Η Κομισιόν υπενθυμίζει: Πρόστιμο 250.000 ευρώ ανά πρόσφυγα σε χώρες που δεν τους δέχονται

Πρόστιμο 250.000 ευρώ ανά πρόσφυγα στις χώρες που αρνούνται τη μετεγκατάσταση έχει προτείνει η Κομισιόν, όπως αναφέρει ο επίτροπος Μεταναστευτικής Πολιτικής Δημήτρης Αβραμόπουλος απαντώντας σε ερώτηση του αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρη Παπαδημούλη, με αφορμή την αυστηροποίηση της Συνθήκης του Δουβλίνου και την τιμωρητική ρήτρα σε όσα κράτη μέλη δεν συμμορφώνονται

με τις κοινές Ευρωπαϊκές αποφάσεις και συμφωνίες.

Συγκεκριμένα, όπως επισημαίνει ο κ. Αβραμόπουλος στη νέα πρόταση που υπέβαλε η Επιτροπή στις 4 Μαΐου, «προβλέπει διάταξη για τη χρηματοδοτική αλληλεγγύη, σύμφωνα με την οποία, κράτος μέλος που προσωρινά δεν συμμετέχει στο διορθωτικό μηχανισμό κατανομής οφείλει να καταβάλει εισφορά αλληλεγγύης ύψους 250. 000 ευρώ ανά αιτούντα στα κράτη μέλη που εν τέλει προσδιορίζονται ως υπεύθυνα για την εξέταση αυτών των αιτήσεων».

Σημειώνεται ότι μόλις ο νέος κανονισμός εγκριθεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο θα είναι δεσμευτικός για όλα τα κράτη μέλη, με εξαίρεση το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ιρλανδία και τη Δανία, χώρες που έχουν το δικαίωμα να αποφασίζουν οι ίδιες για τη συμμετοχή τους σύμφωνα με τα σχετικά πρωτόκολλα, σημειώνει στην απάντησή του ο Ευρωπαίος Επίτροπος χωρίς ωστόσο να δίνει απάντηση για το σαφές χρονοδιάγραμμα του σχετικού αιτήματος.

Αναφορικά με τις καθυστερήσεις και την άρνηση κρατών μελών να συμμορφωθούν με τις Ευρωπαϊκές αποφάσεις, ο Έλληνας επίτροπος δηλώνει πως η Κομισιόν «θα εξακολουθήσει να υποβάλλει τακτικά εκθέσεις και επιφυλάσσεται του δικαιώματός της να αναλάβει δράση σε περίπτωση που κράτη μέλη δεν συμμορφωθούν με τις υποχρεώσεις τους».

Παράλληλα υπενθυμίζει ότι στις 16 Μαρτίου 2016, η Επιτροπή δημοσίευσε την πρώτη της έκθεση για τη μετεγκατάσταση και την επανεγκατάσταση προσφύγων, στην οποία διατυπώνει συστάσεις για τη βελτίωση και την επιτάχυνση της μετεγκατάστασης. Έκτοτε, η Επιτροπή εξέδωσε τέσσερις μηνιαίες εκθέσεις σχετικά με τη μετεγκατάσταση και την επανεγκατάσταση, στην τελευταία από τις οποίες διαπιστώνεται ότι έχει σημειωθεί κάποια πρόοδος στη συμμόρφωση με τις νομικές υποχρεώσεις που προβλέπονται στις δεσμεύσεις που αναλήφθηκαν, αλλά απαιτούνται περισσότερες προσπάθειες.