Φταίει η Ευρώπη ή το Ισλάμ για τους μακελάρηδες;

Και τώρα τι γίνεται; Τώρα τι κάνουμε; Τώρα πώς πορευόμαστε; Άλλο ένα παγκόσμιο σοκ από τις αιματοβαμμένες εικόνες, από τα νέα θύματα, από τους νέους νεκρούς. Οι συγγενείς ακόμη ψάχνουν σε καταλόγους θυμάτων για ταυτοποίηση. Οι δρόμοι ερήμωσαν, η κανονικότητα χάνεται, ξανά. Στρατός, τανκς στο δρόμο, η κανονικότητα χάνεται.
Ξυπνάνε εφιάλτες, η απειλή στοιχειώνει τις σκέψεις καθώς αλωνίζει στις

Και αρχίζουν τα ερωτήματα, τα αναθέματα, οι αναλύσεις . Φταίει η Ευρώπη, η Δύση που εξέθρεψε τέρατα; Φταίει η Ευρώπη, η Δύση που ταΐζει το μίσος , που δεν μπορεί να αμυνθεί επαρκώς παρά την ενημέρωση των μυστικών υπηρεσιών, που δεν μπορεί να οργανώσει την αντίδρασή της έναντι του εσωτερικού εχθρού, που δεν μπόρεσε να ενσωματώσει τους μουσουλμάνους μετανάστες τρίτης γενιάς;

Και συνεχίζονται τα ερωτήματα, τα αναθέματα, οι αναλύσεις. Φταίει το Ισλάμ, φταίει η λογική του καταφρονεμένου που αντιδρά, ή όχι, φταίνε ένα τσούρμο παλαβοί που επιβάλλουν το Νόμο του αίματος , οι μακελάρηδες που απορρίπτουν μετά βδελυγμίας τη δυτική νοοτροπία, που τρέφονται από το έρεβος και εξουσία τους είναι η τυραννία;

Και οι άνθρωποι -βόμβες; Κατηγορούμενοι στον πρότερο βίο τους για μεγάλα ή μικρότερα εγκλήματα, για μπλεξίματα με ναρκωτικά, γνωστοί στις αρχές των Βρυξελλών, του Παρισιού, αυτοί είναι εύκολα προσβάσιμοι από τους «απ΄έξω». Τόσο μίσος, τόση παράνοια διατίθενται για αυτανάφλεξη. Στις Βρυξέλλες υπάρχει γκέτο μουσουλμάνων, όπου δρουν ανενόχλητα οι προσηλυτιστές, ενθαρρύνοντας ακόμη και μαθητές να πάνε στη Συρία. Μόλενμπεκ, η καρδιά των τζιχαντιστών, από εκεί στήθηκαν οι επιθέσεις του Παρισιού. Διαβάζω ότι από το Βέλγιο εστάλησαν οι περισσότεροι μαχητές στο ισλαμικό κράτος. Γύρω στα 400 άτομα πήγαν στη Συρία και 117 από αυτά επέστρεψαν και πάλι στη Ευρώπη.

Σύμφωνα με κατατοπιστικό άρθρο της Liberation το οποίο αναδημοσιεύει το iefimerid, η τρομο-ιστορία στο Βέλγιο αρχίζει το 1969 όταν χειροβομβίδα τραυμάτισε 2 υπαλλήλους ισραηλινής αεροπορικής εταιρείας και έκτοτε ακολούθησαν πολλές επιθέσεις με θύματα Εβραίους.

Περισσότεροι από 100 οπλισμένοι ισλαμιστές καταγράφηκαν στη χώρα στις αρχές του 1995, ενώ παράλληλα ανθούσαν άπειρες εξτρεμιστικές οργανώσεις.
Και δυο μέρες πριν από τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου στις ΗΠΑ, στο Βέλγιο δολοφονείται ο στρατηγός Μασούντ, αντίπαλος των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν.
Το 2000 οι πυρήνες των τζιχαντιστών γιγαντώνονται, στο Ισλαμικό Κέντρο Βελγίου, ένα σαλαφο-τζιχαντιστικό τζαμί σμίγουν οι προηγούμενες με τις νέες γενιές Βέλγων τζιχαντιστών. Το 2010 αναλαμβάνει δράση η νέα φουρνιά, ένα νέο δίκτυο με την επωνυμία «Σαρία για το Βέλγιο». Ζητούν το τέλος τα δημοκρατίας, την εγκατάσταση της σαρίας και τη θανατική ποινή των ομοφυλόφιλων. Το δίκτυο διαλύθηκε το 2013 και πέρασε στην παρανομία.

Ο εφιάλτης υπήρχε από παλιά, απλώς τώρα γιγαντώθηκε, θέριεψε και μπαινοβγαίνει στις ευρωπαϊκές αυλές με μεγάλη ευκολία. Οι μουσουλμάνοι του isis εμφανίζονται παντού, είναι οι στρατολογημένοι πολίτες του Βελγίου, της Γαλλίας, που χτυπάνε τη δημοκρατία που δεν πιστεύουν και δεν δέχονται. Ο εφιάλτης είναι ορατός και συνάμα αόρατος.
Και αυτή η δημοκρατία, αυτή η Ευρώπη; Πώς θα το αντέξει, πώς θα το αντιμετωπίσει; Η Ευρώπη του προσφυγικού ζητήματος που ύψωσε τείχη, τι θα κάνει τώρα; Πώς δεν θα κυριαρχήσει η ακραία φωνή;

Και με μας τι θα γίνει; Υπάρχει μια κουτσή συμφωνία, θα διαλυθεί εις τα εξ΄ων συνετέθη; Θα μείνουμε με χιλιάδες πρόσφυγες στις λάσπες, και θα περιμένουμε την Άνοιξη που δεν έρχεται να τις στεγνώσει;
Τι άλλος κίνδυνος υπάρχει; Η κυβέρνηση διατυπώνει την άποψη ότι δεν υπάρχει άλλος κίνδυνος, η Ελλάδα δεν είναι στόχος. Μακάρι.