελλάδα… Θα βρεθούν, άραγε, εκείνοι που θα τους διαδεχθούν;

Την απάντηση δίνει η χρεοκοπία της χώρας, σε όλα τα επίπεδα…

Follow on twitter: @XrPanag