Η… Alegria της Βουλής: ένα «πάρτυ» για λίγους «καλεσμένους»

Με ενδιαφέρον παρακολούθησα το περασμένο Σάββατο στην εκπομπή Mega Σαββατοκύριακο, τον πρώην βουλευτή Ιωαννίνων, Μιχάλη Παντούλα, να περιγράφει γλαφυρά το χάος που επικρατεί μέσα στη Βουλή, όσον αφορά το θέμα των διορισμών συγγενών βουλευτών σε θέσεις μονίμων και μετακλητών υπαλλήλων. Ένα θέμα που χάνεται και ξανάρχεται στην επικαιρότητα μας, όποτε κάποιο ΦΕΚ «σκάσει» στα χέρια μας με ένα όνομα τρανταχτό, ή ένας διορισμός

Το 2010, ο αναφερθείς βουλευτής, όντας εισηγητής σε ένα νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας, ζήτησε στην Ολομέλεια να γίνουν ενέργειες για να μάθουν οι βουλευτές ποιοι και πόσοι, τελικά, υπάλληλοι έχουν προσληφθεί στη Βουλή με σχέση μόνιμης εργασίας. Μάλιστα, για να μην προσκρούσει στον «ύφαλο» των προσωπικών δεδομένων, αρκέστηκε στο να μη δοθούν ονόματα, αλλά μόνο οι σχέσεις εργασίας και ο αριθμός τους.

Μισή ώρα μετά την ομιλία του, δέχθηκε επίσκεψη υψηλόβαθμου στελέχους της Βουλής, που πολύ ευγενικά του είπε, «σας αγαπάμε, σας εκτιμάμε, αλλά μη συνεχίζετε το θέμα». Λίγες ώρες αργότερα –ω του θαύματος!- δέχθηκε τηλεφώνημα από το Σύλλογο Υπαλλήλων της Βουλής –σίγουρα όχι συγχαρητήριο- που κινήθηκε στο ίδιο ακριβώς κλίμα.

Με επιστολή του στον τότε πρόεδρο της Βουλής, κ. Πετσάλνικο -συνυπογραφόμενη από τις τότε συναδέλφους του, κυρίες Μερεντίτη και Αράπογλου- ζήτησε να του δοθούν τα ονόματα των «καλεσμένων» στο πολυετές «πάρτυ» της Βουλής –ένα «πάρτυ» που είχε αυστηρή «πόρτα» από ό,τι φαίνεται. Μιλώντας, λοιπόν, για πόρτες, «πόρτα έφαγαν» από τον κ. Πετσάλνικο και οι τρεις υπογράφοντες την επιστολή, και μάλιστα σε άσχημο κλίμα. «Διαπιστώθηκε μια αδυναμία, μια μη διάθεση να μας δοθούν αυτά τα στοιχεία», λέει ο κ. Παντούλας. Το μόνο που τους αποκάλυψε ο κ. Πετσάλνικος, ήταν πως αρχίζει και εκλείπει πλέον το εξής φαινόμενο: πολλοί υπάλληλοι διορισμένοι για δεκαετίες δεν εμφανίζονται πουθενά, παρά μόνο για να πάρουν το μισθό τους. Αξιοζήλευτα αντανακλαστικά το πολιτικό μας σύστημα, δε συμφωνείτε;

Ίσως σε μερικά χρόνια να μάθουμε και τον συνολικό αριθμό των μετακλητών υπαλλήλων. Ίσως να ξέρουμε πώς διορίζονται οι ειδικοί συνεργάτες («ο ένας προσλάμβανε το συγγενή του άλλου και αντίστροφα, για να μη γίνεται εύκολα αντιληπτό», όπως μας είπε παλιός βουλευτής), και ίσως να μας λυθεί και η απορία πώς την ίδια στιγμή που τόσο προσωπικό πλεονάζει, «διαρκείς κοινοβουλευτικές επιτροπές λειτουργούν με μηδενικό επιστημονικό προσωπικό, και με μία γραμματέα ανά δύο επιτροπές»).

Το θετικό είναι πως, ακόμη και τώρα, αρχίζει να «σπάει» η μυστικοπάθεια, και πως αν και πολύ αργά, το πολιτικό σύστημα δοκιμάζει να επιδείξει ότι έστω προσπαθεί.

Υ.Γ: την περασμένη Παρασκευή κατατέθηκε τροπολογία βάσει της οποίας τα μέλη της κυβέρνησης δεν θα μπορούν, πλέον, να διορίζουν συγγενείς πρώτου και δεύτερου βαθμού σε θέσεις μετακλητών υπαλλήλων, ειδικών συμβούλων και ειδικών συνεργατών. Κάλλιο αργά.