Ελένη Ράντου: Κυνηγάω την επιβίωση σαν να ήμουν 18 χρονών

Ειλικρινής, έχοντας κάνει μεγάλη δουλειά με τον εαυτό της, με απόψεις που στηρίζει με επιχειρήματα, η Ελένη Ράντου αποκαλύπτει κάθε πτυχή του εαυτού της σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση. Η δημοφιλής πρωταγωνίστρια μίλησε για τις συνεργασίες που έχει κάνει, για το αν έχει μετανιώσει για κάποιες από αυτές, για τις φιλίες στο κύκλωμά της, για τον έρωτα, τη σχέση και τον γάμο της με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου.

Η συζήτηση επεκτάθηκε στην πολιτική και στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, στα λάθη που κάνουμε οι

Έλληνες, για την παγκοσμιοποίηση, για την παραπληροφόρηση, για τα χρέη που ανέπτυξε τα χρόνια της κρίσης, και για το ότι πρέπει να κυνηγήσει την επιβίωση σαν να ήταν 18 χρονών. Αναφέρθηκε στην κατάθλιψη και πότε της εμφανίστηκε, δε δίστασε να αναφερθεί στους φόβους της, ενώ αποκάλυψε ότι τής έχει γίνει πρόταση να κατεβεί στην πολιτική.

Μ.Σ Η θεατρική παράσταση «Για μια ανάσα» στην οποία πρωταγωνιστείτε στο θέατρο Διάνα, σπάει ταμεία. Θέλω να μας πείτε λίγα λόγια για το έργο και τι μήνυμα παίρνουν οι θεατές.

Ε.Ρ «Αυτό είναι, ίσως, το πιο δύσκολο πράγμα που έχω κάνει. Το έργο είναι, ας το πούμε, ένα θεατρικό survivor -για να είμαι και λίγο επίκαιρη. Παρακολουθείς, ουσιαστικά, μια πορεία 2 γυναικών σε ένα ερώτημα βασικό που έχει τεθεί από το έργο, αν η οικονομική συνθήκη επιτρέπει την ανθρωπιά. Πόσο ο άνθρωπος μπορεί να κρατήσει την ανθρωπιά του όταν το περιβάλλον γύρω είναι σαν αυτό που ζούμε τα τελευταία χρόνια. Η ηρωίδα, λοιπόν, έχει βάλει ένα στοίχημα ότι ο άνθρωπος από τη φύση του έχει ανθρωπιά και μένει αυτό να αποδειχτεί μέσα στην πορεία της παράστασης».

Στην εποχή της κρίσης οι άνθρωποι πατάνε επί πτωμάτων

Μ.Σ Με αφορμή αυτό θα ήθελα να ρωτήσω αν εσείς, στα χρόνια της κρίσης, έχετε γνωρίσει ανθρώπους με αναπτυγμένη ανθρωπιά;

Ε.Ρ «Η αλήθεια είναι ότι περισσότερες διαψεύσεις έχεις αυτό το διάστημα παρά επιβεβαιώσεις. Παρόλα αυτά καμία φορά η εξαίρεση κάνει τον κανόνα, αλλά περισσότερο ανθρώπους που έχουν εγκαταλείψει την προσπάθεια βλέπεις, παρά ανθρώπους που επιμένουν γιατί με κάποιο τρόπο η επιβίωση είναι τόσο δύσκολη -κι όταν ο άνθρωπος είναι κοντά με την επιβίωση, ξυπνάει το πρωτόγονο ένστικτο μέσα του. Και τα ένστικτα αυτόν τον καιρό είναι της επιβίωσης, οπότε κανείς πατάει επί πτωμάτων, κανείς τρέχει τόσο πολύ που είναι και πολυτέλεια η ανθρωπιά. Θέλει συνθήκες πιο ήπιες, όταν οι συνθήκες δεν είναι τόσο ήπιες δεν περισσεύει γιατί η επιβίωση σε πάει στην ζούγκλα, σε πάει σε συνθήκες που πρέπει να προφυλαχτείς από το μεγαλύτερο ψάρι, δυστυχώς. Στα δύσκολα, στον άνθρωπο ξυπνάει το τέρας μέσα του».

Μ.Σ Εσείς τα τελευταία χρόνια της κρίσης, έχετε απογοητευτεί από ανθρώπους;

Ε.Ρ «Προσπαθώ να δείχνω κατανόηση, κοιτάω περισσότερο τι κάνω εγώ, γιατί η σύγκριση με το περιβάλλον είναι εύκολος δρόμος -να μην κρίνεις τον εαυτό σου, να στρέψεις την προσοχή σου στο τι κάνουν οι άλλοι. Αυτό που φοβάμαι περισσότερο τώρα είναι που κανείς κρίνει πολύ εύκολα τον άλλον, το αν είναι θεμιτός ή αθέμιτος ο τρόπος του, κι έτσι ίσως να νομιμοποιεί το δικό του αθέμιτο. Οπότε ένιωσα και θεατρικά και προσωπικά να πάρω θέση σε αυτό που γίνεται. Σε τέτοιους καιρούς οι περισσότερο κοιτάζουν να κάνουν την πιο safe επιλογή. Σε τόσους δύσκολους καιρούς δεν μπορείς να ζητάς από τον άλλον τον καλύτερό του εαυτό. Όποιος, βέβαια, κάνει την υπέρβαση αυτόν τον καιρό τον θεωρώ πολύ σημαντικό».

Να κοιτάξουμε το τέρας στα μάτια και να του επιτεθούμε

Μ.Σ Είστε, πάντως, από τις ηθοποιούς που αγαπηθήκατε πολύ και μέσω θεατρικών παραστάσεων και μέσω σίριαλ από το κοινό.

Ε.Ρ «Ίσως κι αυτό να μου έχει δώσει και το κουράγιο να αντιστέκομαι. Πήρα πολύ αγάπη και νιώθω ότι είναι η στιγμή που πρέπει να την επιστρέψω και να την επιβεβαιώσω με έναν τρόπο. Όταν συναντάω βραδιές που το κοινό σηκώνεται όρθιο και χειροκροτεί και φωνάζει «μπράβο», παίρνω πολύ δύναμη. Δύναμη για να κοιτάξουμε το τέρας στα μάτια και να του επιτεθούμε. Έχω κουραστεί να κλείνουμε τα μάτια ή να τα κατεβάζουμε μπροστά στο τέρας και να περιμένουμε τον σωτήρα και τις εύκολες λύσεις. Δεν υπάρχουν ούτε εύκολες λύσεις ,σε αυτό που μας συμβαίνει, ούτε σωτήρες. Ούτε ο κανιβαλισμός είναι τρόπος αντίδρασης, ούτε η απαξίωση των πάντων τρόπος, ούτε η κατάθλιψη τρόπος, υπάρχουν τρόποι που απλώς δεν τους ξέρουμε γιατί είναι καινούργιοι στο δικό μας χάρτη».

Έχω περάσει κατάθλιψη, αλλά τώρα πρέπει να παλέψω

Μ.Σ «Βεβαίως και μπορώ να σου πω ότι τις έχω περάσει και σε εποχή ευμάρειας. Δεν ξέρω, αλλά εμένα αυτή η συνθήκη η οικονομική που ζούμε, δεν μου επιτρέπει να πάθω κατάθλιψη Περισσότερο όταν όλα ήταν πιο εύκολα είχα την τάση να θεωρώ ότι ήταν μάταιο όλο αυτό που έκανα, παρά τώρα. Τώρα υπάρχει ένας στόχος -γιατί εμένα η δυσκολία μου βάζει στόχους. Το θεωρώ άδικο και ύβρη να με βρει κατάθλιψη. Τώρα πρέπει να παλέψω».

Οι Έλληνες νομίζουμε ότι είμαστε ή τεράστιοι ή σκουπίδια

Μ.Σ Πώς το αντιμετωπίσατε;

Ε.Ρ «Κοίταξε, αυτά κάνουν κύκλο. Επειδή στη δική μας δουλειά ο καθένας ασχολείται πολύ με τον εαυτό του, είναι το κέντρο του, είναι πολύ εύκολο να την πατήσεις, γιατί νομίζεις ότι όλα εξαρτώνται από σένα και νομίζεις ότι όλα τα καθορίζεις εσύ. Εμένα το πρώτο σοκ ήταν όταν κατάλαβα ότι δεν είμαι το κέντρο του σύμπαντος. (γελάει) Όταν έπρεπε, δηλαδή, να καταλάβω ότι δεν μπορώ να κάνω τα πάντα, ότι θέλω η γη να κινείται με έναν συγκεκριμένο τρόπο κι αυτή πρέπει να κινείται έτσι. Όταν σου παίρνουν, λοιπόν, αυτά τα όρια κι όταν είσαι control freak όπως είμαι εγώ, παίρνεις το πρώτο μάθημα. Ότι υπάρχει ένα σύμπαν που δεν μπορείς να κυριαρχήσεις πάνω του. Αυτό ήταν το μεγάλο μου μάθημα. Όταν έμαθα το μέγεθός μου, που δεν είναι ούτε τεράστιο ούτε ασήμαντο, αλλά σίγουρα δεν είναι τεράστιο. Οι Έλληνες έχουμε μία μανιοκατάθλιψη. Ή νομίζουμε ότι είμαστε τεράστιοι ή πιστεύουμε ότι είμαστε σκουπίδια. Δεν έχουμε καλή σχέση με το μέτρο, παρότι το έχουμε διδάξει».

Μ.Σ Να αλλάξω θέμα και να ρωτήσω αν αυτά τα χρόνια της κρίσης έχετε δει τις αμοιβές σας κατά πολύ μειωμένες.

Ε.Ρ «Από τη φορολογική μου δήλωση να υποθέσω πως είναι περίπου στο ένα εκατοστό. (γελάει) Ποτέ δεν αγάπησα πολύ το χρήμα, δεν κινήθηκα ποτέ με απληστία, απλώς αυτό που συνειδητοποιώ είναιπως ό,τι και να κάνεις -είτε δουλέψεις σκληρά είτε η δουλειά σου πάει καλά- οι συνθήκες δεν σου επιτρέπουν να μην χρεωθείς, να χρωστάς οπωσδήποτε, ότι και να γίνει. Διότι κάθε νόμος που βάζει, σου βάζει κι ένα χρέος. Οπότε αποκλείεται να μην είσαι χρεωμένος. Εγώ που έχω μία ιστορία στο να μην χρωστάω, δεν τα έχω καταφέρει. Κάθε νόμος που βγαίνει, σε οδηγεί στο να χρωστάς. Να δώσεις λεφτά που δεν έχεις βγάλει. Καθένας που δουλεύει , αυτούς τους καιρούς, συνειδητοποιεί ότι όσο δουλεύει τόσο λιγότερα λεφτά έχει. Δεν είναι πια συνώνυμο η δουλειά με τα λεφτά. Έχω δουλειά, άρα έχω λεφτά».

Μ.Σ Πιστέψατε εσείς ότι με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα είχαμε μία ανατροπή;

Ε.Ρ «Η λογική μου έλεγε πάντα, κι ευτυχώς αυτή η λογική με έχει σώσει, αν αυτό που συμβαίνει μπορεί να το διαχειριστεί ένας πολιτικός. Νομίζω ότι ξεπερνά και τους πολιτικούς η σημερινή κατάσταση».

Μ.Σ Από πότε θεωρείτε ότι συνέβη όλο αυτό; Από τη στιγμή που υπογράφηκε το πρώτο μνημόνιο;

Ε.Ρ «Από τη στιγμή που ξαφνικά ξυπνήσαμε και για κάποιο λόγο ήμασταν χρεωμένοι. Από τη στιγμή που μας είπαν ότι ζούσαμε με παραπάνω από όσα είχαμε -δεν είμαι καθόλου σίγουρη ότι έχει γίνει έτσι. Από την ώρα, λοιπόν, που κάποιες χώρες αποφάσισαν να διαβάσουν αλλιώς τους αριθμούς, οι ισχυροί μπορούσαν να γίνουν πιο ισχυροί και οι ανίσχυροι να εξαθλιωθούν. Επειδή είμαστε ανίσχυροι μπήκαμε στις χώρες τις εξαθλιωμένες. Ειναι για μένα ένα καινούριο τερτίπι του καπιταλισμού να μαζέψει τα λεφτά σε λίγα χέρια. Από τη στιγμή που μπήκε μπροστά ο σχεδιασμός ότι τα επόμενα χρόνια η παγκοσμιοποίηση θέλει κάποιες μικρές μονάδες να τις εξαφανίσει, ήμασταν χαμένοι από χέρι. Δεν πίστεψα ποτέ πως ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να αλλάξει αυτό το πράγμα, να τα βάλει με ολόκληρο παγκοσμιοποιημένο σύστημα, ούτε ότι η ΝΔ να μας σώσει. Είναι χαμένο παιχνίδι. Δεν πιστεύω ότι κερδίζεται αυτή η παρτίδα. Η τράπουλα είναι σημαδεμένη. Δεν μπορείς να τα βάλεις με αυτά τα μεγέθη, όταν αυτά ξυπνήσουν και πουν ότι εγώ θέλω να μαζέψω όλον τον πλούτο από οπουδήποτε μπορώ».

Δεν πίστεψα ποτέ ότι ένα πρόσωπο, ο Αλέξης ή άλλος, μπορούσε να αναστρέψει την κατάσταση

Μ.Σ Εσείς ψηφίσατε τον Αλέξη Τσίπρα;

Ε.Ρ «Δεν μου αρέσει να λέω τι ψήφισα, αλλά δεν πίστεψα ποτέ ότι ένα πρόσωπο, είτε λέγεται Αλέξης, είτε λέγεται Κώστας, είτε Γιώργος, είτε Γιάννης, μπορεί να αναστρέψει μία κατάσταση παγκοσμίων αποφάσεων. Και πόσο μάλλον όταν αυτή η κατάσταση εμάς μας έπιασε στον ύπνο. Και το βλέπω κάθε μέρα στο θέατρο, γιατί είναι έργο πολύ σύγχρονο το οποίο είναι γραμμένο στο τώρα κι είναι γραμμένο σε μία μητρόπολη πολύ μεγάλη, όπως είναι το Λονδίνο, και βλέπω πόσο αδιάβαστοι είμαστε σε σχέση με αυτά που λέει το έργο. Πολλές φορές καταλαβαίνω ότι οι θεατές πιάνουν το συναίσθημα, αλλά δεν μπορούν να καταλάβουν απλά οικονομικά, την απλή οικονομική σκέψη».

Μ.Σ Τι λάθη κατά τη γνώμη σας έχουν γίνει και η Ελλάδα πληρώνει τόσο ακριβό αυτό το τίμημα; Γιατί και οι πολιτικοί από κάπου εκλέγονται. Και δε μιλάω για το τώρα μόνο.

Ε.Ρ «Όλος ο λαός και όλο το ελληνικό τοπίο λειτουργούσε με δεδομένα του ΄70, τα πολυτεχνικά δεδομένα. Ακόμη και τώρα μιλάμε για δεξιούς και αριστερούς, καφενεία, στα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ φταίει, ο Αλέξης φταίει, υπάρχει προσωποκεντρική σχέση σε σχέση με τα πολιτικά. Η πολιτική σκέψη δεν έχει να κάνει με πρόσωπα. Τα πρόσωπα εξυπηρετούν πολιτικές. Είμαστε αρκετά στον ύπνο και αρκετά πίσω από εξελίξεις, που συμβαίνουν παγκοσμίως. Όταν ονοματίστηκαν κι από τον Ομπάμα τα κακά της παγκοσμιοποίησης, εμείς ακόμη στην Ελλάδα δεν καταλάβαμε τι είναι η παγκοσμιοποίηση. Έχουμε επαρχιακή νοοτροπία κι ως επαρχιώτες θεωρούμε ότι κακός πολιτικός είναι ο τάδε. Δεν μπορούμε να μπούμε στη λογική της πολιτικής κι όχι του πολιτικού. Ο λαός φτιάχνει τους πολιτικούς του. Τα σημάδια υπήρχαν, αλλά δεν τα διαβάσαμε ποτέ. Γιατί έχουμε εσωστρέφεια, θεωρούμε ότι είμαστε πολύ σημαντικοί ως κληρονομιά και μένουμε εκεί».

Μ.Σ Πιστεύετε ότι σε όλο αυτό φταίνε και οι δημοσιογράφοι;

Ε.Ρ «Όταν θα πρέπει να αποδοθούν ευθύνες, επειδή ο κόσμος είναι πανικόβλητος, θα τις ρίξει παντού. Όσο έφταιξε κι ο πολίτης έφταιξε κι ο πολιτικός , και το σύστημα που φτιάχνει ο πολίτης και τα κανάλια, γενικώς ήμασταν αλλού νυχτωμένοι. Όταν ξυπνάς και δεν βρίσκεις τίποτα από αυτά που είχες συναντήσει όταν κοιμόσουν -κι όταν ακόμη και τώρα ο κόσμος γυρίζει σπίτι του να δει survivor ή δεν ξέρω τι- καταλαβαίνεις ότι υπάρχει άρνηση του Έλληνα να δει το θηρίο στα μάτια. Αυτήν την άρνησή μας πληρώνουμε. Γιατί δεν είναι ευχάριστο το θηρίο. Αν δεν το κοιτάξεις στα μάτια δε θα το αντιμετωπίσεις ποτέ»

Η ενημέρωση συχνά φλερτάρει με την παραπληροφόρηση

Μ.Σ Ξέρω ότι είστε από τους ανθρώπους που ενημερώνεστε πολύ καλά.

Ε.Ρ «Η ενημέρωση φλερτάρει πολλές φορές με την παραπληροφόρηση. Άρα, είτε είσαι πληροφορημένος είτε απληροφόρητος, πολλές φορές είσαι το ίδιο παραπληροφορημένος. Δεν ξέρεις τι από αυτά που διαβάζεις είναι αλήθεια, τι ψέματα, κι αυτό είναι ένα φαινόμενο που με τρομάζει. Την ώρα που έχει περάσει ο Τύπος από τον έντυπο, από τον άνθρωπο που υπέγραφε με όνομα τη συνέντευξη, την ενημέρωση, έχουμε περάσει σε μία συνθήκη που ακούγονται πολλά και δεν ξέρεις τι από όλα αυτά είναι αλήθεια. Αυτό είναι άλλη μία σύγχυση, ένας πύργος της Βαβέλ. Υπάρχει μία ολόκληρη έρευνα για το πώς εξακριβώνεις αν κάτι που διαβάζεις είναι αλήθεια. Πολλές φορές και τα μίντια δεν μπορούν να έχουν αξιοπιστία αλλά δεν μπορούμε να πούμε ότι γι’αυτά μπορεί να φταίει ο τάδε δημοσιογράφος. Πρέπει να δεις όλη την αλυσίδα»

Ναι, μου έχουν προτείνει να κατέβω στην πολιτική

Μ.Σ Αλήθεια, όλα αυτά τα χρόνια σας έχει γίνει πρόταση να κατεβείτε στην πολιτική;

Ε.Ρ «Ναι, μου έχει γίνει. Νομίζω ότι έγινε σε όλους κι έγινε για προφανείς λόγους, για λόγους δημοφιλίας κάποιων. Η πολιτική είναι πολύ δύσκολη πίστα και δεν νομίζω ότι όντας κανείς καλλιτέχνης σημαίνει ότι θα είναι και πολύ καλός πολιτικός. Απλώς υπάρχει μία ευκολία, ότι κάποιος που έχει πετύχει σε ένα χώρο, να δοκιμαστεί και σε έναν άλλον. Ο καθένας πρέπει να κάνει τη δουλειά που έχει σπουδάσει. Εγώ έχω σπουδάσει υποκριτική, γαλλική φιλολογία δεν έχω καμία σχέση με το να είμαι πολιτικός».

Μ.Σ Πώς βλέπετε την απόφαση ορισμένων συναδέλφων σας να ασχοληθούν με την πολιτική;

Ε.Ρ «Μπορεί να μη συμμερίζονται την δική μου άποψη. Δεν σημαίνει ότι είναι και η σωστή. Εγώ θα ήθελα ο πολιτικός να σημαίνει ο άνθρωπος, οποίος είναι στο δικό του τομέα εξαιρετικός κι όχι ένας εξαιρετικός σε έναν άλλον τομέα που κάνει χρήση πολιτικού. Εγώ, όταν κάνω μία παραγωγή στο θέατρο κι έχω έναν κακό συνεργάτη κι αναγκάζομαι να κάνω τη δική του δουλειά, δεν σημαίνει ότι αυτός είναι καλός στη δουλειά του, σημαίνει ότι κάπου υπάρχει έλλειμμα. Όταν ένας ηθοποιός γίνεται πολιτικός κάπου υπάρχει έλλειμμα. Δεν σημαίνει ότι υπάρχει περίσσευμα από κάπου αλλού».

Μ.Σ Υπήρξαν συνεργασίες που κάνατε και μετανιώσατε γι’αυτές μετά;

Ε.Ρ «Όχι, γιατί και οι συνεργασίες που δεν ευτύχησα, μου έμαθαν και κάτι που δεν έπρεπε να επαναλάβω. Τα αρνητικά είναι πολύ γερά μαθήματα. Αυτή η μεριά σε κάνει να μαθαίνεις τον εαυτό σου πολύ καλύτερα, γιατί σε βάζει σε οριακές αντιδράσεις -και τον εαυτό σου θα τον μάθεις στα δύσκολα δε θα τον μάθεις στα εύκολα. Και τώρα που μαθαίνουμε τον εαυτό μας να ζει χωρίς λεφτά, εδώ θα μάθουμε τον εαυτό μας. Εδώ θα δούμε ποιανού θα βγει ο κανίβαλος από μέσα του, ο κάφρος, ποιανού θα βγει ο άνθρωπος, ποιος θα κρατήσει την ανθρωπιά του. Εδώ είναι το στοίχημα».

Μ.Σ Φίλους από το χώρο έχετε κάνει;

Ε.Ρ «Όχι πολλούς. Συνήθως επειδή είμαστε λίγο σαν τσιγγάνοι και μια δουλειά καθορίζει το δικό της περιβάλλον κι άλλη δουλειά το άλλο, δεν κρατάμε χρόνια επαφή. Οι άνθρωποι της δουλειάς μου είναι πολύ εγωκεντρικά πλάσματα και δεν τους αντέχω εύκολα».

Μ.Σ Τι ρόλο έχει παίξει ο έρωτας στη ζωή σας;

Ε.Ρ «Κινητήριος δύναμη. Είναι αδρεναλίνη, κάτι που σου ανεβάζει τον βαθμό της σεροτονίνης στον οργανισμό σου. Από την άλλη, μπορεί να οδηγήσει και στην απόλυτη απογοήτευση. Είναι ωραίο να μάθεις κι αυτή τη μεριά του εαυτού σου».

Στον έρωτα, έχω απογοητευτεί πολλές φορές

Μ.Σ Από έρωτα έχετε απογοητευτεί;

Ε.Ρ «Ναι αμέ, πολλές φορές. Ο έρωτας έτσι κι αλλιώς έχει στη φύση του και την απογοήτευση. Αν ο έρωτας μετατραπεί σε αγάπη έχει κερδηθεί το στοίχημα, αν παραμείνει έρωτας θα έχει πόλεμο μέσα. Και η πολεμική έχει πάντα κι απογοήτευση».

Έρωτας και 30 χρόνια κοινής πορείας με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου

Μ.Σ Θέλω να γυρίσω το χρόνο πίσω και να μου πείτε πώς γνωριστήκατε με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου.

Ε.Ρ «Αχ είναι παρά πολλά χρόνια πίσω! Με γύρισες πολύ απότομα. (γελάει)»

Μ.Σ Ήταν από κεραυνοβόλο έρωτα;

Ε.Ρ «Ξεκίνησε ως πολύ επίμονο φλερτ από τη μεριά του Βασίλη, αλλά δεν ήταν κάτι που είχα στο νου μου ότι θα συμβεί. Ήταν ένα από τα γεγονότα που με βρήκε πολύ έκπληκτη όταν προχώρησε, γιατί όταν ξεκίνησε η σχέση μας δεν μου είχε περάσει ποτέ από το νου ότι μπορεί να εξελιχθεί».

Μ.Σ Θέλω να μου πείτε το μυστικό που έχετε καταφέρει 2 άνθρωποι του χώρου να κρατήσετε ζωντανό το γάμο σας.

Ε.Ρ «Μεσολάβησε η αγάπη. Και ήρθε και γρήγορα η αγάπη. Ο έρωτας μπορώ να σου πω κράτησε και λίγο, ήρθε πολύ γρήγορα η αγάπη. Κι αυτήν την αγάπη δε θέλει κανένας από τους δύο μας να την χάσει. Είναι μία ήρεμη δύναμη που ισορροπεί τον έναν και τον άλλον. Υποχώρησε πολύ γρήγορα το πάθος και η τρέλα και ήρθε μια αγάπη που μαλάκωσε τις διαφορές μας».

Μ.Σ Κρίσεις έχετε περάσει;

Ε.Ρ «Ναι αμέ. Κοίταξε είναι πολύ ιδιόρρυθμες οι δικές κρίσεις. Είναι κρίσεις ανθρώπων που συμπορεύονται. Δεν την έχει κάνει ούτε ο ένας ούτε ο άλλος».

Μ.Σ Τι φοβάστε στη ζωή περισσότερο;

Ε.Ρ «Την ασθένεια, την ανημπόρια, αυτό που συμβαίνει τώρα, την σκοτεινή μεριά των ανθρώπων, την απελπισία, το να σπέρνεις καλό και να μην ανθίζει».

Μ.Σ Ο θάνατος σας φοβίζει;

Ε.Ρ «Ίσως στο πίσω μέρος του εγκεφάλου μου λειτουργεί ένας τέτοιος φόβος, αλλά στο μπροστινό μέρος κάνω πολλές προσπάθειες να τον αγνοώ»

Μ.Σ Φύση αισιόδοξη ή απαισιόδοξη;

Ε.Ρ «Κοίταξε αν είναι ένα ποτήρι που λες αν το βλέπεις μισογεμάτο ή μισοάδειο, νομίζω ότι το βλέπω έτσι ακριβώς όπως είναι. Οπότε αυτό σου επιτρέπει να είσαι τόσο απαισιόδοξη όσο αισιόδοξη».

Μ.Σ Τα πράγματα είναι αβέβαια στη χώρα. Σας αγχώνει ότι έχετε ένα επάγγελμα που από τη φύση του δεν εξασφαλίζει σιγουριά;

Ε.Ρ «Την αβεβαιότητα και την ανασφάλεια τις έχω μάθει, με αγχώνει περισσότερο το μέλλον της κόρης μου, των παιδιών μας γενικώς. Ότι αυτά τι χρωστάνε να βρεθούν σε μία τέτοια στιγμή της ιστορίας. Τα παιδιά τα νέα είναι σε πολύ πιο τραγική θέση από μας και δεν χρωστάνε σε τίποτα, δεν έχουν κάνει τίποτα για να ευθύνονται για κάτι. Έτσι κι αλλιώς ζούμε σε ένα θρίλερ. Θέλει πολύ γερά νεύρα, πολλές αντοχές, ψυχραιμία και πώς να τη δείξει κανείς. όταν καθημερινά απειλείται η ύπαρξή του; Αμφισβητείται το αν υπάρχουμε κιόλας, μέχρι κι αυτό αμφισβητείται, αν πρέπει να υπάρχουμε».

Πρέπει να κυνηγήσω την επιβίωση σαν να ήμουν 18 χρονών

Μ.Σ Φανταζόσασταν τη ζωή σας αλλιώς; Να κάνετε άλλο επάγγελμα;

Ε.Ρ «Φανταζόμουν ότι μετά από τόση σκληρή δουλειά, κάπου κοντά στην ηλικία μου και λίγο παραπέρα, θα μπορώ να επιλέγω με άλλα κριτήρια τις δουλειές μου, θα μπορώ να παίρνω τις κόρες μου να πάρω μία απόσταση, γιατί πια έχω μεγαλώσει δουλεύω 30 χρόνια, έχω κουραστεί, θέλω να κάνω πράγματα λιγότερο βιοποριστικά και περισσότερο της πολυτέλειας. Το αξίζω και δεν μπορώ να το κάνω. Πρέπει να κυνηγήσω την επιβίωση σαν να ήμουν 18 χρονών. Είναι άγριο πράγμα αυτό. Η σοφία, η γνώση και η εμπειρία έρχονται μαζί και τώρα εγώ πρέπει να υποκριθώ ότι δεν έχω αυτήν την κούραση, ότι είμαι ένα 18χρονο και με όλη αυτήν τη σοφία και την εμπειρία που έχω αποκτήσει. Ποτέ δεν φανταζόμουν αυτά τα χρόνια. Φανταζόμουν χρόνια τα οποία θα μπορώ να μπω πολύ πιο βαθιά στα πράγματα το οποίο ζητάει χρόνο, ζητάει άλλου είδους ποιότητα. Τώρα ξαφνικά πρέπει να είμαστε πρωτοεμφανιζόμενοι».

Μ.Σ Σας αγχώνει ο χρόνος;

Ε.Ρ «Δεν με αγχώνει από πλευράς μη και δεν αρέσω και κάνω ρυτίδες, με αγχώνει ότι οι αντοχές έχουν λιγοστέψει. Δηλαδή φέτος, ίσως βέβαια επειδή είναι και η πιο κουραστική παράσταση που έχω κάνει, έχω αναρωτηθεί αν μπορώ να κάνω 2-3 σεζόν όπως έκανα παλιά. Κουράστηκα. Γι’αυτό πιστεύω ότι υπάρχει και μία εγκατάλειψη και μία απάθεια του κόσμου, γιατί είναι πολλά τα χρόνια που είμαστε ναυαγοί. Είναι σα να ζούμε μέσα σε έναν τυφώνα χρόνια 6-7 χρόνια. Δεν αγκαλιάζω αυτή την στάση, αλλά μπορώ να καταλάβω την απάθεια του κόσμου».

Μ.Σ Θέλω στο σημείο αυτό να μιλήσουμε για τα social media γιατί έχετε ενεργό ρόλο σε αυτά.

Ε.Ρ «Τα social media έχουν όλη την παθογένεια που έχει όλη η κοινωνία. Έχει ανθρώπους που θέλουν να επικοινωνήσουν μέσα από αυτά, ανθρώπους που είναι μόνοι τους, ανθρώπους που νιώθουν αβοήθητοι, ανθρώπους που η επικοινωνία τους είναι σημαντική και ανθρώπους που είναι τρολ και χρησιμοποιούν την ανωνυμία τους για να σπείρουν διχόνοια. Τα social media την έχουν βγάλει πολύ αυτή την παθογένεια. Τα παρακολουθούσα στην αρχή με ενθουσιασμό, κάποια στιγμή σοκαρίστηκα, μετά είπα δεν αξίζει τον κόπο, μετά είπα «πρέπει να το μάθεις αυτό το μέσο κι ας έχει αυτήν την παθογένεια» -είμαστε οι ίδιοι παθογενείς. Δεν μπορώ να κατηγορήσω το μέσο για τον τρόπο με τον οποίο το χειριζόμαστε. Οι άνθρωποι έχουμε αρχίσει και βγάζουμε εκεί μέσα τις παθογένειές μας. Το συμπέρασμα μέσα από την σελίδα μου είναι ότι ποτέ δε θα μάθουμε να κουβεντιάζουμε ήρεμα. Θα διαφωνούμε με τον χείριστο πάντα τρόπο. Παίρνουμε προσωπικά τις κοσμοθεωρίες».

Μ.Σ Τα επόμενα σχέδιά σας;

Ε.Ρ «Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν έκανα μακροπρόθεσμα σχέδια. Το σίγουρο είναι ότι θέλω να συνεχίσω να υπερασπίζομαι αυτή την παράσταση, θέλω οπωσδήποτε στο τελείωμα των παραστάσεων να σηκωθώ να φύγω ένα ταξιδάκι, οργανώνω ένα ταξίδι να πάω στην Αιθιοπία, θέλω να γνωρίσω πράγματα και θέλω να μην με καθηλώσει όλο αυτό που προσπαθεί να καθηλώσει και το πνεύμα μας, το μυαλό μας, τη διάθεσή μας και το χαρακτήρα μας. Προσπαθώ να αντισταθώ όσο μπορώ από την καθήλωση όχι από την καταστροφή (γελάει).